Miami Blauw of Long Beach Blauw? Zelf gaan we voor Long Beach. Die tint is wat dieper en rijker dan de poederige, iets te zelfbewuste retrokleur Miami, die er toch een beetje uitziet alsof het lakwerk aan het verbleken is. Je lakkleuren vernoemen naar zonnige, levendige Amerikaanse kuststeden is een marketingtruc die is bedacht om romantische gedachten in je te laten opborrelen terwijl je in het echt voor een auto-configurator zit, achter een duf bureau op een grijs bedrijventerrein terwijl het buiten miezert – om je mee te voeren naar een plaats waarvan je droomt, in de auto waarvan je droomt. En of we dromen. We hopen en fantaseren erbij terwijl we naar de grijze lucht staren vanonder onze systeemplafonds. Omdat deze auto’s, de nieuwe BMW M2 (Long Beach) en de nieuwste Porsche Cayman S (Miami), daadwerkelijk van ons kunnen zijn. Afhankelijk van de offers die je bereid bent te brengen, bevinden ze zich op de grens van het bereikbare. Op de website vertelt BMW ons dat we een M2 kunnen rijden voor 79.989 euro (NL, alleen met automaat), 59.350 euro (B, ook met handbak), of minder dan 1.000 euro per maand als we ons huidige brik inruilen.

Dat zijn bedragen waarbij we ons nog net iets kunnen voorstellen, toch?

We positioneren het in ons brein ergens tussen de hypotheek, de vakanties en de jaarlijkse uitgaven in de supermarkt, en gaan het dan bij elkaar sparen. Dat is ook waarom dit segment sportauto’s zo belangrijk is. Het is precies het punt waarop auto’s nog goedkoop genoeg zijn om je dromen aan te wakkeren, en duur genoeg om je er speciaal in te voelen, zelfs als je straks gewoon dagelijks met ‘m in de file staat. Op dit niveau in je maandelijkse aflossingsschema krijg je dezelfde technische expertise als mensen die drie keer zoveel uitgeven, plus ongeveer dezelfde prestaties, alleen is het allemaal wat minder specialistisch verpakt. Wat we hier voor onze neus hebben staan, zijn twee leveranciers in het waarmaken van dromen. Beide zijn tweedeurs coupés met ongeveer 350 pk, auto’s die naar 100 km/u rijden in iets meer dan vier seconden, en die zich erop toeleggen jou een leuke tijd te bezorgen – zowel wat betreft je aankoop als wat betreft je leven in het algemeen. Beide wekken een diepe, diepe hebzucht op: de Cayman vanwege wat ie allemaal kan, de M2 vanwege z’n badge en z’n houding.

Deze twee zijn toch ook het slachtoffer van downsizing geworden?

De beslissing van Porsche om de tweezits coupé uit te rusten met een viercilinder turbo is een, wel, dubieuze keuze gebleken. Hop, daar ging de at­­mosferische zescilinder het raam uit, om te worden ingeruild voor iets met meer vermogen, minder emissies, bla, bla en bla. Maar zoals we eerder schreven: hij klinkt niet goed, en er bestaat geen echte interactie meer met de motor, je surft nu op de toppen van het koppel. Daarnaast blijken de claims over zuinigheid in de echte wereld toch wat minder spectaculair te zijn. Porsche zegt 8,1 l/100 km, wij haalden 10,4 l/100 km. Dat is niet veel gunstiger dan de vorige Cayman. En die klonk zoveel beter, reageerde zoveel frisser en deed je altijd verlangen naar meer.

‘In de Porsche haal je je plezier uit de manier waarop ie omgaat met lastig asfalt’

BMW ging al eerder over op de turbo. De 1M uit 2011, de spirituele voorloper van deze auto, had een turbo, maar op een of andere manier raken we minder kwaaiig van de geforceerd ademende BMW’s. Tenzij het de M3 betreft, althans. Maar zelfs dan, en zelfs met de M-badge, zijn ze wat lomper dan Porsches, minder puristisch, zwaarder en minder gericht op de bestuurder. Dat is met de M2 nog steeds zo. De M2 weegt 215 kilo meer dan de Porsche, hij heeft stoelen achterin en het is makkelijker om in en uit ‘m te stappen.

Zijn beide auto’s fijn om in te zitten?

