De Alfa Romeo 33 Stradale is nieuw en wonderschoon

Maandenlang maakte Alfa Romeo ons al lekker met onduidelijke beelden van een nieuwe supercar. Vandaag komt die onduidelijkheid tot een eind. Zoals dat gaat bij autopresentaties nam het automerk eerst langdurig de tijd om iemand met een zware stem over de historie van het merk te laten vertellen. Na het lange Alfa-college werd eindelijk de nieuwe supercar gepresenteerd: de Alfa Romeo 33 Stradale.

En oh mensen, wat is de 33 Stradale het wachten waard. De elegantie straalt werkelijk van de auto af. Alfa Romeo heeft weer eens de wetten van de auto-industrie door elkaar geschud. ‘De nieuwe 33 Stradale is ontworpen om onze identiteit te versterken, onze ambities naar een hoger niveau te tillen en ons DNA en onze waarden te belichamen’, zegt Jean-Philippe Imparato, de CEO van Alfa Romeo.

Hij vervolgt: ‘Het is de eerste op maat gemaakte auto van het merk sinds 1969, en ik beloof dat dit niet onze laatste zal zijn. Het brengt Alfa Romeo terug in de ‘Supercar Club’, waarvan wij een van de oprichters waren.’ Hij is direct en onbeschaamd geïnspireerd op de bijna-eenhoorn uit 1967, de 33 Stradale, ontworpen door de maestro Franco Scaglione, en niets minder dan een van de mooiste auto’s ooit. Ja, die durven we wel aan.

Specificaties van de Alfa Romeo 33 Stradale

Al voor de presentatie van vandaag liet Alfa Romeo al weten dat de supercar is uitverkocht. De eigenaren kunnen kiezen of ze hem met een verbrandingsmotor of met elektrische aandrijving willen. Ga je voor de ouderwetse benzinemotor? Dan krijg je een twinturbo V6-motor die 620 pk produceert. Je kent de motor misschien uit de Giulia Quadrifoglio. De zes cilinder zit vast aan een verbeterde DCT-versnellingsbak.

Bij de elektrische Alfa Romeo 33 Stradale heeft de supercar 750 pk (uit waarschijnlijk drie elektromotoren, maar dat wil Alfa Romeo nog niet vertellen). De EV komt 450 kilometer ver op één lading. De topsnelheid is in beide gevallen 333 km/u en 0-100 km/u gaat binnen drie seconden. Er is niets bekend over hoeveel van elke versie er gemaakt worden, maar we vermoeden dat bijna alle kopers voor de V6-versie zullen gaan.

Andere hoogtepunten zijn onder meer de grote scharnierende vlinderdeuren en het omhullende glas; het dak is gemaakt van koolstofvezel en aluminium. De zij-inlaten zijn meer uitgesproken dan bij het origineel en een beetje chaotisch, maar ze hebben werk te doen om lucht naar de intercoolers te voeren. Nog dramatischer zijn de achterlichten, waarvan de cilindrische vorm diep in de achtervleugel snijdt. Hier zie je veel terug van de auto uit 1967.

Het interieur is eveneens geweldig

Binnenin is minder zeker meer. De nadruk ligt hier niet op technologie, maar op gevoel. Het stuur is een prachtig driespaaks exemplaar, geheel zonder knoppen. Het dashboard zelf loopt door de cabine met een kruispunt vóór de passagier, terwijl de ventilatieopeningen verborgen zijn. Er zit nog een paneel op het dak, dat de luchtvaartambitie nog verder verdiept.

Eigenaren kunnen kiezen uit spannende kleuropties als Pastel Rosso Alfa of zelfs in de kleurstelling zoals de Tipo 33 die droeg. Klanten kunnen ook spelen met de koolstofvezel elementen en de Alfa Romeo-signatuur op de achterkant is verkrijgbaar in zwart, goud of zilver. Maar als Alfa trouw blijft aan de missie om een op maat gemaakte auto te bouwen, is alles mogelijk. De kosten van dit alles? Waarschijnlijk ergens in de buurt van € 3 miljoen.