Ineos Grenadier: is de duurdere imitatie beter dan het origineel?

De nieuwe Land Rover Defender is een fantastische auto. Je wordt niet zomaar TopGear Auto van het Jaar (2020), per slot van rekening. Maar toch: hoewel de ommezwaai naar een duurder gedeelte van de markt het voor veel mensen de ideale SUV maakt, zijn er ook heel wat eigenaren van de oude Defender die nooit de overstap zullen maken. Precies voor hun is de Ineos Grenadier een een alternatief.

Sommigen willen simpelweg niet een nieuwe Defender – zij beschouwen de nieuwerwetse vormgeving haast als een belediging voor hun ouwe trouwe werkpaard – maar anderen kúnnen het niet, vanwege de stevige instapprijs. In België ben je minstens 67k kwijt voor een nieuwe Defender 110; in Nederland ben je voor minimaal 87 mille aan de beurt. Dus, wat moeten deze mensen als hun oer-Defender uiteindelijk een keer de geest geeft?

Ineos Grenadier: eigen visie op de Land Rover Defender (de echte)

Nou, dat zou nog weleens het moment kunnen zijn dat er een Ineos om de hoek komt kijken. Nadat hij probeerde om de rechten op de oude Defender binnen te slepen (en daar niet in slaagde), besloot chemiemagnaat en extreem rijk mens Jim Ratcliffe dat hij dan maar zijn eigen visie op het offroad-icoon moest ontwerpen en bouwen. Verbazingwekkend wat je kunt doen met een beetje initiatief en een nettowaarde van zo’n 29 miljard pond, nietwaar?

Hoe dan ook, de 4×4 die eruit voortkwam, ziet er een beetje uit alsof AI heeft geprobeerd een Defender en een G-klasse door elkaar te mengen – wat voor Jaguar Land Rover meteen reden was om Ratcliffe aan zijn oren naar een rechtbank te slepen. De auto wordt gebouwd in Frankrijk (wat op zijn minst controversieel is, gezien Jims standpunt in het Brexit-referendum en de oorspronkelijke plannen de auto in Wales te fabriceren), staat op een retro-waardig ladderchassis en maakt gebruik van zes-in-lijnmotoren van BMW (een 3,0-liter turbodiesel en een even groot exemplaar op benzine).

Dat is het basismateriaal, maar in plaats van voor dit artikel zelf de scherprechter te spelen, hebben we besloten de Grenadier mee te nemen naar mensen die nog altijd vertrouwen op hun oude Defender. Degenen die de nieuwe Defender een Discovery in een jurk vinden.

Draaicirkel van een binnenvaartschip

Als we Londen verlaten, wordt meteen duidelijk dat de Ineos Grenadier voorlopig nog geen bedreiging gaat vormen voor de wurggreep waarin Land Rover de lokale markt voor stadsauto’s gevangen houdt. Ineos houdt vast aan de hydraulische recirculerende-kogelbesturing, wat enigszins het gevoel geeft van een oude Defender en bij terreinrijden helpt de terugslag via het stuur te verminderen, maar op de gewone weg een opmerkelijk vaag stuurgevoel oplevert.

En de lage overbrenging betekent dat je 3,85 stuuromwentelingen nodig hebt van de ene naar de andere kant. Dat alleen houdt je al lekker bezig in de stad, maar het stuur centreert zichzelf ook al niet, en dus doe je de dubbele hoeveelheid werk. Oh, en hij heeft de draaicirkel van een binnenvaartschip.

Gelukkig zijn we de stad snel uit en komen enige tijd later aan bij Revolution Bike Park in Llangynog, noord-Wales, waar we eigenaar James Foster en monteur Lee Rann ontmoeten. Sinds de opening van het park gebruiken ze Defenders om motoren, hun bestuurders en alle benodigdheden naar de top van een erg hoge heuvel te vervoeren.

Veertien Defenders

Op het hoogtepunt (van hun activiteiten, niet de heuvel) hadden ze maar liefst veertien Defenders waarvan er acht tegelijkertijd werden ingezet. Begin dit jaar moest het park helaas sluiten vanwege een ziekte die een klein aantal bomen in het bos onder de leden bleek te hebben. Het gevolg was dat het hele bos gekapt moest worden. De oude wegen naar boven liggen bezaaid met houtkapgerei.

