Maserati overwoog in 2000 een personenbusje met de naam Buran

Het is makkelijk om je boos te maken over eerbiedwaardige merken die stomme SUV’s maken, en kennelijk moeilijk om niet te vergeten dat die merken, om hun gewoonte te financieren om auto’s te maken die enthousiastelingen wél tof vinden maar ook nooit kunnen betalen, wel wat geld moeten verdienen.

Maserati werd in 2016 lid van de SUV-club met de Levante en er komt er – ieuw – dit jaar nog een aan met de naam Grecale. De komst van de Levante werd riant lang aangekondigd door de Kubang conceptcar, omdat het merk begrijpelijkerwijs wat huiverig was (het zat al in de naam) om de daad bij het woord te voegen. Maar laat ons je even meenemen naar de Salon van Genève van 2000, en je zult zien dat het zomaar had gekund dat Maserati met een MPV was gekomen.

Waar kijken we naar?

De Maserati Buran conceptcar was een bizarre fusie tussen een sedan en een MPV, een wat hogere limousine op een wat compacter oppervlak, maar met veel meer ruimte. Ongetwijfeld dé manier om meerdere gasten tegelijk op je minister-presidentiële bungabunga-feestje te krijgen.

Maar waarom zou je wachten tot je op het feestje was aangekomen? De Buran was binnenin van top tot teen bekleed met bruin suède en had overal glanzend zwarte inzetstukjes – hij had de sfeer van het binnenste van een bijzonder dure handgemaakte Italiaanse schoen.

Hij had karrenvrachten opbergruimte, een pook op het dashboard (helemaal de bom in MPV’s in die tijd) en massa’s beenruimte achterin, waar je kwam via een elektrische schuifdeur. Op een Maserati!

De Maserati Buran was een creatie van Giorgetto Giugiaro

De auto werd voor het roemrijke merk in elkaar gemikt door de grootmeester zelf: Giorgetto Giugiaro en zijn team bij het ontwerphuis Italdesign. De Maserati Buran was nog groter dan hij er op plaatjes uitziet, met bijna vijf meter lengte, 1,63 meter hoogte en een breedte van 1,95 meter. De kofferklep was eigenaardig onpraktisch en kwam omhoog uit de achterkant. De wielen waren erg fraai, al zou je achteraf kunnen zeggen dat ze niet per se hadden hoeven lijken op een octopus op een bord.

Het leukst aan de Maserati Buran was waarschijnlijk zijn motor – de 3.217 cc metende biturbo V8 uit de 3200 GT, met 370 pk en permanente vierwielaandrijving. De donorauto ging van 0 naar 100 km/u in 5,1 seconden, de Buran zou het gedaan hebben in… meer tijd. Wat je ook mag denken van een MPV van Maserati, het zou sowieso de best rijdende Milanese luchthaventaxi zijn geweest, met een motorgeluid dat je altijd zou bijblijven.

Jammer voor de liefhebbers van Italiaans niche-spul, gelukkig voor de boekhouders van Maserati: de Maserati Buran werd nooit in productie genomen. De auto die Giugiaro vervolgens tekende met de Buran als inspiratie, kon je trouwens wél kopen: de Fiat Croma uit 2005. Een auto die zó anoniem was dat hij probleemloos geheim agent had kunnen zijn, en het bewijs dat Maserati een verstandig besluit had genomen. Die SUV’s zien er zo slecht nog niet uit…