De Dodge Powerbox is het resultaat van een flink uit de hand gelopen nacht tussen een Fiat Multipla een Chrysler PT Cruiser. Tijdens neerwaartse spiraal van negen maanden die daarop volgde, probeerde de Chrysler verzachting te vinden op de bodem van het vat. Pure ethanol-brandstof en methanol-injecties, elke dag.
Direct nadat het arme ding het levenslicht zag, werd het ding met een chroom-spijltje te veel geadopteerd door het goedwillende Dodge. Ze probeerden met een overdosis groeihormonen de haast terminale schade te beperken. Onsuccesvol: de Dodge Powerbox was niet levensvatbaar zonder kunstmatige hulpmiddelen.
Daarom kreeg de 2,7-liter V6 met zo’n 250 pk (die loopt op CNG) een elektrisch hulpje van Siemens met ongeveer 70 pk. In nét iets meer dan 7 seconden zit ie op de 100 km/u. De Dodge Powerbox werd in 2011 vol trots naar voren geschoven als het hybride paradepaardje. Nog nooit ontsnapte uit één zaal zo veel levenslust binnen twee seconden.
Een klodder ijs op de vloer van een openbaar toilet ziet er nog aanlokkelijker uit. Dodge had een volwaardig alternatief kunnen bieden voor de Multipla, de Ssangyong Rodius of de Pontiac Aztec. Dank het vliegende spaghettimonster dat een productieversie de wereld bespaard bleef.
En als je dacht dat de Dodge Powerbox erg was, check dan eventjes de Dodge Powerwagon hieronder – dezelfde genen, maar dan met nog een extra beetje Redneck. Als je je ooit slecht voelt, bedenk je dan: de wereld had een nog veel slechtere plek kunnen zijn.
Reacties