Lamborghini Asterion

Een minder extreme Lamborghini, compleet met een hybride aandrijving. Zeg hallo tegen de Asterion.

‘Dit,’ zegt Lamborghini’s ontwerpbaas Filippo Perini, terwijl hij met een potlood zwaait, ‘is het universele gereedschap om ideeën mee uit te leggen. Ik kan je hiermee in een paar seconden exact uitleggen wat ik wil.’

Met dezelfde ranke, met grafiet gevulde cilinder tekent hij iets op papier en een half dozijn strepen later zien we een vorm die ons sterk doet denken aan een droomauto. Stel je voor dat het je baan is om Lamborghini’s te ontwerpen: een beetje krabbelen voor de lol. Kan het leven mooier worden dan dat?

TopGear is op bezoek in het Centro Stile, Lamborghini’s creatieve hoofdkwartier, het thuis van een team van een stuk of twaalf designers – Italianen, Litouwers, Colombianen en Argentijnen. De sfeer is er even studieus als koortsig. Het is er even belangrijk om de modernste computersoftware te beheersen als originele ontwerpideeën te hebben, en dus, alsof Perini het persoonlijk heeft verordonneerd, staat er op de hoek van elk bureau een grote, zichtbaar in gebruik zijnde puntenslijper. Er hangen mood-boards aan de muren; er zijn planken en kasten vol glossy auto-, design- en modemagazines; er staan maquettes op de tafels. Het kantoor bevindt zich boven de fotografiestudio van het bedrijf, in de kleine keuken achterin staat een espressomachine te reutelen.

Hoewel TG door de jaren heen in veel ontwerpstudio’s is geweest, worden we doorgaans alleen maar toegelaten tot speciale ruimtes, vaak zelfs alleen de vergaderruimtes, waar niets van het sexy materiaal dat we eigenlijk willen zien, valt te ontwaren. Nu is dat anders.

Het is midden in de zomer en het Centro Stile werkt met man en macht aan een nieuwe Lamborghini conceptcar die in oktober op de autoshow in Parijs moet komen te staan. Niets blijft verborgen. Diverse elementen van een onbekende autovorm zien we op de computermonitors. ‘Dus, wat denk je ervan?’ vraagt Perini, terwijl we onze potloden bijslijpen. Wauw! Dat is wat we denken.

De ogen van veel van de ontwerpers zijn bloeddoorlopen. Zelfs maanden voor de deadline is het duidelijk dat Perini en zijn team verwikkeld zijn in een race tegen de klok. Het algemene concept mag dan al zijn goedgekeurd, de details zijn nog lang niet klaar. Een van de teamleden werkt aan een nieuw ontwerp voor de led’s van de koplampen. Hij is duidelijk een softwarekenner – dat zie je aan het tempo waarmee hij op z’n toetsenbord rammelt. De kleur van de auto is nog niet bepaald, hoewel kobaltblauw op dat moment hoog in de pikorde staat. En de auto heeft al wel een naam, maar die naam kan nog veranderen. Wetende dat Italianen houden van het scherp van de snede en van zaken doen op het laatste moment kan alles dus nog wijzigen.

De Lamborghini Asterion wordt zodoende bijeengeraapt. Officieel heet het dat ie een ‘technologiedemonstratie’ wordt, maar iedereen die ook maar iets weet van Lamborghini of van Italiaanse auto’s in het algemeen ziet meteen dat ie is geïnspireerd door klassieke gran turismo’s. De designtaal is wat subtieler; het algehele effect is aanzienlijk minder dramatisch dan bijvoorbeeld de Egoista, de Sesto Elemento of de Veneno – allemaal voorgangers van de Asterion. Maar de Asterion is wellicht een van de belangrijkste concepts in de 51-jarige geschiedenis van het merk. Hoezo dat dan? Omdat ie een plug-in hybride – ‘ibrido’ – is en, zo denken wij, hoog op de nominatie staat om in productie te gaan.

We weten wat je denkt. Lamborghini is het zelfverklaarde stoutste jochie van de klas en een van de laatste bastions van de verbrandingsmotor en veel-cilindrische gekte. Is er dan niets meer heilig in deze wereld?

