[tg_video]https://www.youtube.com/embed/QpI00qfYfjo[/tg_video]

In afwachting van onze eerste ervaringen met de nieuwe, fantastische LaFerrari, struinden we het internet af naar bewegende beelden van zijn voorgangers. Zo stuitten we op dit filmpje uit 2006, waarin met een F40 wordt gejaagd op een snelheidsrecord op de zoutvlaktes van Bonneville in Utah.

Eigenlijk slaat dit nergens op. Zout is zacht, dus je wilt er ideaal gezien tegen de oppervlakte aan blijven zweven. Grip heb je niet nodig, want er zijn geen bochten. Downforce ook niet, want dan graaft de auto zich in en heb je meer pk's nodig om tegen de extra wrijving te vechten. Daarom hebben de meeste racers op Bonneville dunne fietsbandjes en zien ze er een beetje uit als tampons.

Maar een Ferrari is laag en breed, met grote spoilers en dikke banden die zich vastbijten in het asfalt voor veel grip en snelle rondetijden. Zo'n auto heeft niets te zoeken op Bonneville. Toch wil de eigenaar van deze auto er per se een snelheidsrecord mee breken, en heeft ie talloze voorbereidingen getroffen om de F40 uit zijn natuurlijke comfortzone te halen.

Dit filmpje mag dan zeven jaar oud zijn, het omvat wel alles wat er zo geweldig is aan Ferrari's. De mystiek, de drang naar snelheid, de wil om het onmogelijke mogelijk te maken. En het toont ons dat een F40 er ook met 355 km/u op dichte wielen fantastisch uitziet.

Reacties