Er mag dan geen werk meer zijn, deze twee machines worden nog steeds goed gebruikt als recreatieterreinvoertuigen. Lee’s 110 Hard Top is naar Marokko heen en weer geweest en heeft zich op elke denkbare manier vastgereden. Misschien is het dan ook geen toeval dat hij vrijwel meteen klem komt te zitten op een boomstronk.

Na wat heen en weer wiegen klinkt er een luide klap en opeens is deze Land Rover een voorwielaandrijver geworden. Verre van ideaal, hoewel Lee, zoals de meeste offroad-fanatici in dit soort omstandigheden, dolgelukkig is. Daarbij: het oponthoud geeft ons de gelegenheid eens rond te neuzen onder de ‘opvolger’.

‘Veel goedkoop plastic’

‘Hij ziet er sterk uit op alle goede plekken’, zegt Lee over het chassis van de Ineos Grenadier. ‘Maar die beschermplaat vooraan is gewoon een plaatje tin. Bij mijn auto is dat staal, en dan 6 millimeter dik. En er zit hier wel heel veel goedkoop plastic.’ Het is niet allemaal kommer en kwel; de aandrijflijn krijgt complimenten en Lee denkt dat er, net als bij de Defender, weleens een levendige handel in onderdelen en aanpassingen voor de Grenadier kan ontstaan.

‘Ineos heeft natuurlijk die grote bumpers moeten monteren, en iedereen die een beetje in deze scene zit zal die onmiddellijk verwijderen en andere dingen toevoegen. Maar hij is van zichzelf al behoorlijk prijzig, dus je bent financieel toch al de sjaak. Voor een Defender betaal je ergens tussen de 5.000 pond en de zes cijfers, maar het zijn juist die goedkope die gekocht en gemodificeerd worden.’

Spoiler alert: dit is niet de laatste keer dat het bij onze Grenadier-missie over geld zal gaan. Het is een beetje de rode draad. In het VK betaal je een bedrag vanaf 76.000 pond – zo’n 88.000 euro – voor de Station Wagon, waarbij je kunt kiezen uit een ‘helemaal klaar voor het terrein’-versie die Trialmaster heet en een meer ‘lifestyle’-gespecificeerde Fieldmaster.

Prijzig

In België en Nederland is de auto leverbaar via de firma Hedi, in België kost een SW 76.500 euro, in Nederland betaal je dankzij BPM en BTW dik een ton meer; vanaf 180.000 euro. Au, inderdaad.) Ons exemplaar gaat vanwege het leer in het interieur en de Brittannia Blue-lak hard richting de 80.000 pond – meer dan 90.000 euro. Serieus geld. Bij Revolution betaalden ze voor hun werkpaardjes tussen de 3.500 en 8.000 pond per stuk, al kregen ze wel allemaal een nieuwe ophanging en nieuwe remmen voordat ze het terrein in gaan.

‘Het maakt niet uit wat je uitgeeft onder de 15.000 pond, aan het doorvoeren van al die wijzigingen ontkom je sowieso niet’, vertelt Lee. ‘We zetten meestal tien man in een County, met daarachter tien motoren op een trailer. Dat hele gewicht zeulden we dan de heuvel op met 20, 25 km/u, en dat dan de hele dag lang. Ik ken nu niets anders dat dat voor elkaar krijgt. Nou ja, de Grenadier zou het waarschijnlijk wel lukken, met iets minder mensen aan boord. Maar zou je dat willen met een auto van 80.000 pond?’

Kan de Ineos Grenadier de Defender vervangen?

Natuurlijk, we hebben het hier over een heel specifieke niche, maar het is wel een probleem dat echt bestaat. Zeker omdat James en zijn broer Tim op dit moment bezig zijn een soortgelijk park in Schotland op te starten. Voor taken als deze moeten ze een beter alternatief nog altijd tegenkomen. En de kans dat het een vloot gloednieuwe Ineos Grenadiers wordt, is inderdaad bijzonder klein.

Voordat we onze volgende bestemming hebben bereikt, is Lee’s 110 alweer gefikst en stuurt hij al zijn 110 pk (nou ja, om en nabij) weer naar alle vier de wielen. Ook zoiets: zal de Grenadier net zo makkelijk zijn om aan te sleutelen, met al dat chique spul van BMW en ZF aan boord? De tijd zal het leren.

