Hoe erg is het dat elektrische aandrijflijnen wat aan de saaie kant zijn?

Elektrische aandrijflijnen voelen allemaal een beetje hetzelfde aan. Dit is een feit en geen mythe, dus we gaan er hier dan ook niet tegenin. Ze geven stuk voor stuk een soepel, onmiddellijk en proportioneel antwoord op jouw vraag aan het rechterpedaal. Ze klinken zelfs allemaal hetzelfde. Als je stilte een klank kunt noemen.

Wij petrolheads plegen hier veel over te mopperen. Maar even eerlijk: de afgelopen jaren hadden veel auto’s ook akelig gelijksoortige verbrandingsmotoren. Niet zo lang geleden had bijna de helft van de verkochte exemplaren een viercilinder diesel en een zes- of achttraps automaat. En die waren toch echt verdraaid lastig uit elkaar te houden.

Het overgrote deel van de auto’s was vervelender dan EV’s

Objectief bezien waren ze sowieso slechter dan een EV. Ze waren soms lawaaiig, de transmissies deden maar wat en kozen, want zuinig, vaak een te hoge versnelling. Waardoor er niets gebeurde als je op het gaspedaal ging staan, waarna er dan toch werd teruggeschakeld en je eindelijk sneller vooruit ging.

Tuurlijk, na een tijdje elektrisch rijden missen we de verbrandingsmotor wel. Om de problemen heen rijden is juist een deel van de lol. De bak handmatig met een flipper al in de juiste versnelling ­zetten, anticiperen op de turbovertraging, de remmen zo bedienen dat je soepel tot stilstand komt. En in het geval van een handbak moet je de koppeling, het gaspedaal en de versnellingsbak coördineren om te komen tot een soepele versnelling – die bij een EV zo normaal is.

De enige reden waarom normale benzineauto’s leuker zijn

Onlangs reden we op een mooie dag een Porsche met zescilinder boxermotor en een Ferrari met V12. De maatstaf, allebei, en nauwelijks te evenaren, zeker niet door een EV. Maar de gewone verbrandingsmotoren waarmee we dagelijks rijden, zijn alleen maar interessanter dan EV’s omdat ze niet perfect zijn.