Begin dit jaar werd de legendarische Michael Schumacher 50 jaar. Zijn verjaardag is wereldwijd niet zomaar voorbijgegaan. Elke coureur die ooit met Schumacher heeft geracet, plaatste een mooie foto met de beste aller tijden, om zijn respect te betuigen. Het is alweer vijf jaar geleden dat de zevenvoudig wereldkampioen door een (relatief) bescheiden ski-ongeluk in coma raakte. Sinds die tijd wordt hij door de beste artsen verzorgd op zijn eigen domein in Zwitserland aan het meer van Genève.

Er zijn een hoop mensen die hem hebben gezien of verzorgd, maar er is nooit iets van informatie gelekt naar de buitenwereld. De beslissing van de familie om alles achter gesloten deuren te houden, kunnen we allemaal alleen maar respecteren, al zou ik heel graag willen weten hoe het nu echt met hem gaat. Wat een held is deze man voor de sport geweest. Het is zó knap dat hij met twee teams wereldkampioen is geworden; hij heeft met name Ferrari op legendarische hoogtes gebracht in de F1.

Niemand bij Ferrari evenaart Michael Schumacher

Ook mannen als Sebastian Vettel (met vier wereldtitels bij Red Bull) is het tot op heden niet gelukt om Ferrari naar de titel te rijden – daar wachten ze inmiddels alweer elf jaar op. Fernando Alonso (twee wereldtitels bij Renault) kreeg het al evenmin voor elkaar om het team zo te bouwen dat ze weer wereldkampioenschappen konden winnen. Tot op heden is alleen vijfvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton het gelukt om met zowel McLaren als Mercedes WK’s te winnen.

Het is ook niet voor niets dat juist hij de records van Schumacher evenaart of wellicht zelfs zal breken. De Engelsman staat al met kop en schouders bovenaan in de alltime recordlijst van meeste pole-positions in de F1. Hij heeft er 83, met Michael Schumacher (68) op de tweede plaats. Dat zijn er weer 3 meer dan de ook zo legendarische Ayrton Senna. Wat betreft race-overwinningen staat de Duitser met 91 stuks ruim bovenaan ten opzichte van Lewis Hamilton (73) en Vettel (52).

De wereldtitels zijn ook nog in het voordeel van Schumacher (7) tegen de 5 van Hamilton en 4 van Vettel. Lewis zal dus nog flink aan de bak moeten, de komende seizoenen, om te evenaren wat Schumacher heeft gedaan. Tegelijkertijd krijgt hij nieuwe concurrenten in de vorm van Verstappen en Leclerc, die zich hopelijk ook kunnen gaan mengen in de titelstrijd.

Ontmoeting met Michael Schumacher

Ik weet nog heel goed dat in 2005 mijn jongensdroom uitkwam: Grand Prix-coureur zijn. Ik stond op zondagmiddag op de grid tussen al die grote namen uit de autosport: Alonso, Räikkönen, Webber, Fisichella… Maar de meest indrukwekkende was Michael Schumacher. Hij was mijn idool en ik keek als klein jongetje samen met mijn vader al zijn races op tv. Nu stond ik naast hem op de driver parade voor de race, en heette hij mij welkom in de F1 en wenste me vooral veel succes en plezier! Mijn dag kon niet meer stuk – dacht ik toen.

Na een aantal ronden vechten in mijn Minardi voor P14 tegen de Sauber van Jacques Villeneuve ging er wel wat stuk (mijn band en bodemplaat) omdat de Canadees iets te laat remde en mij eraf kegelde. Ik zat met mijn Minardi in een volledig andere league, maar wat mij nog is bijgebleven van het rijden met in plaats van tegen Schumacher, is dat hij wel respect had voor coureurs met een mindere auto.

Op Suzuka, waar de verschillen tussen de auto’s het grootst zijn vanwege het gebrek aan downforce, zag ik twee of drie keer in de race een rode vlek in mijn spiegels. Dat was Schumacher in zijn bloedsnelle, winnende Ferrari. Wanneer ik al driftend met 280 km/u oversturend mijn Minardi door de S-bochten aan het harken was, haalde hij mij in de daaropvolgende hairpin makkelijk in, en binnen 20 seconden was hij uit mijn gezichtsveld verdwenen.

Na de race (ik had de Minardi op het asfalt en heel gehouden, wat al een prestatie op zich was) stond ik uit te hijgen in het Parc Fermé. Schumacher kwam net terug van het podium. Hij legde een arm om mijn schouder en zei ‘Robert, that looked like hard word out there. Be patient and you will get a chance in a better car.’ Mijn held die even een confidence boost gaf! En zo geschiedde, trouwens, want drie weken later reed ik mijn eerste meters in de Red Bull Racing-auto. Dat ging al zó veel harder en was dus ook zó veel leuker om mee te rijden!

Michael, ik denk aan je en hoop dat er dit jaar goed nieuws komt omtrent je gezondheid. All the best, legend!

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)