Mercedes SL63 AMG Performance Pack

Ben je een nagelbijter? Neuspulker? Behangkrabber? Blijf dan maar ver weg van de SL63 AMG, voor je met 300 km/u een afgrond in vliegt omdat je het gaspedaal niet los wilde laten

 

Mercedes is een fabrikant naar ons hart. Ze brengen de nieuwe SL op de markt en laten de wereld vervolgens niet een eeuw wachten op de auto die iedereen eigenlijk wil zien (zoals sommige concurrerende fabrikanten met hun snelle versies plegen te doen, *kuch* Audi). Zo geschiedde het dat we, ongeveer een maand nadat we de SL500 testten, nu alweer in de SL63 AMG zijn beland.

 

Zet je de twee luxe roadsters naast elkaar, dan zie je de verschillen meteen. Zo tooit Mercedes de AMG-versie tegenwoordig met een ander soort grille die ze ‘twin blade’ noemen, zitten er her en der wat verplichte grote luchtopeningen en prijken aan de achterkant vier dikke, vierkante uitlaatpijpen, omringd door een diffuser waarin de carrosseriekleur nog even terugkomt. Donkere achterlichten, zoals op de vorige generatie über-SL te vinden waren, ontbreken. Uiteraard monteren ze bij AMG hun eigen velgen en zorgen ze dat hun naam in grote letters op de remklauwen te lezen is.

 

De SL is geen ingetogen auto, dus wat extra aangedikte pocherij kan ie wel hebben, wat ons betreft. Helemaal omdat ie het ook nog eens met de nodige herrie ondersteunt. Start je de SL500, dan hoor je een aanlokkelijke brom. Start de SL63 AMG, en je belandt ogenblikkelijk in de petrolhead-hemel.

 

Met een luide schraap van de keel ontwaakt het beest. Omstanders schrikken ervan. Als we één eigenschap zoeken in een AMG, dan is dit het wel. Vieze, smerige luidruchtigheid; we houden ervan. We zetten de bestuurdersstoel in de juiste stand – een bezigheid die gerust je hele dag in beslag kan nemen, zo veel is er in te stellen – klikken het apart gevormde AMG-pookje in D, nemen het aan de boven- én onderkant afgeplatte stuurtje ter hand en vliegen ervandoor.

 

Die besturing. Hij is niet te vergelijken met die van andere fabrikanten. Mercedes weet op wonderbaarlijke wijze een lichte, luchtige en comfortabele karakteristiek te combineren met responsiviteit, gewilligheid en scherpte bij insturen en een goede dosis gewicht in bochten. De AMG-specifieke bekrachtiging is snelheidsafhankelijk, maar gelukkig wel lineair en dus voorspelbaar.

 

Al na een paar kilometer gooien we de SL heen en weer van bocht naar bocht als een stel kinderen op een skelter. Naast de besturing – en de bijzonder stijve carrosserie – moeten we hiervoor de voeten kussen van degene die het onderstel ontwierp. Het is gebaseerd op het actieve ABC-systeem uit de gewone SL. Daarover waren we niet heel erg te spreken, maar in de AMG is het steviger, vleziger, en weet het de auto een voorbeeldig rijgedrag mee te geven. De optionele keramische remmen grijpen in eerste instantie sneller aan dan een stel uitgehongerde piranha’s, maar raken na een tijdje hard werken helemaal in hun hum. Ze weten de SL bijna pijnlijk hard te stoppen, keer op keer.

 

 

Niks zwaargewicht. Zo voelt het tenminste niet. En dat is opmerkelijk, want met alle vloeistoffen en inzittenden erbij zijn we toch met dik twee ton aan kilo’s onderweg. Het is bijna alsof de SL63 een spoorbreedte van een meter of zes heeft. Hij is zo stabiel, zo vergroeid met het asfalt, dat een ongewilde afwijking van je koers haast een onmogelijkheid lijkt.

 

Tot je het in je hoofd haalt om het esp uit te schakelen. Als je 537 pk en 800 Nm – in deze testauto, die is uitgerust met het Performance Pack, komt er zelfs nog bijna 30 pk en 100 Nm bij – op een lichtelijk uitdagende manier loslaat op die twee arme achterbanden, is de grip sneller zoek dan je ‘Affalterbach’ kunt zeggen. Deze auto verslindt zo graag rubber dat het ons niet zou verbazen als ie na een druk op de esp-knop alvast automatisch de bandenservice zou bellen. Op de smalle, soms drukke, altijd vangrailloze Zuid-Franse weggetjes waar we de SL63 uitproberen, lijkt dit ongeveer even verstandig als een frisbee overgooien in een porseleinwinkel. We doen het dus maar niet, en schakelen in plaats daarvan de ‘Sport Handling’-modus in, waarbij we een beetje mogen uitbreken van het grote AMG-computerbrein, maar niet te veel. Voor ons eigen bestwil.

 

 

In tegenstelling tot de SL500 nodigt de SL63 namelijk ontzettend uit tot hard rijden. We willen niet cruisen. We willen ‘m niet in de comfortstand zetten. Deels vanwege het hardere onderstel, maar ook omdat deze SL geen gewone, eindeloos soepele automaat heeft, maar een zeventraps Speedshift-bak met dubbele koppeling. Die vraagt er gewoon om om met de flippers op z’n falie gegeven te worden.

 

De meest opzwepende factor is en blijft het geluid, dat bestaat uit een brede selectie aan angstaanjagende klanken. Diep gegons, luid gedonder, schel geklepper, afgeroomd met een gierend gehuil van de turbo’s. Bij het liften van het gaspedaal geeft de motor een waarschuwende grom, als een hond die het niet eens is met wat je aan het doen bent. Schakel je vervolgens terug om af te remmen, dan beginnen de uitlaten ongegeneerd te gorgelen terwijl de V8 voor de grap z’n mond spoelt met je dure benzine. Volgens Mercedes moet het mogelijk zijn om een verbruik van slechts 9,9 l/100 km te halen. Volgens ons heb je het niet helemaal begrepen als je dat gaat proberen.

 

Toch is de SL63 multigetalenteerd. Negeer je namelijk even al die oerkreten en lokroepen die jou aanzetten tot de meest gewelddadige acties, en leun je ontspannen achterover in de enorme comfortzetel met massagefunctie en nekwarmers, dan is er werkelijk geen betere manier om onder de zon en je problemen door te glijden.

 

17/20

 

0-100 km/u: 4,2 s

Top: 300 km/u

Verbruik: 9,9 l/100 km

Motor: 5.461 cc, V8 biturbo benzine

Aandrijving: achter

Vermogen: 564 pk

Koppel: 900 Nm

Gewicht: 1.845 kg

CO2: 231 g/km

 

NL: € 202.112

BE: € 176.660

 

Een kunststuk van een auto. Eindeloos krachtig, eindeloze luxe en een eindeloze rek- en strekoefening voor je trommelvliezen. De belangrijkste vraag is: kun je jezelf inhouden?