Waarom mensen graag naar crashes kijken

Wat is het toch aan autocrashes dat mensen zo fascinerend vinden? Waarom staat er op de tegenoverstelde rijbaan vaak een kijkersfile? Waarom verzamelen crashfilmpjes op internet zoveel hitjes? NBC News onderzocht een tijdje geleden waarom mensen zo graag naar crashes kijken. Er blijkt meer achter te zitten dan alleen wat leedvermaak. Dit is de wetenschap achter ramptoerisme.

Volgens een onderzoek van American Psychological Association reageren we sowieso heftiger op negatieve ervaringen dan positieve. We geven negatieve dingen automatisch meer aandacht dan positieve dingen. Dat is een van de verklaringen waarom we graag naar crashes kijken en toch altijd even moeten gluren, en zo een kijkersfile veroorzaken.

Volgens hetzelfde onderzoek activeert een ongeluk ook ons empathische mechanisme, iets wat diepgeworteld zit bij de mens. Empathie is een belangrijk sociaal mechanisme dat helpt bij het bij elkaar houden van groepen. En groepen zijn wat de mens helpt te overleven – nu, maar ook vroeger toen we nog jagers en verzamelaars waren.

De angsten onder ogen zien

Volgens Dr. David Henderson kijken we gefascineerd naar ongelukken in bijvoorbeeld films of in het echte leven, omdat het een manier is om onze angsten onder ogen te zien, zonder het bijkomende risico. ‘Het is dezelfde sensatie die we voelen als we veilig op het randje van de Grand Canyon staan of door het glas naar een gevaarlijk dier in de dierentuin kijken’, zegt hij.

Volgens Henderson ervaren we bij het kijken naar crashes intense emotie die is losgekoppeld van de realiteit of echt gevaar. Volgens hem kijken we om onszelf ook af te vragen wat wij zouden doen in dezelfde situatie. Zouden we de held zijn? Zouden we de pijn kunnen verdragen? Het stellen van dit soort vragen heeft te maken met onze controledrang, meent Henderson. ‘We spelen de verschillende scenario’s in ons hoofd af omdat het ons helpt vrede te hebben met dingen waar we geen controle over hebben.’

Volgens Dr. John Mayer, klinisch psycholoog activeert het zien van een ongeluk ons overlevingsinstinct. Als je vervolgens thuis gaat zoeken op het internet naar het ongeluk, is dat onbewust een preventieve maatregel. ‘Het geeft ons informatie over de gevaren’, zegt hij. En dat zou je weer helpen om te overleven.