Dit zijn negen auto’s met namen over hardlopen (die niet per se hard lopen)

Een naam zegt niet altijd wat over het model. De Kia Pride is niet per se iets om trots op te zijn, bijvoorbeeld. Hier zie je negen auto’s met namen over hardlopen. Sommige in deze lijst mag je best vlot noemen, maar andere beslist niet.

Plymouth Road Runner

Hij verscheen aan het eind van de jaren ’60 en moest simpel, snel en goedkoop zijn. Naar verluidt betaalde Plymouth 50.000 dollar voor de rechten om de auto te vernoemen naar de tekenfilm-nemesis van Wile E. Coyote en het silhouet van het rappe karaktertje erop te plakken. Miepmiep!

Dacia Jogger

Niets aan deze zevenzits budget-schoenendoos is sportief. Maar bij joggen wint ook niemand. Joggen is vrijetijdsbesteding. Je neemt het niet al te serieus. Je hebt er geen speciale uitrusting voor nodig, dus het is waarschijnlijk de goedkoopste sport ter wereld. Toch een gepaste naam, dus.

Checker Marathon

De Marathon was het zusje van de Checker-taxi en was bedoeld als auto van de zaak. Hij was lelijk en langzaam, maar prima op zijn taak berekend, en deed zijn naam alle eer aan met een marathon-productieduur van twaalf jaar. Je kon hem op het laatst zelfs met een 5,7-liter diesel-V8 krijgen.

Toyota Sprinter

De Sprinter was feitelijk een sportievere variant van de Corolla, maar dat laten we van ons af glijden. En glijden is de juiste term, want in zijn derde generatie werd dit de AE86; onsterfelijk geworden in Initial D en de daaropvolgende driftcultuur. En nu we het toch over een Sprinter hebben…

Mercedes Sprinter

… kunnen we niet om deze heen. Veelal met een roestige deur, veel deuken, een kapotte koplamp en zo’n 8 millimeter tussen hem en jouw achterbumper. Deze bus is waarschijnlijk de agressiefst gereden auto aller tijden, en recordhouder Meest Gestolen Auto. Dat houdt vast verband met elkaar.

Volvo V40 Cross Country

Moet je door woest terrein? Pak dan een iets verhoogde Volvo met wat opgeplakte stukken plastic. Volvo past de XC-tactiek al een tijdje toe op haar auto’s; onze favoriet was de V40 XC, die je kon krijgen met de 2.5 turbo-vijfcilinder uit de Ford Focus ST. Kijk, dát is nog eens een crossover.

Nissan Trail Runner

In 1997 stond deze offroad/sportauto-conceptcar op de Tokyo Motor Show en beloofde een toekomst waarin rijhoogte het nieuwe, eh… gebrek aan rijhoogte was. Verbijsterend: Nissan mikte er een motor met 185 pk in – en een CVT-transmissie die het leuke daarvan onmiddellijk dood liet slaan.

Saturn Relay

Beetje te obscuur voor je? Ja, voor ons ook. En dus geven we het stokje door aan Citroën, dat de badge met ‘Relay’ ook op een nuttige container plakte: hun bestelbusje. Net zoiets als de Mercedes Sprinter dus, alleen hadden wat minder mensen zin om hem te stelen.

Italdesign Parcour

We hadden de Toyota 4Runner nog willen noemen, maar kozen toch voor een supercar. Dit concept stond in 2013 op de Salon van Genève en verbond de aandrijflijn van een Audi R8 V10 in de echt met een verhoogde koets. Vernoemd naar die Franse mix van turnen, sprinten en mild vandalisme.