Autotest: BMW 118i

Jubel voluit, junior-accountmanagers van Nederland en België: de nieuwe BMW 1-serie is er. Van sommige dingen zal zelfs je baas jaloers worden.

Even een wakker worden door middel van een emmer ijswater-momentje: kun je je de 3-serie Compact nog herinneren? Die 3-serie van een paar generaties terug, waarbij ze de garagedeur iets te vroeg hadden dichtgedaan toen ie naar buiten reed? Precies, dat ding met die per ongeluk geguillotineerde achterkant. Die beschouwen wij dus als de stamvader van de 1-serie, als de eerste keer dat BMW (in moderne tijden, we willen niet al te diep in de historie duiken) besloot dat de Golf-rijder maar eens wat meer te kiezen moest hebben.

We zijn met je eens: dat was geen al te gelukkige eerste poging, maar met de daarop volgende 1-serie ging het stukken beter. Hoewel het niet bestaat dat veel mensen ‘m gekocht hebben vanwege z’n onweerstaanbare looks, vielen des te meer mensen voor a) het feit dat het een echte BMW was die b) nog eens reed als een echte BMW ook. Vooral de min of meer beginnende leaserijder was volstrekt verzot op ‘m; eindelijk eens geen Golf, Astra of saaie A3, maar het enige echte drielettermerk! En wie in deze klasse iets had met achterwielaandrijving kon al helemaal niet om ‘m heen.

Dat is nog steeds zo; de 1-serie is nog altijd de enige bij wie de motor-power níet naar de voorwielen gaat. Het succes stelde BMW in staat meer versies te ontwikkelen, waardoor je kon kiezen uit een drie- en vijfdeurs, een coupé en een cabrio, en een hoeveelheid motoren die varieerde van superzuinig tot regelrecht uitzinnig, met als meest recente (letterlijke en figuurlijke) knaller de 1M.

Nu is er dus een nieuwe. De BMW 118i. Allereerst: geen van de foto’s die we tot nu toe hebben gezien, doet ‘m recht. Lijkt ie op plaatjes een wat ongeïnspireerde indruk te maken, in het echt oogt ie stukken beter.

Vooral de neus, toevallig ook het deel dat de minste overeenkomsten vertoont met de vorige 1, is er met sprongen op vooruitgegaan. De kattenoog-achtige koplampen, de vouwen in de motorkap, zeker in het echt werkt het allemaal uitstekend. Z’n profiel is nog altijd zeer herkenbaar, al is die eigenaardige halfronde uitstulping langs de onderkant (die bij ons altijd associaties opriep met een hangbuikzwijntje) gelukkig verdwenen.

De achterkant is zelden de meest interessante van een auto, en de 1 vormt geen uitzondering. Wie onderweg door die achterlichten denkt achter een VW Polo te rijden; het zij hem of haar van harte vergeven. Al met al is de nieuwe 1-serie in z’n geheel maar een heel klein beetje groter geworden (centimeterwerk), maar oogt vooral breder en platter, en daardoor agressiever. Er zijn overigens twee versies: de sportievere Sport Line en de (niet verder vertellen, maar meer op dames gerichte) Urban, waarvan de laatste op de introductie was uitgedost in oranje, met witte wielen, witte spoilerlip en witte spiegelkappen. De blaren trekken maar langzaam van onze hoornvliezen.

Het interieur is een stuk moderner geworden, en doet tegelijkertijd een stap terug in de tijd. Het heeft qua opzet veel weg van dat van z’n voorganger (en zo goed als alle andere BMW’s), maar het is heel nadrukkelijk naar de bestuurder toegedraaid, zoals in BMW’s vroeger gebruikelijk was.

‘De BMW 118i laat allemaal BMW-waardige cijfers noteren, al lijken de Duitsers zelf nog het meest trots op het verbruikscijfer van 5,8 l/100 km’

De gebruikte materialen zijn top-of-the-bill, net als hun verwerking. Alles ziet er bijzonder verzorgd uit en de bediening van de belangrijkste dingen zal weinig problemen opleveren. Het (optionele; je kunt dat woord trouwens voor bijna elk derde zelfstandig naamwoord in dit verhaal zetten, want hoewel de 1 niet heel karig in de spulletjes zit, is de optielijst weer vele malen dikker. Maar goed, liever informeren dan ervan uitgaan dat je het toch niet kunt betalen en doodzwijgen) navigatiescherm is prachtig helder en scherp – een iPhone 4 maar dan twee keer zo groot.

Via de iDrive-knop kun je trouwens een hoeveelheid gegevens oproepen die een gemiddelde piloot doet terugverlangen naar de eenvoud van de Space Shuttle. Hoe veel vermogen en koppel je op dat moment gebruikt, bijvoorbeeld. Of statistiekjes over hoe al dan niet zuinig je het afgelopen uur met je brandstof bent omgesprongen. Of, als je Connected Drive-optie hebt aangevinkt, de reacties op je laatste Facebook-toevoeging, de recentste tweets van @TopGearNL of een paar lekkere restaurantjes in de buurt zoeken; you name it.

De stoelen (zeker de sportstoelen) zitten fantastisch en mede dankzij de over enorme afstanden verstelbare stuurkolom kun je bijna nergens je zitpositie zo naar je eigen bizarre smaak instellen als bij deze 1-serie. Achterin is de ruimte aardig en ook de bagageruimte is, nou ja, oké.

Voorlopig komen er drie diesels en twee benzinemotoren, die gemeen hebben dat ze viercilinders zijn, een turbo hebben en in het 20-procents bijtellingstarief vallen.

Onze testauto, een BMW 118i, was voorzien van de nu nog sterkste benzinemotor. Hij is 170 pk sterk, doet de 0 naar 100 in 7,4 seconden, de top is 225 km/u – allemaal BMW-waardige cijfers, al lijken de Duitsers zelf nog het meest trots op het verbruikscijfer van 5,8 l/100 km. Dat laatste zul je alleen benaderen als je gebruikmaakt van het snufje dat BMW onlangs introduceerde: de Eco Pro-modus. Op de middentunnel zit een knopje (door BMW, toe maar, de Driving Experience Switch genoemd) waarmee je kunt kiezen uit diverse instellingen zoals de gebruikelijke Comfort, Sport en SportPlus-standen, en nu dus Eco Pro, een bezuinigingsstand. Het beïnvloedt het motormanagement, dat op standje ‘afknijpen’ overschakelt, en ook de manier waarop het gaspedaal op je rechtervoet reageert – vooral sloom. Daarnaast houdt het zaken als airco, stoel- en spiegelverwarming in de gaten. Bij de meters kun je, behalve een schakeladvies, ook zien of je niet meer gas geeft dan noodzakelijk is en, geinig, hoe veel kilometers je aan je actieradius hebt toegevoegd door zo braaf te rijden. In het grote display kun je nog tal van zuinigheidstips krijgen en verbruiksstatistiekjes bekijken. BMW heeft er de enge term Effiencytainment voor bedacht.

Gelukkig kun je ook op de ouderwetse BMW-manier met de BMW 118i rijden en dat stelt bepaald niet teleur. Hij voelt volwassener dan de vorige 1 en die reed al helemaal niet verkeerd. De vering is vrij stevig (in de Sport- en SportPlus-mode zelfs erg hard), de besturing is mooi precies en direct en het onderstel kan duidelijk veel meer aan dan de 170 pk die je tot je beschikking hebt. Het is te hopen dat ze dit keer niet wéér tot het eind van de productie wachten met een M-versie.