Alfa Romeo MiTo Turbo TwinAir 85 Distinctive

De nieuwste versie van Alfa Romeo’s kleine MiTo is uitgerust met de van moeder Fiat geleende TwinAir-tweecilinder. Doet dit motortje afbreuk aan het Alfa-gevoel?

 

Een MiTo kies je niet omdat je per se een voordelig gebakje wilt rijden. Je kiest ‘m omdat het design of het weggedrag je aanspreekt, omdat het Alfa-logo je hart een tikje sneller doet kloppen, of gewoon omdat je gevoel voor stijl hebt (of dat van jezelf vindt). Als je daarbij dan flink wat overheidskorting krijgt en een laag verbruik geniet, is dat natuurlijk mooi meegenomen. Voorheen kon je al een wegenbelastingvrije, 14 procent bijtellende MiTo kiezen in de vorm van de 1.3 MultiJet diesel. Nu kunnen ook cententellende benzine-adepten bij Alfa terecht.

 

De grap van het TwinAir-blok is dat je er inderdaad behoorlijk zuinig mee kunt rijden, maar alleen als je je uiterste best doet. Doe je waar het motortje na elk verkeerslicht om bedelt – flink gas geven – dan drinkt hij plots als een roedel turbo-tempeliers. Omdat wij tot nu toe in geen enkele TwinAir ook maar in de buurt zijn gekomen van het opgegeven gemiddelde verbruik, zijn we er met de MiTo eens voor gaan zitten. Braafjes kropen we door Amsterdam, gezapig accelereerden we de A10 op om daarna een eindje met zo’n 97 km/u in de zesde versnelling voort te tokkelen. Ons gemiddelde kwam met deze vermoeiende rijstijl op 5,2 l/100 km. Toch een stuk beter dan de 9,4 l/100 km die we ooit na een vlot ritje in een Fiat Punto scoorden.

 

De TwinAir is op z’n plek in de MiTo. De eigenwijze karakteristiek met het brommerige motorgeluid, dat een toerental van 2.000 doet vermoeden wanneer het er eigenlijk 4.500 zijn, past wel bij de kleine Alfa. De zesbak laat zich vlot en makkelijk schakelen. De besturing en de reactie van de motor op het gaspedaal zijn bijzonder prettig – mits je de bekende Alfa dna-knop in de ‘D’ van dynamisch zet. Kiezen we de ‘N’ van Normal, dan zijn ze dat niet bepaald. Vooral gasgeven wordt dan een dramatische aangelegenheid; het pedaal is plots gegoten uit lood en de verbinding met de motor lijkt gemaakt van haarelastiekjes. Dat schijnt zuinig rijgedrag te stimuleren. Leuk en aardig, maar we hebben het wel nog steeds over een Alfa, en die moet hitsig en gewillig zijn. We zetten de schakelaar snel weer terug.

 

De MiTo is alweer een paar jaar op de markt, maar echt verouderd oogt ie niet. Z’n styling is nog altijd fris, z’n interieur netjes en ruim. Zaken als de boordcomputer en radio (met blokkerig oranje scherm) doen wel gedateerd aan, maar bestel een Pack QV Sportiva met schitterende Alcantara-kuipstoeltjes en je stoort je verder nergens meer aan. Dit testexemplaar is uitgevoerd in helder donkerblauw met een beige leren interieur, en dat is misschien wel de mooiste combinatie die je op de MiTo kunt krijgen. De TwinAir-motor is een goede aanvulling op de uitgesproken Italiaansheid die deze auto ademt: hij beloont je als bestuurder, maar daarvoor moet je wel even z’n fijne kneepjes leren kennen.

 

13/20

 

0-100 km/u: 12,7 s

Top: 172 km/u

Verbruik: 4,2 l/100 km

Motor: 875 cc, tweecilinder turbo benzine

Aandrijving: voor

Vermogen: 85 pk

Koppel: 145 Nm

Gewicht: 1.105 kg

CO2: 98 g/km

 

NL € 17.950

BE n.n.b.

 

Met een TwinAir-motor in zo’n fijne MiTo doe je jezelf niets tekort. Extreem snel is ie misschien niet, heel zuinig ook niet (altijd), maar wel karaktervol