Richard Hammond in de Peugeot 205 GTi

De Peugeot 205 GTi roept warme herinneringen op aan alles wat goed was in de jaren tachtig. Hammond is begonnen aan de zoveelste online zoektocht.

 

Aan deze auto kleven misschien wel meer clichés dan aan alle andere klassiekers die ik hier tot nu toe besproken heb. Ik zal mijn best doen ze te vermijden. Geef me gerust een schop als ik begin over slechte popmuziek en broeken met opgerolde pijpen. Dit artikel moet louter en alleen gaan over legendes, over auto’s die hun sporen op eigen kracht hebben verdiend, en die vanwege dat karakter een onuitwisbare indruk hebben gemaakt.

 

De Peugeot 205 GTi was en is nog steeds een absolute, met goud omrande legende. Meer hoef ik eigenlijk niet te zeggen. Ik hoef deze auto niet te plaatsen in een bepaalde context om uit te leggen hoe goed ie destijds was. Of dat Peugeot met de 205 GTi een reuzenstap zette in de ontwikkeling van het concept van snelle, betaalbare auto’s. Eén blik is voldoende – hij is simpelweg prachtig. Het design druipt letterlijk van elke hoek van de kleine carrosserie af. Dit is meer dan een winkelwagentje dat voor de gelegenheid is opgesierd met een paar lelijke stukken plastic. De basisvorm klopt.

 

De velgjes doen denken aan de bovenkant van een pepervaatje, en zijn misschien wel de mooiste die ooit voor een auto zijn gemaakt. Als we het over hatchbacks hebben, durf ik best de stelling aan dat er niet één mooier is dan deze heetgebakerde Fransoos. Het tikje agressie dat ie uitstraalt maakt ‘m juist lekker om naar te kijken.

 

Hetzelfde geldt voor het interieur, dat tot in de kleinste details even fraai en eenvoudig is. Laten we niet nostalgisch doen over de cassettespeler, of over de halfleren bekleding op de stoelen. Nostalgie gaat per definitie over vroeger, wat in dit geval absoluut niet nodig is. Deze pittige Peus is niet alleen een mooie auto voor z’n tijd, hij is nog altijd even prachtig. Sterker nog: over twintig jaar zal ie nog altijd prettig op je netvlies branden.

 

Daarbij klinkt ie ook nog eens ontzettend lekker. De kleine 1,6-liter viercilinder produceert een pittige brul en laat zich met veel plezier hoog in de toeren jagen. Op die manier maak je optimaal gebruik van de 115 pk die je hebt om deze 885 kilo wegende skelter op gang te brengen. Dat uit zich in een respectabele 8,7 seconden voor het sprintje van 0 naar 100 km/u. Hier doemt overigens een enorm cliché op. Er zijn namelijk nogal wat kenners die beweren dat de 1,6-liter beter is dan de versie met de krachtiger 1,9-liter motor. Natuurlijk zijn er genoeg mensen die het tegendeel beweren, dat de grotere motor met zijn langere slag en grotere vermogen veel lekkerder rijdt. Persoonlijk heb ik een lichte voorkeur voor de 1,6-liter, ook omdat het bij een wat bescheidener motor een grotere uitdaging is om er elke pk uit te persen.

 

Welke versie je ook hebt: als je de GTi goed de sporen geeft, dan ben je verzekerd van een hoop ouderwetse hot hatch fun die je tegenwoordig nauwelijks tegenkomt. Als je niet precies weet wat lift-off overstuur betekent, dan moet je absoluut een rondje in deze auto gaan rijden. Het stuur is op sommige momenten bijna overbodig, omdat je met je rechtervoet prima kunt sturen. Smijt de GTi een bocht in en laat ‘m z’n achterwiel ietsje optillen voor een beschaafde slip. Meer snelheid betekent automatisch meer slippen en een nieuwe functie voor het stuur dat je nu gebruikt om de auto enigszins in het gareel te houden.

 

Heb je het spelletje eenmaal door, dan ben je acuut verslaafd. Als je tenminste op het circuit rijdt. Op de openbare weg wordt zulk rijgedrag meestal niet al te enthousiast ontvangen. In dat opzicht heeft vooral de 205 GTi 1.9 door de jaren heen een geduchte reputatie opgebouwd. Zoals een beetje kenner wel weet, was het onderstel behoorlijk geavanceerd, met voor en achter onafhankelijke wielophanging. Toch zijn het vooral het lage gewicht en de bijna perfecte balans waardoor de GTi zo’n feest is om in te rijden.

 

Ik kan er niet meer omheen, ik wil er eentje. Wat mij betreft zou elke liefhebber hier hebberig van moeten worden. Dit is zeker geen klassieker die je in de garage moet vertroetelen, geen fragiele auto voor fijnproevers die vervolgens leeglopen op het onderhoud. In deze auto heb je echt veel meer lol dan in elke willekeurige hete hatchback die ik zo zou kunnen bedenken. In een ideale wereld zou iedereen tussen 17 en 22 jaar oud er eentje moeten krijgen.

 

 

Productie: 1984 - 1994

Motor: 1.580 cc 

Vermogen: 115 pk

0-100 km/u: 8,7 seconden

Topsnelheid: 190 km/u 

Gewicht: 885 kilo