TopGear Magazine reed zojuist de nieuwe Mercedes C-klasse. In het komende nummer het complete verhaal, hier alvast de highlights.

Testobject: Mercedes C-klasse
Uitvoering: C 250, benzine en diesel
Locatie: Marseille
Weersomstandigheden: droog en zonnig, 20 graden

Wat reden we?
De helemaal nieuwe C-klasse, het vlaggenschip (misschien niet qua prestige, maar toch zeker qua verkopen) van Mercedes

Beviel het?
We zouden haast zeggen: natuurlijk. De nieuwe C doet er alles aan om zo veel mogelijk de verwachtingen die je zou kunnen hebben ('ziet er uit als een kleine S, veel techniek uit de laatste S, dus zal hij ook wel rijden als een kleine S?') in te lossen. En slaagt daar wonderwel in.

Nog bijzonderheden?
Nou, Mercedes heeft kosten noch moeite gespaard om van de nieuwe C iets bijzonders te maken. Wat betreft uiterlijk leunt de C sterk op de nieuwe 'designtaal' van Mercedes, met die nadrukkelijk naar achteren naar elkaar toelopende vouwen in de flanken en een vrij korte achterkant. Het is ergens jammer dat er inmiddels al zo veel vertegenwoordigers van die nieuwe stijl zijn, want je krijgt bij het zien van de C een beetje een 'been there, done that'-gevoel. Terwijl het op zich een fraaie auto is met een mooie mix tussen sport en chic. Het mooist is het interieur: ook hier veel 'bekends' (de drie vliegtuig-ventilatieopeningen, het 'opgeplakte', iPad-achtige scherm), maar de uitvoering en afwerking zijn van een zeldzame perfectie. Hier wordt Audi naar de kroon gestoken. Veel van de techniek is bijna regelrecht afkomstig van de S-klasse; veel van de veiligheidselektronica vindt daar zijn oorsprong. Het systeem dat de auto automatisch stopt als je op een voorligger dreigt te botsen is standaard. Verder kun je zo'n beetje alles krijgen dat ook op een E of S te krijgen is, tot aan de hi-end Burmester-audio aan toe. De wielbasis werd trouwens 8 centimeter langer, wat je vooral op de achterbank goed kunt merken: plaats zat.
De nieuwe C rijdt uitstekend: strak, comfortabel, stil (vooral de benzines – de dieselmotoren zijn wel behoorlijk aanwezig) en bijzonder vertrouwenwekkend. We vonden hem, zeker voor een Mercedes, wat stoterig op korte hobbels, maar dat hebben auto's met luchtvering (zoals de modellen waar wij mee reden) wel vaker. En we blijven een hekel hebben aan de bediening: het werkt allemaal weinig intuïtief, je moet vaak diep de menu's in voor simpele handelingen. Het feit dat de C nu, à la de S, een extra touchpad heeft waarop je bijvoorbeeld telefoonnummers of adressen kunt schrijven met je vinger, verandert daar weinig aan.

Welke modellen komen er, wat gaan ze kosten en wanneer staan ze in de showroom?
De nieuwe C is per nu leverbaar, vooralsnog alleen als C180 (156 pk) en C 200 (184 pk), en als dieselende C 220 BlueTec (170 pk). Maar er komt nog veel meer. 'Onze' 250, met zijn 211 pk en een C 400 zescilinder met 333 pk. En ja, natuurlijk ook een AMG, maar dat duurt nog even. Dieselminaars kunnen zich helemaal te buiten gaan, want er komen nog een 180 (116 pk), 200 (136 pk), 250 (204 pk) en een 300 BlueTec Hybrid (231 pk). Die laatste komt ook als plug-inhybride, wat helemaal een feestje voor bijtellers wordt. Prijzen beginnen bij € 36.995 voor de C 180, € 39.995 voor de C 200 en € 42.995 voor de 220 diesel. De mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos en prijzig: kleed de boel een beetje leuk aan en je bent zo 10 mille verder.

Kom maar door met dat eindoordeel dan!
Het is weer een pure geweldenaar, de nieuwe C. Hij is weer mooier, groter, zuiniger, luxer en noemmaarop dan zijn voorganger en dan menig concurrent. Mensen die één (of meer) stapjes onder het niveau 'Computernerd' staan, doen er goed aan hun dealer desnoods met grof geweld te dwingen tot een meerdaagse cursus om hun C te leren bedienen, maar verder is er nauwelijks een gat in deze auto te schieten. 
 

 

Reacties