Ford Heritage Collection: de snoepwinkel van Ford

We zijn in Dagenham, in het diepe en duistere hart van Essex. De Engelse tak van Ford is hier al gevestigd sinds de jaren dertig. De fabriek hier bouwt tegenwoordig dieselmotoren – miljoenen per jaar.

Maar tot 2002 werden hier Fiesta’s (en tal van andere machines) geproduceerd. Inmiddels is de fabriek eigenlijk geen schaduw meer van wat hij ooit was – louter nog een herinnering aan de jaren zeventig en daarvoor, toen Ford in het VK nog een enorme industriële gigant was – maar onder de oppervlakte schuilen nog wat geheimen.

Het strengst bewaakt wordt hier de zogeheten Heritage Collection – in een lekkende, non-descripte schuur aan de rand van het uitgestrekte terrein – die bestaat uit een aantal voertuigen die maken dat je ogen tekortkomt.

Wat staat hier?

Hier staat de ST ineens tussen een achtenswaardige collectie oude Fords, auto’s die je het water in de mond doen lopen. Als we klaar zijn met het kwijlen op een maagdelijke Mustang GT390 (denk aan Bullitt), een Ford GT uit 2005 (de eerst officieel ­geïmporteerde in het VK), een prototype RS200, en zo verder, dan overtuigen we de firma Ford ervan om voor ons een aantal oudere Fiesta’s naar buiten te rijden – een tweede generatie XR2 uit 1989 en een ST uit 2006 – en die naast de nieuwste loot aan de stam te parkeren.

Het zou makkelijk zijn om een roze bril op te zetten en lyrisch te worden over hoe fantastisch die oude, snelle Fiesta’s waren – en nog steeds zijn. Maar de simpele waarheid is dat ze geen van alle ooit de beste waren in hun klasse. De auto uit 2006 – de eerste Fiesta ST ooit – had een goed onderstel en een sterke, atmosferische 2,0-liter motor, maar werd totaal zoekgereden door de snelle Clio’s van destijds.

De XR2 had de Golf en 205 GTI als gezelschap. Dat hielp ook niet echt. Beide auto’s waren leuk en werden door kopers enthousiast ontvangen, en waren achteraf bezien voorbodes van wat komen ging. Maar als je het ons vraagt, vond Ford pas met de vorige ST de echt snelle Fiesta uit.