Onderzoekers vinden manier om autobanden veel sterker te maken, maar gaan het expres niet doen

Heb je het verhaal gehoord van de man die een motor uit heeft gevonden die loopt op puur kraanwater? Die is volgende week tragisch overleden in een noodlottig ongeluk. Internetexperts zullen beweren dat de autoband die nooit slijt al is uitgevonden, maar dat de boze Michelin-man het laatste was wat de uitvinder zag. De wetenschappers achter deze uitvinding zijn veilig, want voorlopig komt deze innovatie niet naar de autoband.

Onderzoekers aan de universiteit van Harvard hebben een manier gevonden om natuurrubber te maken. Het rubber dat via dit nieuwe proces wordt gemaakt, is tot tien keer taaier dan normaal rubber. Dat betekent dat het veel meer kracht kan opvangen voordat het scheurt. Ook groeit een klein scheurtje veel langzamer, zelfs als het rubber steeds opnieuw wordt uitgerekt. Dat maakt het bijzonder geschikt voor producten die lang meegaan.

De simpele uitleg

Rubber wordt nu gemaakt door verhitting (vulkanisatie) waarbij lange molecuulketens worden afgebroken tot korte sterke verbindingen. Je kunt het zien als kleine schakeltjes. De nieuwe methode noemen de wetenschappers tanglemer. Hierbij wordt de boel minder verhit waardoor er niet allemaal kleine verbindingen ontstaan, maar een soort lange spagettislierten – uiteraard op moleculair niveau.

In theorie zou dit rubber geweldig zijn voor autobanden. Die moeten immers veel klappen opvangen, zijn voortdurend in beweging en staan bloot aan slijtage. Rubber dat minder snel scheurt en veel langer meegaat, zou kunnen zorgen voor veiliger en duurzamer vervoer. Bovendien zou het gebruik van natuurlijk rubber zonder chemische toevoegingen beter zijn voor het milieu. Minder microplastics, minder afval, en wellicht minder vaak nieuwe banden kopen. Dit blijft voorlopig een droom.

Waarom het niet voor autobanden is

Hoewel het materiaal veel voordelen biedt, is het productieproces nog niet geschikt voor grote toepassingen zoals banden. Bij het nieuwe proces wordt veel water gebruikt, dat later weer moet verdampen. Daardoor krimpt het rubber flink tijdens de verwerking. Je zou dus veel meer rubber moeten gebruiken voor een autoband. En dan is het misschien eenvoudiger om van hetzelfde materiaal gewoon twee banden te maken.

Waarvoor het nieuwe rubber dan wel goed gebruikt kan worden? De wetenschappers geven als voorbeeld iets van rubber dat heel dun is en waarbij het heel belangrijk is dat het niet zomaar breekt, omdat je dan elke zaterdagochtend ineens langs het voetbalveld staat. Je kunt het zelf wel invullen. Maar bijvoorbeeld ook handschoenen kunnen veel steviger worden door de uitvinding. Er is nu nog geen fabriek die het toepast.

Bijzonder: Door deze doorbraak kunnen auto’s over 5 jaar al ‘op kraanwater rijden’