Aan de andere kant: in cijfers doet de Asterion aan een aardbeving denken. Je zal moeten toegeven dat een totaal vermogen van 910 pk best indrukwekkend is. Hij zal straks 320 km/u kunnen rijden en vliegt van 0 naar 100 km/u in drie seconden, waarbij ie maar 98 g/km CO2 uitstoot, zodat ie weinig bijtelling zal hebben. Ook opvallend – maar aanzienlijk praktischer – is dat ie ruim 50 kilometer zal kunnen rijden op louter elektriciteit en een totale actieradius zal kennen van bijna 500 kilometer. Dat suggereert tenminste dat hier iemand misschien iets te vaak naar de espressomachine is gelopen. Heeft Lamborghini eigenlijk gewoon een Porsche 918 nagemaakt, dan?

'De accu’s zitten in de middentunnel. Dat is beter voor de veiligheid en voor het zwaartepunt, zegt Lamborghini'

Nou, nee, niets van dat alles. Sant’Agata mag dan een buitenpost zijn van het rijk van de Volkswagen-groep, het merk gaat trots z’n eigen gang. De Asterion is volledig eigen werk en een nieuw hoogtepunt voor het merk, een hoogtepunt dat aanzienlijk radicaler is dan gewoon maar weer zo’n lekker ding met vleugeldeuren en heel veel koolstofvezel. De Asterion is een grote, sexy cruiser waarmee je hele landen moeiteloos bedwingt, veel ruimer dan de Huracán of de Aventador (dat zijn je schoenen ook, maar goed), minder theatraal om naar te kijken, aanzienlijk comfortabeler en makkelijker te rijden.

Toen Ferruccio Lamborghini besloot Enzo Ferrari op eigen terrein te gaan bestrijden, was de eerste auto die hij bouwde – in 1964, de 350 GT – eigenlijk precies zo te omschrijven. Als je er zaken uit de 21ste eeuw als corporate en sociale verantwoordelijkheid aan toevoegt, wordt het resultaat de Asterion: de eerste Lamborghini die zowel kan vechten als kan knuffelen met een ijsbeer.

‘Voor elk project stel je grenzen,’ zegt onderzoeks- en ontwikkelingsbaas Maurizio Reggiani, ‘want anders eindig je altijd en eeuwig met zes wielen en 32 zuigers. Het terugdringen van CO2-uitstoot was in dit geval een hoofdzaak. Het ontwikkelen van een realistische, elektrische actieradius was een ander verhaal. En op de derde plaats stond het aanbieden van genoeg, echt bruikbaar vermogen.’

‘Je moet ook grenzen stellen aan de prijs, anders ontwikkel je een raket. Deze auto moest ongeveer hetzelfde gaan kosten als de auto’s die we al maken, en niet een paar miljoen meer. En natuurlijk waren er gewichtsdoelen. Anders bouw je een tank. Dat klinkt gecompliceerd, en dat is het ook. Maar als je al die doelen bij elkaar bekijkt dan heb je de parameters van de techniek al wel min of meer gedefinieerd.’

De Asterion bewijst dat Lamborghini van ver is gekomen. Hij is eigenlijk een tweezits coupé met een middenmotor. Hij gebruikt de aangepaste, koolstof Aventador-monocoque – althans het onderste deel, het dak is anders. En het is verlengd, om meer ruimte in het interieur te scheppen. De motor is de 610 pk sterke 5,2-liter V10 uit de Huracán die is vastgemaakt aan een razendsnelle zeventraps automatische bak met dubbele koppeling, ook uit eigen huis. Ja, Lamborghini heeft magazijnen waarin het leuk winkelen is.

De Asterion zal zelfs de grootste purist tevreden stellen. Hij is een parallelle hybride, met een elektromotor die aan de transaxle hangt (de cardanas, het differentieel en de versnellingsbak gecombineerd tot een geheel) en als startmotor en generator fungeert. Oké, dat is wat technisch, maar zo is het nu eenmaal. Twee andere elektrische motoren bevinden zich aan de vooras. Samen leveren ze 220 kW, het equivalent van bijna 300 pk. Zo ongeveer als de Porsche 918 gebruikt de Asterion de motoren op de vooras om vierwielaandrijving te verzorgen. Er is geen mechanische connectie tussen de voor- en achteras. De accu’s zitten in de middentunnel. Dat is beter voor de veiligheid en voor het zwaartepunt, zegt Lamborghini. Elektrisch vermogen wordt ook gebruikt om gaatjes in het koppel te vullen.

