Autotest: Chevrolet Epica 2.0 Executive

Een rijk uitrustingsniveau waren we van Chevrolet al wel gewend, zeker als je de prijs in aanmerking neemt. Maar sinds kort blijken de Koreanen ook vreselijk fijne motoren te kunnen produceren.

 

Voor de vorm zouden we dit verhaal kunnen beginnen met de mededeling dat deze Chevrolet Epica de Evanda opvolgt. Dat lijkt ons echter tamelijk zinloos, want die Evanda is in het Nederlandse straatbeeld een even zeldzame verschijning als een Lamborghini Murciélago. En voor laatstgenoemde zul je hoogstwaarschijnlijk nog wel even om willen kijken. Om die Epica toch een beetje op het netvlies te krijgen wat zijn positionering betreft, kun je het beste een Peugeot 407 voor ogen nemen. Of een Renault Laguna of een Ford Mondeo. Dat zijn namelijk de door Chevrolet zelf bestempelde concurrenten. Tja, we stellen voor dat je nu even een blik werpt op de in het kader vermelde prijs…

 

… om vervolgens vast te stellen dat die prijs geldt voor een Epica met een zescilinder! Elke Epica is namelijk voorzien van een zescilinder en dat verandert pas als in de loop van het jaar een nieuwe viercilinder dieselmotor zal worden geïntroduceerd. Wel kun je bij die zes-cilinder nog kiezen voor een tweeliter-blok of een motor met een halve liter méér inhoud. Voor het vermogen hoef je dat niet te doen, want Chevrolet biedt die 2,5-liter zescilinder alleen maar aan om het extra gewicht van de standaard automaat aan te kunnen. Dachten wij, want ook aan deze zaak zit een keerzijde.

 

Laten we vooropstellen dat die zescilinder een juweel van een motor is. Ook hier winnen de Koreanen de originaliteitprijs niet, want dit kunstje hebben ze uitstekend afgekeken van BMW. Maar beter goed gejat, dan slecht verzonnen, luidt het devies. En het is best wel kunstig dat de motor dwars voorin staat. Maar het is een prestatie van formaat om een zodanig zijdezacht zoevende motor te ontwikkelen. Laten we dus maar verklappen dat wij de motor tot twee keer toe hebben geprobeerd te starten terwijl die al liep. Kun je een groter compliment uitdelen?

 

Ja, dat kun je. Want naast die fraaie draai-eigenschappen zou je best willen ervaren dat die omwentelingen ook daadwerkelijk resulteren in vooruitgang. Als bestuurder zou je willen dat je beter voelt dat de motor aan het werk is. Rijden in de Epica is zoiets als armpje-drukken met een pantomimespeler: je duwt in het luchtledige. Het is geen wonder dat je de motor wilt blijven starten, want hij laat niets van zich horen of voelen. De tweeliter heeft een vermogen van 141 pk, maar die geven niet thuis als je in drie, vier of vijf zit. De 2,5 liter met automaat heeft maar 15 pk méér, maar die voelt een stuk potenter aan. Of zou dat een subjectieve waarneming zijn? Ben je je meer bewust als je zelf de versnelling moet kiezen en laat je je bij een automaat gewoon verrassen misschien? Het is natuurlijk opmerkelijk dat Chevrolet slechts 15 pk uit een halve liter weet te peuren, dus zal daar wel een goede reden voor zijn.

 

Wij taxeren dat deze Epica vooral liefhebbers van comfort zal aanspreken en niet de snelheidsduivels. Voor dergelijke kopers zal die 2,5 liter met zijn standaard automaat een goede keuze blijken. In vergelijking met genoemde concurrenten biedt de topsedan van Chevrolet die fijne motor dus, maar ook een ruim interieur, een enorme bagageruimte (480 liter, jammer dat Chevrolet wat steekjes laat vallen bij de afwerking, het plaatwerk is deels niet bekleed), comfortabel weggedrag én – niet onbelangrijk – een scherpe prijsstelling. Natuurlijk zijn er kleinigheidjes waar we niet van staan te juichen. De veiligheidsgordels liggen te laag over de schouders omdat ze niet ver genoeg naar boven kunnen worden verzet. En midden op het dashboard zit een opzichtig klepje met een compartiment waar andere auto’s een navigatiescherm of info-display hebben zitten, terwijl het digitale uurwerk alleen voor de passagier zichtbaar is. Maar kijk nog eens naar die prijs…