In de Cayman zit je met je kont ongeveer op de vloer en word je aan alle kanten omringd door instrumenten die om je aandacht vragen. Hij heeft een veel dwingender vormgeving, een vormgeving die veronderstelt dat je informatie wilt krijgen, en die informatie dus ook aan je geeft. De houding van de BMW is er meer een van ‘het is er als je het nodig zou hebben’. Z’n lay-out is veel gewoner, veel meer doorsnee. Beide zijn kwaliteitsapparaten, maar de Porsche is frisser en artistieker gemaakt. Beide hebben geweldige stoelen en superieure zitposities, maar in de BMW zit je 30 centimeter hoger boven de bodemplaat, en de instrumenten laten zich net met wat minder precisie bedienen. En omdat we het over handbakken hebben, maakt dat wat uit. De pook van de Porsche zit hoog en dichtbij en schakelt kort en scherp, waarbij de veeleisender, rubberige en stroeve bak van de BMW verbleekt. Natuurlijk kun je bijbetalen en de bak met dubbele koppeling krijgen, maar de M2 is ontworpen om een echte rijdersauto te zijn, dus we hadden graag gezien dat BMW wat meer moeite zou hebben gedaan om de schakeltijden en -souplesse beter te maken. Het is niet slecht, dat niet, maar het weet niet echt tevreden te stellen.

Is zijn rivaal hierin beter?

De bak van de Cayman waarschijnlijk het beste deel van de aandrijving. Dat zou je kunnen beschouwen als een laf complimentje, maar zo is het nou eenmaal (hoewel we Porsche hierbij nogmaals aanmoedigen om de schakelratio’s te verkorten). Je went heus wel aan het geluid, hij reageert alert voor een turbo en hij heeft potentie, maar het karakter van de viercilinder boxer is kunstmatig, en daar profiteert de zescilinder van de BMW van. De BMW maakt een mooier geluid (let wel: niet luider, alleen auditief prettiger), en de motor voelt beschaafder en specialer aan. Hij heeft niet helemaal de plotselinge kracht van de Cayman, maar belangrijker is dat ie wel even snel aanvoelt, en wellicht de meest opwindende van de twee is. Dat komt met name door het feit dat je de M2 wat meer bij de les moet houden. Anders gezegd: hij is minder competent en gepolijst dan de nieuwe Cayman. De Porsche – met z’n lage zwaartepunt en dusdanig lage zitpositie dat je deel wordt van het krachtenspel in plaats van erbovenop te zitten – rijdt beter en heeft minder last van verticale beweging. Hij is soepeler, gaat beter om met snelheid, is beter gebalanceerd, en hij is krachtdadiger. Om nog iets van het gezichtsverlies rondom de turbo te compenseren, is het onderstel van de Cayman beter en beter en beter gemaakt. Het is nu zo goed dat het z’n gelijke niet kent. Verwend door alle aandacht beweegt het makkelijk, tevredenstellend en gracieus. Het is een pracht van een onderstel – waar je ook rijdt – waardoor het rijden van de Cayman een dankbare taak is. Pedalen indrukken, de pook bewegen, draaien aan het stuur – alles is een genot.

Is alles aan de Cayman zo goed?

Dat mag dan geweldig zijn, maar daarmee is nog niet alles gezegd, want elke keer als je z’n motor hoort, dan slaat je hart een slag over. Als je nooit de vorige Cayman met z’n zescilinder hebt gereden, merk je dat dan, zal het je iets kunnen schelen? Waarschijnlijk wel, ja. Vooral als je even eerder de M2 hebt gereden. Het zou al beter zijn geweest als Porsche het volume niet zo zou hebben opgeschroefd, want met of zonder de niet echt goedkope optionele sportuitlaat: de Cayman maakt een geluid waarop alleen een VW-busje trots zou kunnen zijn. De motor maakt van deze Porsche-belevenis een goedkoop aanvoelend avontuurtje. Hoe fris de besturing ook is en welke opties je ook aankruist om ‘m sportiever te maken (onze auto kwam met adaptieve PASM-demping, torque-vectoring en Sport Chrono, samen een eurootje of 4.000), de auto komt een beetje over als een halfleeg vat.

Kan de M2 deze zwakte expoiteren?

Jazeker, niet zozeer omdat ie superieur rijdt, maar omdat ie een beetje meer exuberant is. Het hoogtepunt van z’n rijgedrag was voor ons de manier waarop ie zichzelf in een bocht gooit: lekker dik insturen, dan rol je met je polsen, waarop ie fris en fruitig en onmiddellijk reageert, en z’n schouders en spieren spant. Hij voelt fors en altijd positief, en hoewel ie soms een beetje schudderig overkomt, heeft ie wel wat meer charisma dan de Porsche.