Al met al weegt het hele elektriciteitssysteem 250 kilo, en Reggiani geeft toe dat dat ‘t grootste obstakel was voor het ontwikkelingsteam. 250 kilo: dat zijn heel wat accu’s, koelingen en controle-elektronica – ongeveer ook de volstrekte tegenhanger van het ultra-lichtgewicht ethos dat in 2011 met de Sesto Elemento werd opgehemeld.

‘Je kunt je voorstellen dat we daar menige discussie over hebben gehad, maar wij zijn Lamborghini, we moeten de beste ter wereld zijn als het gaat om prestaties en rijeigenschappen…’ Hij pauzeert even. ‘We besloten dat dit concept juist was voor een technologiedemonstratie van Lamborghini. Dit is een auto die je in steden kan rijden, in de volledig elektrisch modus, maar ook een auto waarvan de verbrandingsmotor dezelfde emotie levert als een pure Lamborghini.’

‘Gewicht is de vijand van alles wat dynamisch is. De elektrische elementen mogen dan goed zijn voor het milieu, maar ze zijn slecht voor ons, in die zin dat de basale dynamica wordt ondergraven. We vinden de eisen die vanuit de overheden aan ons worden gesteld aan de hoge kant. Maar we hebben ermee gewerkt, en zullen eraan blijven werken om het echte Lamborghini-gevoel te blijven leveren. Geloof me, deze auto rijdt niet als een Prius.’

Lamborghini’s aandrijvingsbaas Stefano Mazzetti bevestigt dat en vertelt dat gewichtsreductie en het integreren van de verschillende energiebronnen behoorlijk lastig was. ‘Toen we startten waren er twaalf verschillende mogelijkheden om ‘m te gaan bouwen’, zegt hij. ‘We evalueerden ze allemaal toen we eenmaal aan het project waren begonnen. Door middel van simulaties brachten we dat omlaag naar drie, en toen naar één oplossing. Om het koppel van drie elektrische bronnen en de verbrandingsmotor onder de rechtervoet van de bestuurder te krijgen, dat was moeilijk. Maar we hebben 240 mensen binnen onze R&D-afdeling plus een hele ploeg softwareontwikkelaars. We hebben alles zelf gebouwd en gemaakt, en ons prototype rijdt. En hard ook.’

'De Asterion heeft een transparante motorkap die bestaat uit glazen panelen die veranderen afhankelijk van de aandrijving. Lamborghini houdt nou eenmaal van een beetje show'

Terug in het Centro Stile is een van de mannen eropuit om ons een film te laten zien die hij heeft gemonteerd. Het is een visuele herinnering aan het project, met buigingen naar vroegere Lambo’s als de prachtige Islero. De film vertelt het verhaal van de ontwikkeling van de Asterion, die begon met zes hoogwaardige 3D-modellen. ‘We starten als een democratie,’ fluistert Perini, ‘en daarna concentreren we ons op één idee.’ De film start als The Italian Job – een Miura, Matt Monro die zingt, wegen op de Colle del Nivolet ten noorden van Turijn, maar dan zonder maffia: dat is zo’n beetje de toonzetting. Daarna schiet het richting The Dark Knight met Christian Bale – denk Murciélago – en door naar de Tron: Legacy-soundtrack van Daft Punk om het hele beeld een nog dramatischer en meer cinematische opwelling te geven. Ja, er gebeurt echt wat bij Lamborghini.

‘Het beste pak voor deze auto was er een van handgemaakte elegantie. Het gaat niet alleen maar om vermogen’, zegt Perini. ‘Ik houd er niet van om concepts te maken die niet in productie kunnen gaan. De Asterion komt met een echte toekomst voor Lamborghini, er is geen fantasie bij. Een zinloos concept is een verspilling van geld, en daar heb ik een hekel aan. We bestaan uit een te klein team om met geld of mankracht te smijten. We vertellen geen leugens met deze auto.’

