

Wie zegt dat een brave familie-stationwagen niet ook achterlijk hard mag gaan?
Soms moet je concessies doen in het leven, maar de uitdaging zit ’m er natuurlijk in om te zorgen dat dat niet per se hoeft. Wie graag elke ochtend met een stapel chocoladepannenkoeken ontbijt, barst niet uit elkaar als hij het balanceert met groentesmoothies en regelmatig sporten. En wie zijn familie wil vervoeren in iets praktisch en veiligs, en het liefst ook nog hybride, kan er bij z’n favoriete snelwegoprit nog steeds als een dolle vandoor jakkeren. Mits hij kiest voor de juiste auto.
Eerder kon je lezen over de V60 Cross Country, de opgehoogde stoere jongen die we in het noorden van Zweden testten. Tijdens hetzelfde persevenement konden we de Volvo V60 T8 proberen. In dezelfde voor onze contreien redelijk irrelevante omstandigheden: -15 graden, forse pakken sneeuw, 65 centimeter dik ijs op de zee. Toch staken we er iets van op.
Om te beginnen is de opzet van de Volvo V60 T8 boeiend. Een 2,0-liter viercilinder (met turbo én supercharger) op de voorwielen en een elektromotor achter betekent, als je wilt, permanente vierwielaandrijving. Waarbij de achterwielen geen moment hoeven te wachten op brandstof, lucht en het op gang komen van zuigers.
Het gevolg: wil je met deze Volvo V60 T8 dwars door de sneeuw schuiven, dan lukt dat je zonder meer. En wel zodra het ook maar in je opkomt om je rechtervoet heel misschien een klein beetje omlaag te gaan bewegen. Hup, weg is de bevallige achterkant. Handig wanneer je op een noordelijke Ikea-parkeerplaats moet keren om je boekenkastpakket in te laden.
In overige (normale) situaties is de aandrijving vooral afhankelijk van wat je met de knop voor de rij-modi selecteert. Hybrid is de stand waar je het minste omkijken naar hebt. De auto regelt alles zelf, rijdt soms volledig elektrisch en schakelt de benzinemotor bij wanneer het nodig of handig is. Eventueel kun je het kristallen pookje van de automaat in de B-stand zetten. Dan wordt er extra afgeremd (en daarmee energie teruggewonnen) wanneer je het gas loslaat.
De status van de accu wordt duidelijk aangegeven op het dashboard. In de Power-modus is de ietwat rauw klinkende viercilinder meer aanwezig, doen alle wielen altijd actief mee en zie je de lading sneller teruglopen. Niet gek ook, want krachtig en snel, dat is de T8. 390 pk en van 0 naar 100 in een ontzagwekkende 4,9 seconden, dat mag ook best wat energie kosten.
Het grootste gedeelte van de tijd rij je deze V60 T8 echter zoals je elke Volvo rijdt – rustig achteroverleunend met een nauwelijks waarneembare grimas die aangeeft: ik heb het goed. Verwend door een prachtig, ruim en eigenzinnig interieur. Genietend van een zalvend dan wel bonkend audiosysteem. En, in deze vlot ogende R-Design-versie, van een onderstel dat nét iets minder gezapig is dan standaard.
Oké, we moeten toegeven dat onze gemoedstoestand ook wordt beïnvloed door de maagdelijk witte omgeving hier net onder de poolcirkel. Maar we kunnen ons niet voorstellen dat de Volvo V60 T8 in Nederland of België niet net zo blij zal stemmen.
Pierre heeft op 3 november 2020 geschreven:
Grote lulkoek wat je nu zegt.Met AWD , en ondanks het hoge gewicht, kun je wel degelijk hard de hoek om.Kwestie van veel ervaring.
Speur ik iets van haat en nijd?
Oh ja ik rij een T8 R-design
MarcelB heeft op 30 april 2019 geschreven:
Topgear jullie hebben het goed gezien. Optrekken zal de Volvo op de rechte weg zeker doen. Bochten niet met een ledig gewicht van 2000 kg…….Typisch iets voor de gemiddelde lease/bureauridder hard op de rechte snelweg en bij elke bocht in de remmen