Bugatti Veyron vs Bugatti Chiron: de verschillen

Het belang van de Veyron overstijgt z’n overduidelijk grootse prestaties. Ja, hij was de snelste, meest gecompliceerde en duurste auto van z’n tijd, maar hij sprak ook een heel nieuwe technologische taal – een taal die vrijwel alle snelle, moderne auto’s van ‘m hebben overgenomen: turbo’s, vierwielaandrijving, en misschien wel het belangrijkst van alles, de transmissie met dubbele koppeling.

Wat maakt de Bugatti Chiron bijzonder?

De Bugatti Veyron werd nooit de auto voor op een poster boven je bed, zoals de Countach of de F40 – op een of andere manier kreeg Piëch het voor elkaar een soort Audi Quattro van anderhalf miljoen euro te bouwen die iedereen respecteerde maar die niemand echt begeerde. De Bugatti Chiron heeft twee niet benijdenswaardige taken. Ten eerste moet ie, dat is glashelder, de Veyron qua prestaties verslaan op ieder denkbaar gebied. De tweede is subtieler en misschien nog moeilijker waar te maken: hij moet een posterauto worden.

En dan die 1.500 pk, dat is het?

Een claim van 1.500 pk stelt natuurlijk niets voor als je er niets mee kunt. Zo heeft een Veyron Super Sport 1.200 pk, maar nadat de tractiecontrole en de onhandige elektronische ingrepen en schakelmomenten en angst en andere factoren hun werk hebben gedaan, is het aantal keren dat je die 1.200 pk daadwerkelijk gebruikt verwaarloosbaar. In de Chiron staat de volledige gekte vrijwel altijd ter beschikking. Geen waarschuwingen van de tractiecontrole.

Qua rijbeleving?

De Veyron was op snelheid luidruchtig, maar extra isolatiemateriaal en, nog belangrijker, dubbelglas zorgen ervoor dat de Chiron veel stiller is. Het glas doet z’n werk zo goed dat als je het raam laat zakken, je een beetje schrikt van de zoevende en kirrende turbo’s. Maar leuk is het wel, want met de ramen open klinkt deze machine ineens heel ondeugend.

Aerodynamisch is de Bugatti Chiron veel geavanceerder dan de Veyron. Hij leidt lucht op een bijna agressieve manier langs z’n flanken, waarbij hij die vasthoudt om druk te creëren die de auto stabiliseert. De achterspoiler wisselt van positie om z’n taken te volbrengen: hij houdt je recht op de weg, hij zorgt voor downforce en hij dient als rem. De Chiron heeft zelfs een separaat paar uitlaten dat naar beneden is gericht, om zo een geblazen diffuser te creëren.

De stuwkracht van 0 naar 160 km/u is absurd, hij doet dat in ongeveer 4,5 seconden – maar de manier waarop ie vervolgens nog naar 300 km/u trekt is gewoonweg spookachtig. Daarna blijft ie ook maar gaan; op een veel agressievere manier dan een Veyron Super Sport. Hij haalt 370 km/u wanneer je net twee kilometer op de startbaan onderweg bent.

Nog even de specificaties