De slechtste supercars ooit gebouwd

Weber Faster One (2008)

Deze Zwitserse wanstaltigheid zou ruim 900 pk en een topsnelheid van meer dan 420 km/u moeten hebben. Er waren slechts twee problemen: niemand heeft ooit in het ding gereden, en hij ziet eruit als Tim Burtons interpretatie van de BMW Z4. Bah.

DeLorean DMC-12 (1981)

Zag eruit als een supercar, ging als een Suzuki Alto. Met een 130 pk sterke V6 van Peugeot was het haast een wonder dat dit ding op het bioscoopscherm 88 mijl per uur haalde. De 0-100-tijd was ruim 10 seconden. Hij ziet er nog altijd fantastisch uit, dat wel.

Vector M12 (1995)

‘De slechtste auto ter wereld’, noemde Clarkson hem. De M12 was een Diablo met een nieuwe koets, de verfijning van een mammoet en de bouwkwaliteit van een tentje op Lowlands. Ineens leek de Lambo een verstandige keuze.

Caparo T1 (2007)

Het was een goed idee, deze ‘F1-auto voor de openbare weg’. Met 575 pk en een 0-100-tijd van 5 seconden waren de specs prima, maar ook niet geweldig. Het probleem was dat de meeste panne hadden, of spontaan in de fik vlogen. De rest vloog ergens uit de bocht met een voetballer achter het stuur.

Panther 6 (1977)

De Panther 6 leende inspiratie van de Tyrrell P34 (de F1-auto die Jody Scheckter ‘een stuk afval’ noemde). De 8,2-liter twin-turbo V8 zou moeten zorgen voor een top van meer dan 320 km/u. Deze geclaimde topsnelheid werd echter nooit bewezen.

Ferrari 400 (1976)

Verwar deze auto niet met de 400 Superamerica uit de jaren vijftig, die was geweldig. De Ferrari 400 was een afschuwelijke auto met GT-aspiraties. Het was de eerste Ferrari met een automaat. Ontworpen om luie Amerikanen tevreden te stellen, maar hij werd uiteindelijk nooit verkocht in de VS. Oeps.

Aston Martin Virage (1989)

Bedacht in het midden van de booming jaren tachtig, maar verkocht in de recessie van begin jaren negentig. Zeer gemiddelde rij-eigenschappen, bedroevende bouwkwaliteit. Hij kostte meer dan twee ton, maar had de koplampen van een Audi 200.

Mitsuoka Orochi (2005)

Er zou inspiratie geleend zijn bij de Honda NSX, maar qua prestaties kwam hij niet in de buurt. Ook redde hij het niet qua aantrekkingskracht. De Orochi ziet eruit alsof hij constant een windje probeert in te houden, terwijl hij er een van iemand anders ruikt.

Lamborghini Jalpa (1981)

Op zichzelf geen verkeerde auto, maar hij leed onder de stempel die hij opgedrukt kreeg. Hij moest het gebruiksvriendelijke en betaalbare alternatief zijn voor de Countach. Dat is alsof je een thriller maakt over een vegetarische witte haai.

Jaguar XJ220 (1992)

Ja, nee, wacht even. Met een topsnelheid van 350 km/u was het inderdaad de snelste auto in zijn tijd. Ziet er ook geweldig uit, in onze bescheiden mening. Het probleem is dat klanten een aanbetaling deden voor een Jaguar met vierwielaandrijving en een V12. Ze kregen een achterwielaangedreven auto met een V6. Niet iedereen was daar heel blij mee, zoals je begrijpt.