Chris Harris: Waar komt de stroom vandaan voor EV’s?

Ik had een fascinerend interview met een man van National Grid, een van de grootste energieleveranciers van het VK. Ik heb altijd wat moeite met de evangelischer ingestelde brigades van het leger der EV-aanhangers, omdat ze, net als veel andere toetsenbord-extremisten die een op zich goede zaak aanhangen, één ding nog weleens uit het oog verliezen: als je de hele tijd alleen maar ontzettend boos bent of wordt op mensen die de wereld toevallig net iets anders zien dan jij, zet je je boodschap geen kracht bij, maar ondermijn je hem alleen maar.

Die elektrische-autobrigade kan online behoorlijk vervelend zijn, dus toen TG me verzocht eens een gesprek met een van hen aan te gaan, heb ik me eerst maar eens goed geïnformeerd over wie die beste man dan wel mocht zijn. En gedubbelcheckt of ik mijn jas van vega- verantwoord linzenleer wel aanhad. Dat laatste is niet waar, maar ik moet natuurlijk wel voldoen aan het stereotype beeld dat de elektro-fundamentalisten voor me hebben gecreëerd, anders raken ze in de war.

De ontmoeting begon goed, heel goed, toen Graeme Cooper aankwam in een prachtige Series 1 Lotus Elise, compleet met Pistonheads-sticker op de achterruit. In tegenstelling tot andere confrontaties van dit soort (debatten kun je ze niet noemen, want dat zou inhouden dat de andere partij af en toe ook even naar jouw argumenten moet luisteren) die ik eerder heb moeten ondergaan, leek National Grid dit keer zowaar een normaal mens op me afgestuurd te hebben.

Hoe komen we aan alle energie voor EV’s?

En, wat denk je? Er zat echt wel wat in, in wat hij zei. En hij was niet bedreigend, of afwijzend, of zelfs maar in de verte belerend. En hij beantwoordde zelfs die ene vraag die we allemaal hebben gesteld, namelijk: hoe gaan we al die stroom produceren die we nodig hebben om al die nieuwe EV’s die we moeten gaan kopen, op te laten rijden?

‘Door hernieuwbare energie’, zei hij. En hij vertelde me dat de enorme windparken die nu in zee gebouwd worden, de oplossing zijn. Het feit dat wij hier op een eiland wonen [in het VK], heeft ons niet alleen de afgelopen millennia voor een hoop tirannie behoed, het schenkt ons nu ook nog het cadeau van een onuitputtelijke hoeveelheid niet-fossiele energie. En laten we wel wezen: zeemeeuwen zijn toch rotbeesten, dus als die turbines er af en toe een te grazen nemen, zal niemand er een traan om laten.

De energiecapaciteit is er dus, en dat is uitstekend nieuws. Het lijkt er ook op dat bij National Grid verstandige mensen zoals Graeme werken die óók af en toe een leuke benzineauto in het weekend willen rijden – en hij kan ook geen reden bedenken waarom dat niet zou moeten kunnen. Ik zou zijn positiviteit graag delen, maar ik ben zo bang dat als het omslagpunt eenmaal is bereikt, onze fossiele- brandstofvriendjes domweg verboden zullen worden.

En de laadpaal?

En dan is er nog het stukje tussen National Grid en jouw glimmende nieuwe elektrische auto: de laadpaal. Daarover bestaat minder zekerheid, vooral omdat dit deel van het proces niet door de overheid geregeld wordt – die wil er zelfs zo weinig mogelijk mee te maken hebben. Dus óf de grote petrochemische concerns zullen zich moeten omvormen tot stekkerfabrikanten, óf er zullen nieuwe spelers moeten opstaan. Ik heb inmiddels vaak genoeg nieuwe scheldwoorden staan uitvinden bij zo’n laadpaal van een of ander hip nieuw bedrijf met een onmogelijke naam waar ik nooit eerder van had gehoord, om mijn twijfels te hebben bij die laatste optie.

Ik denk dat er eerst genoeg mensen moeten zijn die EV’s lang genoeg gebruiken om ons te helpen begrijpen hoe we met ze omgaan, want één ding is zeker: als het gaat om ‘volgooien’ of zelfs het kopen/leasen/abonneren/weetikveel van zo’n elektrisch apparaat – het gaat allemaal heel anders worden dan we tot nu toe gewend zijn.