
Er is maatwerk… er is écht maatwerk… en dan is er eenmalig maatwerk, waar wij in beeld komen’. Chloe Dowsett laat zien hoe ze Rolls-Royce-klanten voorziet van het persoonlijkste interieurontwerp sinds iemand Michelangelo de Sixtijnse Kapel binnenleidde met de woorden: ‘Denk je dat je deze plek een beetje kunt opleuken?’ Binnen enkele minuten tovert ze een krijtschets om tot de meest levendige ijsvogel die we ooit in 2D hebben gezien — zo levensecht dat het lijkt alsof hij zo van het leren doek af kan fladderen.
Chloe werkt in het interieuratelier van een ultrageheime studio diep in het hoofdkantoor van Rolls-Royce in Goodwood — verboden terrein voor nieuwsgierige blikken en, eh, TopGear-fotografen. Om te begrijpen hoe ze daar terechtkwam, moeten we even terugspoelen. Chloe werd geboren in een creatief gezin en bracht haar jeugd door met schilderen, tekenen en beeldhouwen. Ze verscheen zelfs in het klassieke Britse kinderprogramma Art Attack met Neil Buchanan; het certificaat hangt thuis naast haar kunstdiploma. ‘Ze zijn allebei even belangrijk.’ Gelijk heeft ze.
Niet helemaal tevreden
Na haar studie volgden allerlei banen; in New York, het schrijven van grappen voor een CGI-herstart van The Wombles, als storyboard-artiest en meer. Ze begon daarna haar eigen bedrijf en deed alles van muurschilderingen tot belettering, maar begon te vrezen dat ze te vaak ‘ja’ zei tegen werk dat haar als kunstenaar niet weerspiegelde. ‘Een echte kunstenaar wil een punt maken’, legt ze uit. ‘Je bent als een wetenschapper. Je hebt een idee en daar wil je iets uit creëren.’

Dat bracht haar bij Rolls-Royce. Eerst als zadelmaakster op de productielijn, daarna bij het kleine team van Mark Court, wiens handgeschilderde coachlines, die subtiele strepen op de carrosserie, hem tot een cultheld maakten. ‘Coachlines zijn echt zijn kindje’, zegt Chloe. ‘Hij is er trots op en wil dat ze perfect zijn.’ Als leerling keek ze maanden naar hem en ging toen soms zelf aan de slag; vaker naarmate ze zijn vertrouwen won.
Het volledige penseeltje gebruiken
Chloe was gewend om slechts 10 procent van een penseelpunt te gebruiken voor haar eigen kunst, maar Mark leerde haar om het hele penseel tegen de carrosserie aan te drukken. ‘Het voelde heel onnatuurlijk’, zegt ze. ‘Maar je moet het volledig indrukken tot aan de stam van haren en dan de lijn trekken — het penseel leidt zichzelf.’ Het klinkt als een poging om iemands handschrift na te tekenen. ‘Erger nog! Je krijgt maar één kans. Je kunt niet even oefenen op de zijkant van een auto. Dus er staat veel druk op.’

Ze kwam er glansrijk uit en nam Marks gevoel voor zorg en traditie mee. Ze noemen haar de verfkwastpolitie, vanwege haar schoonmaakroutine. ‘Hoe gaaf zou het zijn als ik over 30 jaar nog steeds met m’n eerste kwast werk?’ Heel gaaf. En heel erg Rolls. Wil je het interieur van je Phantom tot ’s werelds meest verfijnde blanco canvas maken, dan bel je Chloe. Ze kan bijna elk (leren) oppervlak beschilderen, van accenten tot de complete hemel. Er komen de gekste verzoeken voorbij, maar Rolls oordeelt nergens over: ‘Als jij het wilt, dan kan het.’
Leer is een mooi canvas
Leer is rekbaar, dus Rolls-Royce heeft jaren besteed aan technieken met acrylverf die voor de beschermlaag op het materiaal wordt aangebracht, voor maximale duurzaamheid. Het leer neemt de verf op zonder dat de kleur verloren gaat. De huid heeft textuur en beweegt tijdens het schilderen – dat bewerken is nu tweede natuur voor Chloe. ‘Als ik op papier zou schilderen, zou dat raar voelen.’ Rolls-ontwerpers geven haar soms richtlijnen, maar ze heeft ook meetings met klanten om ideeën uit te wisselen. ‘Onze artistieke vrijheid groeit constant. Je maakt deel uit van waar wij toe in staat zijn… en dan kijk je er elke dag naar.

‘Als je iets abstracts wilt, dan laten we de verf het werk doen. Want anders kun je het ontwerp net zo goed printen, lasergraveren of borduren. Maar we werken met schilders, dus laten we zichtbare kwaststreken, imperfecties en doorzichtigheid van kleuren omarmen. Dat maakt het uniek – elke beschilderde auto is een eenmalig kunstwerk’.In de toekomst ziet Chloe zichzelf het hele proces doen: van concept tot uitvoering. ‘Het liefst zou ik mijn eigen kunst meebrengen en een auto volgens mijn eigen ontwerp maken.’ Zou dat niet die ultieme artistieke vrijheid zijn waar alle kunstenaars naar snakken? ‘100 procent, altijd. Het is een vloek.’