‘Denk je erover een van de twee te kopen? Er is geen goed of fout’

Hij is ruiger naarmate hij harder rijdt, meer vatbaar voor overstuur, over het algemeen minder getalenteerd, maar hij weet je wel te entertainen. Soms irriteert ie je als je over een hobbel rijdt, maar doorgaans is ie vooral amusant. De M2 is geen echte sportauto, maar leuk en vermakelijk is ie zeker wel.

Dat klinkt toch eigenlijk alsof deze auto’s elkaars tegenpolen zijn?

In de Porsche haal je je plezier uit de manier waarop ie omgaat met stukken lastig asfalt. Aan het eind van zo’n stuk zit je ineens instemmend en bewonderend ja te knikken tegen de ophanging – hoe soepel en makkelijk die het wegdek heeft weten te verstouwen. Rijd hetzelfde stuk met de BMW en je krijgt zweterige handen en het gevoel dat zowel de auto als jijzelf feilbaar zijn, en dat jullie samen iets hebben beleefd. Hij is eigenlijk gewoon wat meer auto om te rijden, er valt meer aan ‘m te beleven, en je zou een biertje met ‘m willen drinken op een terrasje. Het resultaat is dat deze twee auto’s, die waarschijnlijk eenzelfde soort enthousiastelingen moeten en zullen aanspreken, uiteindelijk heel verschillend zijn. Denk je erover een van deze twee te kopen? Dan moedigen we je aan de ander ook te rijden om te zien naar welke kant jouw kwartje zal vallen: er is hier geen goed of fout. We willen je echter dit meegeven: als je zo’n bedrag gaat uitgeven aan een nieuwe sportauto, dan wil je je goed voelen over je aankoop, dan wil je de beste versie van die auto kopen die ooit heeft bestaan. Van de Cayman hebben we het gevoel dat de meeste mensen die er iets van weten, zullen zeggen dat de keus voor een turbo-Cayman de verkeerde keuze is, en dat zou op termijn aan je kunnen gaan vreten. In elk geval kunnen we met droge ogen beweren dat wij ons zo zouden voelen als we nu een Cayman zouden willen kopen, en dan zouden we dus gaan voor de oude zescilinder. Wat een apparaat was dat.

Dus de M2 wint?

Hij zou onze voorkeur hebben als er twee kinderen in het spel waren en we voor z’n ruimhartigheid zouden kiezen. We vinden ‘m net zo spannend als de M3 (en net zo zwaar), en we houden van z’n pit. We begrijpen het als je er anders naar kijkt en kiest voor de professionaliteit van de Cayman, maar doe jezelf een lol en rijd eerst even in een zescilinder voordat je iets ondertekent bij de Porsche-dealer.

BMW M2



Motor
2.979 cc
zescilinder turbo
370 pk @ 6.500 tpm
465 Nm @ 1.400 tpm
Aandrijving
achterwielen
6v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 4,5 s
top 250 km/u
Verbruik
8,5 l/100 km
199 g/km CO2
G Label
Afmetingen
4.468 x 1.854 x 1.410 mm (l x b x h)
2.693 mm (wielbasis)
1.570 kg 52 l (benzine)
390 l (bagage)
Prijzen
NL € 79.989 (aut.) (25%)
B € 59.350

Het Vonnis

Luidruchtige M2 is minder sterk dan de Cayman, maar wel heel leuk om te rijden. Ook goedkoper, en een stuk praktischer

Porsche 718 Cayman S



Motor

2.497 cc
viercilinder boxer turbo
350 pk @ 6.500 tpm
420 Nm @ 1.900 tpm
Aandrijving
achterwielen
6v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 4,6 s
top 285 km/u
Verbruik
8,1 l/100 km
184 g/km CO2
G Label
Afmetingen
4.379 x 1.801 x 1.295 mm (l x b x h)
2.475 mm (wielbasis)
1.355 kg 64 l (benzine)
150 + 275 l (bagage)
Prijzen
NL € 84.368 (25%)
B € 66.792

Het Vonnis
Het onderstel is beter dan ooit, en de hele auto is uiterst gelikt. Maar het verlies van z’n zescilinder maakt ‘m minder begerenswaardig

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)