Onze volgende stop vereist nog meer klimwerk. Mountain Rescue-teams in het hele VK zijn bezig de Defenders die ze jarenlang hebben gebruikt met pensioen te sturen, maar er bestaat geen consensus over de perfecte plaatsvervanger voor het ingewikkelde en vaak moeilijk te bereiken werk dat de vrijwilligers doen.

North East Wales Mountain Rescue maakt nog altijd gebruik van twee Td5 Defenders uit 2000 die ze zeven jaar geleden tweedehands van het team uit Bolton hebben gekocht. Zou de Grenadier iets voor ze zijn? Het belangrijkst hier is de brancardtest. De achterstoelen van de Grenadier kunnen niet helemaal plat worden gevouwen, dus er zou een speciale bevestiging nodig zijn om een slachtoffer kwijt te kunnen, maar wonder boven wonder past de brancard er wel in. De teamleden zijn ook behoorlijk onder de indruk van de toegankelijkheid die de dubbele achterdeuren opleveren.

Waterdichte cabine

Ruitenwissers die daadwerkelijk de voorruit schoonhouden (bijna dan – een klein maar irritant deel wordt in de rechtsgestuurde versies ongewist gelaten), een waterdichte cabine en koplampen die zowaar de weg verlichten zijn ook winstpunten voor de Grenadier in vergelijking met de oude Td5. En de al aanwezige aansluitpunten voor extra verlichting zouden het proces van het monteren van de vereiste blauwe zwaailichten en extra verstralers aanzienlijk bespoedigen.

Er zijn enige zorgen over hoe het interieur zich zal houden, al zijn er bonuspunten voor de kotsbestendige, eenvoudig te reinigen vloer. Het gewicht van de Grenadier kon nog weleens een groter probleem zijn, gezien het feit dat hij, met de 249 pk sterke dieselmotor voorin, onbeladen de 2,8 ton aantikt. Voeg daar de noodzakelijk rolkooi, radioapparatuur en de 400 kilo aan zooi die het team met zich meesleept aan toe en je komt op een vrachtwagenachtige waarde uit.

Tuner Twisted kocht nog even snel 200 Defenders

Tegen het eind van zijn leven werd de oer-Defender ook nog even een hit bij tuners, zoals Twisted, en dus zetten we koers naar het noorden van Yorkshire om baas Charles Fawcett te ontmoeten. Toen Land Rover het einde van het model aankondigde, kocht Charles de laatste 200 exemplaren, zodat zijn business nog jaren vooruit kan.

‘Er zijn al heel veel mensen die hebben gevraagd of we ook de Ineos Grenadier gaan modificeren’, zegt Charles. ‘Maar wat zouden we doen? Oké, hij ziet er suf uit, maar ze hebben alles wat ermee konden doen zelf al gedaan. Ik wil niet iets gaan veranderen om het veranderen, ik wil iets beter maken. Daarom hebben we ook nog niks gedaan met de nieuwe Defender – iedereen is daar al mee bezig geweest en ze hebben hem alleen maar net iets anders dan standaard gemaakt.’

En dat is dus waarom de briljante T110 TVS die we even mogen lenen zo is aangepakt dat hij maar liefst 186.000 pond (216.000 euro) moet opbrengen, en is uitgerust met een viercilinder turbomotor van Ford. Ook zijn er kuipstoelen, een indrukwekkend interieur van leer en alcantara en modern infotainment. Hij is vanbinnen dus een stuk chiquer dan de Grenadier, maar is nog altijd een stuk agrarischer om te rijden.

Het bekende motorgeluid klinkt hier doelmatig nors en de slag van de handmatige zesbak is ellenlang. De zitpositie is typisch voor de rechtsgestuurde Defender, met het gaspedaal zo ver naar rechts geplaatst dat het haast buiten de deur hangt. Aan de andere kant zijn Grenadiers met het stuur aan deze kant nauwelijks beter, in die zin dat de uitlaat zo is geplaatst dat je je linkervoet nergens prettig kunt parkeren.

Ineos Grenadier is 1.000 kilo zwaarder dan de Defender (en dat merk je)

De Grenadier op diesel doet 9,8 seconden over de tocht naar 100 km/u, en met 550 Nm voelt ie kwieker aan. Je voelt de extra 1.000 kilo gewicht ten opzichte van de Twisted wel als je remt voor bochten, en hij lijkt bij snelwegsnelheden onrustbarend warm te worden, maar hij is in de cabine wel weer een stuk stiller dan de opgedirkte Defender.