Zo ziet ie er ook niet uit, de Asterion. Na de tamelijk uitzinnige Veneno is het wel verfrissend om een Lamborghini te zien die bij wijze van spreken morgen in een showroom zou kunnen staan. Hij ziet er logisch genoeg uit en Perini’s obsessie met zeshoeken (‘esagonità’ noemen insiders dat) zie je overal terug. Maar de Asterion verbindt z’n antecedenten uit de jaren zestig met die van de huidige automobiele, wettelijke en sociale mores, terwijl z’n vormen zacht genoeg zijn om door een brede groep mensen mooi te worden gevonden.

‘Historisch gezien, hebben Lamborghini’s niet echt een eigen gezicht’, zegt Perini. ‘Er zijn geen invloeden of verwijzingen dus ik praat er liever over in termen van smaak. Anders kan je ‘m zelfs wel retro gaan noemen. Wat ik kan zeggen is dat de designtaal compleet anders is dan die van de Aventador en de Huracán.’

‘Over het dak en de motorisering zijn we het inmiddels twee maanden eens. Ik geloof dat we het voor 95 procent eens zijn over het exterieur, en voor 85 procent over het interieur. Maar zoals je ziet werken we nog aan de details. We willen dat alles aan deze auto – ieder detail, hoe klein ook – absoluut perfect wordt. Echt: tien dagen geleden hebben we nog de hele achterkant veranderd. En er is iets met de hoek van de koplamp dat me nog steeds irriteert.’

Met behulp van een 3D-printer kan er snel aan prototypes worden gewerkt. Perini drukt ons een stuk koplamp in handen. ‘Dat was prachtig in de computer,’ zegt hij, ‘maar zwak in het echt. Dus hebben we het veranderd.’ Het dak van de Asterion heeft een forse luchtinlaat en de auto heeft Lamborghini’s Active Air Cooling – een gelaagde, metalen en titanium voorziening. Hij heeft een transparante motorkap die bestaat uit drie zeshoekige, glazen panelen die veranderen afhankelijk van de aandrijving. Lamborghini houdt nou eenmaal van een beetje show.

Alessandro Salvagnin, volgens Perini verantwoordelijk voor het opvallende uiterlijk van de Aventador, werkt aan het interieur van de Asterion. Hij had als kind een Transformer-robot die hij ombouwde tot een Countach. ‘Ik bouwde ‘m nooit meer terug,’ lacht hij, ‘ik vond ‘m te mooi’. De Asterion heeft binnenin ivoorkleurig leer, plus aluminium, gesmeed koolstof en titanium. Ook heeft ie meer bagageruimte dan z’n stalgenoten: een prozaïsche maar onontbeerlijke zaak in een auto die voor langere reizen moet kunnen worden gebruikt.

Drie rij-modi – Zero (voor vol-elektrisch), I (voor hybride – ‘ibrido’), en T (voor sport ‘termico’/thermaal) – kun je instellen via knoppen op het stuur. De belangrijkste meter op het dashboard heeft kleine leren riempjes aan de zijkant. ‘We gebruiken materialen op een revolutionaire manier. Het is een meer menselijke auto, meer een gebruiksproduct’, zegt Salvagnin. Ah, oké.

Een uitneembare tablet voorziet de Asterion van infotainment, klimaatcontrole en gps-functies. Perini tobt erover dat de dragende elementen van de auto vooralsnog te zwak zijn. ‘We moeten de structuur verder versterken’, zegt hij.

Er werd nachtenlang doorgewerkt bij het Centro Stile, van de vroege zomer tot het begin van de herfst. In Italië is alles en iedereen in principe de hele maand augustus vrij, maar Perini en zijn mannen werd die luxe niet gegund. De op ware grootte afgewerkte Lamborghini Asterion redde het maar net op tijd om de deadline voor de Parijse show te halen, maar hij ziet er subliem uit. Mooi. Dan kan nu het echte werk beginnen. Bouwen.