De grootste angst van EV-rijders blijkt niet de actieradius te zijn

Diverse onderzoeken tonen aan dat de grootste reden om niet te kiezen voor een EV toch nog de angst is dat mensen hun bestemming niet zullen halen. En zelfs als je hier niet bang voor bent (in Nederland hebben we nogal wat laadpalen), dan nog kan het irritant zijn. Als je een benzineauto had die je elke keer na een kilometer of 300 weer vol zou moeten gooien, zou je daar op den duur ook een beetje moe van worden.

Maar onder mensen die daadwerkelijk een EV hebben, is bereik helemaal niet het belangrijkste punt van zorg. Ze laden thuis, of bij publieke laadpalen in de buurt van hun huis, en blijven eigenlijk zo goed als altijd binnen het ‘heen en weer’-bereik van hun accu. En eigenaren van benzineauto’s rijden doorgaans eenzelfde aantal kilometers.

Actieradiusangst? Dan plan je, als je een langere reis in gedachten hebt, een tussentijdse laadstop in. Dat is niet moeilijk. Dus toen Zap-Map, een bedrijf dat apps maakt om laadpalen te vinden, onderzoek deed onder EV-rijders, bleek de grootste angst in het algemeen niet het aantal laadmogelijk­heden of hun onderlinge afstand te zijn.

Wat is wel de grootste angst van EV-rijders?

Met afstand de grootste zorg was de betrouwbaarheid. Als je inplugt, wil je er zeker van zijn dat er ook echt (en liefst ook met de opgegeven snelheid) geladen wordt. Met andere woorden: dat wat je níét kunt plannen, is wat de meeste ­zorgen baart. In onze ervaring is het lang niet meer zo erg als het was. In 2018 en 2019, toen we veel met EV’s begonnen te rijden, was het een enorme gok. En als een paal het niet deed, was de volgende optie vaak ver weg.

Je loopt tegenwoordig heel wat minder vaak tegen een dode of extreem slome laadpaal aan. En mocht je er toch een tegenkomen, dan is er meestal wel een alternatief voorhanden. Maar het komt natuurlijk nog wel voor. En dan is één slechte ervaring al snel genoeg om je jaren in de piepzak te laten zitten.

Word je echt sneller wagenziek in een elektrische auto? En waarom dan?