Een monotoon ritje over de snelweg is waarschijnlijk ook een stuk simpeler dan in de Defender, met cruisecontrol en een soepele automaat om het leven in de Ineos eenvoudig te maken. En als we bij Nene Overland aankomen, worden we wederom begroet door een complete speeltuin aan Land Rovers. Er staan overal V8’en, maar het gaat me hier vooral om de versies die zijn omgebouwd naar campers, en die populairder zijn dan ooit.

Als motten die naar een erg sterke lichtbron worden getrokken verzamelt zich een stel techneuten van Nene om de Grenadier. Ze storten zich op het interieur en hebben veel plezier met de in het dak gemonteerde knopjes. Goed, een beetje een gimmick, maar wie wil er nou niet af en toe even straaljagerpilootje spelen? Al zouden diezelfde knopjes nog best eens een probleem kunnen vormen bij een eventuele ombouw naar camper. Servicemanager Bob Webb wijdt ons in in dat proces, dat in het geval van een Defender neerkomt op simpelweg het loshalen van het dak, zodat er een pop-uptentje op past dat als slaapkamer kan fungeren. In de Grenadier zou je stoutmoediger te werk moeten gaan en het hele dak eraf moeten zagen. Hoe dat dan moet met die knopjes voor de sperdifferentiëlen weet eigenlijk niemand.

Ineos Grenadier als agrarisch voertuig (kan dat?)

En dan is het tijd voor de laatste test. Het ultieme level: het boerenbedrijf. De 3 Daughters @ Croft Farm in Uffington wordt gerund door (je raadt het al) drie zussen, en het werkpaard van de familie is een 130 Double Cab pick-up uit 2009. Hij heeft al bijna 180.000 felbevochten kilometers op de klok staan en heeft het grootste deel van zijn leven offroad en als trekauto doorgebracht, omdat het bedrijf de activiteiten richt op dieren, akkerbouw en evenementen.

Liz Genever neemt ons mee de wei in om te kijken wat de beesten vinden van het werk van Ineos. Er staan al snel zo’n 40 zeer geïnteresseerde koeien om de Grenadier heen, en gezien het feit dat ze per stuk zo’n 1.500 pond waard zijn, komen ze met z’n allen dicht in de buurt van wat de tweezits instapper, de Utility Wagon-bedrijfsversie, moet kosten.

En toch wordt de Grenadier door deze juryleden voor dit soort werk eigenlijk te chic bevonden. ‘Het voelt een beetje alsof ik hem dan zou vernielen’, zegt Liz. ‘De Defender is af-fabriek gewoon een heel stuk simpeler, meer basic. Er zit minder op en aan dat kapot kan gaan.’

Chiquer dan de oude, duurder dan de nieuwe

De meeste reacties die we hebben gekregen, komen erop neer dat de Grenadier waarschijnlijk niet gaat werken voor mensen die een vervanger van hun oude Defender zoeken. Hij is te duur (nog duurder dan een nieuwe Defender), te zwaar, op sommige plekken niet sterk genoeg en vanbinnen te chic. Dat is wat verontrustend, want zijn er wel genoeg kopers voor de Grenadier als deze doelgroep afhaakt en hij ook niet direct een bedreiging kan vormen voor de ‘even de kinderen naar school brengen’-SUV’s?

Een persoonlijke noot: ik ben behoorlijk dol geworden op de Grenadier, wat vrij makkelijk is omdat ik hem niet hoef te kopen. Ja, hij was tijdens deze tocht belachelijk dorstig, met een gemiddelde van rond de 14 l/100 km, de airco doet soms precies waar ie zin in heeft en er zitten nog wat kinderziektes in het scherm van dit late prototype (het is traag en besloot op een gegeven moment de snelheidsmeter en toerenteller naar de linkerkant te verplaatsen, zodat het venster van Apple CarPlay werd afgedekt). Maar hij deed zonder mopperen alles wat we op hem af slingerden en was tegelijkertijd verrassend comfortabel. Waarom vallen we toch altijd weer voor de auto’s met de meeste gebreken?

Deze brute Land Rover Defender met zes wielen heeft de perfecte naam