Richard Hammond in de Shelby Cobra

Een originele Shelby Cobra zie je bijna nooit, laat staan dat je erin kunt rijden. Richard heeft weer eens mazzel.

In totaal werden er maar 998 echte Cobra’s gemaakt, maar desondanks kan elke autoliefhebber z’n gedrongen, gespierde gestalte uittekenen. Dit is dan ook een auto die na de eerste ontmoeting in je geheugen gegrift staat. Dan maakt het niet uit of je ‘m ziet op een foto, in een film of in het wild. Dat laatste is overigens erg onwaarschijnlijk.

In stilstand ademt deze auto dezelfde sensuele dreiging als Lara Croft die opgekruld naast een samoeraizwaard ligt te slapen. Misschien verklaart dat wel waarom de Cobra zo vaak is nagemaakt. Hoeveel wannabees zouden er zijn die in hun garage een uit polyester opgetrokken replica van een Cobra in elkaar hebben geknutseld, met als basis de motor van een oude Ford Taunus? Om er vervolgens achter te komen dat de astmatische rochel van een 2,0-liter viercilinder net even wat minder indrukwekkend is dan de brul van een 7,0-liter V8. Ik kan het weten, want ik heb zelf met ongeveer elke bestaande replica gereden. Maar ik had nog nooit achter het stuur gezeten van een originele Shelby Cobra. Tot vandaag.

Je zou ‘m bijna mooi kunnen noemen. Maar hij is ook klein. Erg klein. De AC Ace, de auto die aan de wieg stond van de Cobra, was oorspronkelijk dan ook voorzien van een veel beschaafdere 2,6-liter Ford-motor. Volgens de overlevering was het Carroll Shelby die uiteindelijk op het idee kwam om een V8 onder de motorkap te wurmen. Hobbyisten met een kitcar hoeven zich dus bepaald niet te schamen voor hun kunstwerkjes met veel kleinere motor.

Toch kom ik, door de wetenschap dat dit exemplaar is voorzien van die enorme 7,0-liter V8, niet los van de gedachte dat deze auto me op elk moment kan vermoorden. Ik heb bewust weerstand geboden aan de gedachte om over het portier heen te stappen, en zo plaats te nemen achter het stuur. In plaats daarvan deed ik braaf het portier open, om vervolgens over de brede dorpel naar binnen te klauteren. Dat de Cobra vervolgens met een sinistere, hese brul tot leven kwam, was voor mij bepaald geen verrassing. Ik stel me zo voor dat je het geluid kunt vergelijken met de spijsvertering van een dinosaurus.

Uiteraard zoek je in deze auto tevergeefs naar veiligheidsgordels. Het dashboard is niet meer dan een eenvoudige, platte plank. Daarin bevinden zich alleen de meest noodzakelijke meters die de bestuurder laten weten dat die enorme brullende massa voorin niet op het punt staat om te exploderen. Althans, niet voordat je met een enorme klap tegen een boom knalt. Ik kan nauwelijks omschrijven hoe fantastisch de Shelby Cobra aanvoelt. Dit is een auto die je als een handschoen aantrekt, een auto waarin je wel moet paraderen. Een auto die elke radeloze tiener in een midlifecrisis stort.

Toen Carroll gevraagd werd waarom de Cobra zo goed presteerde in wedstrijden, antwoordde hij: ‘Er zijn twee theorieën. Bij de eerste ga je uit van een extreem stijf chassis, en van een briljante technicus die het verdere onderstel ontwerpt. Maar je kunt ook een wat buigzamer chassis gebruiken, dat zo flexibel is dat de wielen toch wel op de grond blijven. Wij monteerden gewoon telkens bredere banden, zo simpel was het. Dat was alleen maar mogelijk omdat we zo’n flexibel onderstel hadden’.

'Dit is een heroïsche auto, in de zin dat je een held moet zijn om achter het stuur te stappen. En om ‘m te kunnen betalen'

Die woorden herinnerde ik me terwijl ik mijn best deed mijn angst te overwinnen en de motor te starten. Het geluid van de motor hield het midden tussen dat van een Harley en dat van een grote bulldozer. Genoeg om een enorme glimlach op mijn gezicht te doen verschijnen. Het verhaal gaat dat Shelby ooit een briefje van 100 dollar in het handschoenenvakje van een Cobra 427 legde. Kon je het bankbiljet tijdens het accelereren pakken, dan mocht je het houden. Naar verluidt heeft Shelby nooit hoeven betalen.

Met een Shelby Cobra accelereer je in 4,2 seconden van 0 naar 100 km/u. En dan nog voelt de auto aan alsof je in die sprint voldoende vermogen hebt om een huis van z’n plek te trekken. De topsnelheid is 265 km/u. Als je in de buurt komt van die topsnelheid, dan piept en kraakt het chassis in alle voegen. Dit is dan ook een heroïsche auto, in de zin dat je een held moet zijn om achter het stuur te stappen. En om ‘m te kunnen betalen. In dit geval wordt de prijs bepaald door exclusiviteit en een rijke historie. Die is zodanig dat de Cobra 427 voor vrijwel ieder van ons nooit meer zal worden dan een droom. Juist daarom is het goed om te weten dat ze er zijn, en dat ze kunnen brullen als een hitsige dinosaurus.

Eigenlijk zou ik dit exemplaar wel willen stelen. Ik ben echter bang dat de eigenaar me al snel zou weten te vinden, aangezien ik mezelf waarschijnlijk te pletter rijd tegen de eerste de beste boom. Zelfs dan zal die glimlach op mijn gezicht gebeiteld staan.

Shelby Cobra 427

Productie: 1962 - 1964

Motor: 7,0 liter V8

Vermogen: 410 pk

Acceleratie: 0-100 km/u in 4,2 seconden

Topsnelheid: 265 km/u

Gewicht: 1.147 kilo