Als er toch één beklagenswaardig soort mensen is: futurologen bij autofabrikanten (ontwerpers dus) die spetterende toekomstvisies (conceptcars) moeten produceren voor autoshows waarop hun bazen eigenlijk niets nieuws kunnen laten zien.
Sommige conceptcars zijn nauwelijks verhulde voorproefjes van een aankomend model – de ontwikkeling duurt vaak zo lang dat je er twaalf maanden voor de marktintroductie best wat spiegels af kunt halen en de boel op 24-inch wielen kunt zetten. Maar andere conceptcars zijn een poging de Zeitgeist voor te zijn, om wat designrumoer te creëren rondom een merk en te laten zien dat ze echt helemaal klaar zijn voor de toekomst.
De 24-7 Wagon is gebaseerd op de Ford Focus
De toekomst kan er echter niet al te gezond hebben uitgezien toen de Detroit Motor Show plaatsvond in 2000 (het heden trouwens ook niet, gezien het feit dat de Hummer H2 en Lexus SC toen hun debuut maakten). Ford presenteerde deze 24-7 Wagon als deel van een trio op de Focus gebaseerde concepten, die hun platform in de toekomst gezellig zouden moeten gaan delen. Er was een pick-up, een coupé en dit SUV/station/crossovergeval.
Vind je dat ie er een tikje saai uitziet? Laat dat nou net de bedoeling zijn geweest. Ford zei destijds dat een van de trends in de toekomst zou zijn dat de nadruk bij auto’s geheel op connectiviteit en technisch vermogen zou komen te liggen, en dat uiterlijk er minder en minder toe zou doen. Nou, daar zaten ze goed naast. Je wilt toch op zijn minst je auto weer kunnen terugvinden op het parkeerterrein – sowieso tot het moment dat ie zelf naar je toe komt rijden, tenminste.
Verschillende onderdelen zijn nu werkelijkheid
De tech was dan ook het interessantst, zoals die lipstickvormige spiegels die je nu her en der ziet verschijnen op echte auto’s. Interieurdingen als toegang tot je mail, navi, weerberichten en zo, werden via spraak bestuurd. Zelfs het display kon je met één gil veranderen. Ford was er trots op dat zijn spraakbesturing niet alleen zes talen sprak (Engels, Duits, Frans, Italiaans, Spaans en Japans), maar ook diverse dialecten herkende.
Er is zelfs nooit maar iets gefluisterd over een productieversie van de Ford 24-7 Wagon, daar zorgden de weinig visionaire criticasters in 2000 wel voor. Maar zou het toeval zijn dat nauwelijks twee jaar later de tot blik geworden saaiheid in productie ging, in de vorm van de Fusion?
Een auto die zo stomvervelend was dat niemand zijn acceleratie ooit heeft kunnen meten omdat je voor die tijd al sliep? De Fusion zat ook overal tussenin, maar dan vooral in het grijze gebied tussen leven en dood. Maar Ford, als jullie die 24-7 vandaag in productie lieten gaan: dat zou best geinig kunnen zijn. Laat alleen die e-mails zitten – daar hebben we meer dan genoeg toegang toe.
Reacties