Niet alleen autoverkopers kunnen glibberig zijn, ook de auto’s die ze verkopen. Of in sommige gevallen gaat het om auto’s die nooit te koop zijn geweest. Dit zijn negen van de meest gestroomlijnde auto’s die ooit werden gebouwd. Niet per se op een bepaalde volgorde, trouwens.
Mercedes Vision EQXX
Als je wilt dat een auto een zo clean mogelijk gat in de lucht maakt, dan heb je een gladde, druppelachtige vorm nodig. Dit EQXX-concept is in feite een vierdeurs sedan van het formaat C-klasse, maar omdat ie de lucht nauwelijks verstoort, kom je er elektrisch 1.000 kilometer ver mee.
Tatra 87
De Tatra 87 was geïnspireerd op de enorme Duitse luchtschepen van die tijd – kijk maar naar die vin op de rug voor stabiliteit op hoge snelheden. Niet dat het erg hielp – zijn bochtgedrag was zo dodelijk berucht dat hoge Nazi’s naar verluidt het bevel kregen zich er nooit mee te verplaatsen.
Oldsmobile Aerotech
Hij was eigenlijk de aandachttrekker voor een destijds nieuwe viercilinder van het merk, maar had verstelbare aerodynamica aan de onderkant en was in handen van viervoudig Indy 500-winnaar AJ Foyt goed voor snelheden van 413 km/u (met korte achterkant) en 443 km/u (als ‘longtail’).
Honda Insight
De eerste Honda Insight verscheen in 1999, als tweedeurs hatchback/coupédinges. Men claimde een verbruik van 4,4 l/100 km, maar eigenaren kwamen er al snel achter dat 4,0 l/100 km een makkie was. Met een Cw-waarde van 0,25 was de lichtgewicht Insight de meest gestroomlijnde auto van zijn tijd.
Porsche 917 LH
Vroege 917’s waren dodelijk: heel fragiel en op snelheid stegen ze nogal eens op. Porsche werkte hard om de stabiliteit te temmen en kwam met de ‘Langheck’ (LH), die het tot 360 km/u prima deed. Zijn twee vinnen en ‘glooiende heuvels’-carrosserie maken ’m tot een van de mooiste racers ooit. En een van de meest gestroomlijnde auto’s.
Saab 92
De 92 was Saabs allereerste productieauto, maar dat was kennelijk geen reden om op safe te spelen. De Zweden kwamen met een koets die uit één enkele plaat staal was gemaakt. Hoewel ie maar 25 pk had, haalde hij 105 km/u omdat de carrosserie een Cw-waarde van slechts 0,30 had.
McLaren Speedtail
Bij het ontwerpen van de Speedtail raakte McLaren geobsedeerd door luchtweerstand. Dus nee, geen achtervleugel, maar ‘actuatoren’ die de achterkant letterlijk ombogen om downforce te creëren, en camera’s (geen spiegels, natuurlijk) die op hogere snelheid netjes in de koets verdwijnen.
Volkswagen XL1
Ingepakte achterwielen, een minuscuul frontaal oppervlak en camera’s in plaats van spiegels. De bevlinderdeurde XL1 had een nauwelijks te bevatten Cw-waarde van 0,19 – minder dan een papieren vliegtuigje. Er werden er maar 250 gemaakt, die elk zo’n 113.000 euro moesten kosten.
Mercedes Concept IAA
We zullen de IAA (Intelligent Aero Automobile) niet snel vergeten vanwege één bijzonder trucje. Bij 80 km/u groeide zijn achterkant met 390 millimeter, wat de luchtstroom zo verbeterde dat ie een Cw van 0,19 bereikte, een record voor een vierdeurs auto. Britten noemden hem de ‘Inch-Adding Arse’.
Reacties