Jebel Hafeet: paradijs voor autoliefhebbers

De hoogste berg in Abu Dhabi heet Jebel Hafeet. Waarbij ‘Jebel’ het Arabische woord voor ‘berg’ is, en ‘Hafeet’ gewoon een naam. Want tja, als een beestje een naam moet hebben, waarom een berg dan niet? Hoe dan ook: het is een paradijs voor autoliefhebbers.

Speciaal voor supercar-eigenaren

Op de top van de Jebel Hafeet ligt alleen een hotel. En ook privé-paleis met een spectaculair uitzicht over de woestijn en de stad Al Ain. Omdat de weg dus welbeschouwd nergens naartoe gaat, wil het verhaal dat hij speciaal is aangelegd voor de talrijke inwoners van Abu Dhabi die in het bezit zijn van supercars.

Die hebben op het verder langs linialen getrokken wegennet van het land (waar op stevige delen weliswaar een maximumsnelheid van 160 km/u geldt) immers bitter weinig lol van hun trots. Ach, je gunt die lui toch ook hun verzetje. Nee, in Nederland niet, maar hier wel.

Geen blauw op de Jebel Hafeet

Over het algemeen is er op de Jebel Hafeet, zo blijkt, geen politiemens te bespeuren. Wat het ‘lolletje voor supercar-bezitters’-verhaal er alleen maar geloofwaardiger op maakt. Gáán, dus.

Over de hoogte verschillen de meningen enigszins. Mensen die ons over de berg informeren, houden het op 1.200 meter. Bovenop de berg zelf hangt een plaquette die er nog 100 meter bij doet. Maakt niet uit, het is de categorie ‘niet echt hoog’, maar zeker voor Lage-Landers als wij ‘hoog zat’.

Ook hoog en steil zat om een flink aantal kronkels noodzakelijk te maken. Als je een fatsoenlijke weg naar die top van de Jebel Hafeet wilt aanleggen waarop niet elke fietser er na 20 meter de brui aan moet geven. En die kronkels – tsjonge, daar hebben de Abu-Dhabijezen aardig hun best op gedaan.

Aardig weetje

Abu Dhabi is een van de weinige plaatsen ter wereld waarvan de inwoners geen specifieke naam hebben. Geen Abu-Dhabijezen dus, of Abu-Dhabianen, maar ‘inwoners van Abu Dhabi’. Dat vonden we eerst raar, toen ook een beetje zielig en weinig respectvol. Al valt eerlijkheidshalve te betwijfelen of de zelfverzonnen term die wij dus meestal bezigden, Jaba-Dhaba-doebianen, van heel veel meer respect getuigt.

De Jebel Hafeet is… smooth

De weg op de Jebel Hafeet telt twee rijstroken naar boven en één naar beneden. Allah mag weten waarom, maar het komt niet slecht uit. Zoals een oud Arabisch spreekwoord zegt: om naar beneden te kunnen, zul je eerst naar boven moeten. En dat is geen straf. Het gitzwarte lint door het zachtgele kalkstenen decor móét wel zijn aangelegd door een liefhebber. De weg is niet eens zo lang (11,7 kilometer), maar telt maar liefst 60 bochten, variërend van haarspelden tot lange, glooiende doordraaiers en alles wat daartussenin zit. En dat asfalt – oh, dat asfalt. Er moet ergens een vergelijking te maken zijn met babybilletjes en de Jebel Hafeet, maar daar zullen we het maar bij laten.