Autotest: Nissan GT-R Black Edition

Nissan was niet tevreden de 485 pk van de GT-R. Wie zijn wij om het met ze oneens te zijn?

 

Tsja, 485 pk, wat moet je ermee? Het is een leuke hoeveelheid, waarmee je grofweg 99,998 procent van je medeweggebruikers enorme hoeveelheden stof kunt laten eten, maar toch. Kom je voor het stoplicht een Ferrari, Lambo of bovengemiddelde 911 tegen, dan ben je alsnog nergens. Een BMW M5-of-iets-soortgelijks eigenaar staat je gewoon in je gezicht uit te hinniken, want hij heeft meer dan 500 pk en jij, stumper, niet. Mooie boel. Je zou er om kunnen lachen als het niet zo diep, diep triest was.

 

Welkom in het sneue leven van een Nissan GT-R-rijder. Dat wil zeggen: het tot voor kort sneue leven, want Nissan is gelukkig wel zo’n bedrijf dat oog heeft voor het leed van haar cliënten.

 

Met een lovenswaardige voortvarendheid hebben de Japanners ingegrepen en het meteen maar goed gedaan ook. Geen upgrade’tje van zestien pk’s zodat ze ook net meedoen in de 500 pk-plus categorie, nee, meteen door naar 530 pk. Kijk, dat zal ze leren, die snoevers in hun Duitse net-niet-sedans en -stations. Daar bleef het niet bij.

 

In één en dezelfde rusteloze moeite door modificeerde Nissan zo’n beetje alles aan de GT-R. De lijst is bijna eindeloos, dus we volstaan met het noemen van meer koppel (van 588 naar 612 Nm), minder verbruik en uitstoot, 10 procent extra neerwaartse druk dankzij aerodynamische aanpassingen, grotere remmen, andere banden, meer koeling, veranderingen aan onderstel en elektronica, en milde cosmetische wijzigingen. Elke andere fabrikant zou het een totaal nieuw model noemen, maar je kent ze hè; bescheidenheid siert de Nissanners niet alleen, het kenmerkt ze.

 

De resultaten zijn spectaculair of onmerkbaar. Zeg nou zelf: zou jij, staande op een actieve en buitengewoon humeurige vulkaan, het verschil merken tussen een gigantische uitbarsting en een die nog 10 procent heftiger was? Dat is namelijk ongeveer het verschil tussen de vorige GT-R en deze nieuwe. Nissan heeft daar kennelijk begrip voor; het is in ieder geval de eerste keer dat wij meemaken dat een acceleratiecijfer voor de sprint naar 100 km/u wordt gegeven tot drie cijfers achter de komma: 3,046 seconden! Die ‘dik’ drie tellen verlopen overigens nog betrekkelijk dramaloos ook, zonder dat je het idee krijgt aan stukken te worden gescheurd. Een keer slikken en twee keer knipperen en je rijdt 100, begeleid door een hartverscheurend gebrul van de 3,8-liter twinturbo V6.

 

De besturing is scherper dan een Japans mes, de grip is oneindig en de remmen zouden een kogel kunnen stoppen. Het onderstel geeft alle informatie perfect en ongefilterd door en mocht je nog vragen hebben, dan kan het infodisplay die moeiteloos beantwoorden. Van G-krachten tot temperaturen van zo’n beetje alle onderdelen en vloeistoffen, je kunt het daar vinden. Het leverde de GT-R al eerder de bijnaam PlayStation op (waarschijnlijk ook omdat het display gemaakt is door het bedrijf dat ook die spelcomputer maakt), maar dat is onzin: de GT-R is een onversneden supersportwagen.