Autotest: BMW 125i Cabriolet

Een week na de A3 cabrio reden we in de buurt van Valencia met de kersverse BMW 1-serie cabrio. Is-ie leuker dan z’n concurrent?

 

Na het zien van de BMW CS1, een conceptmodel voor een cabriolet op basis van de 1-serie, waren we blij en onbezorgd. Dat studiemodel maakte duidelijk dat de dakloze 1-serie met een stoffen vouwdak door het leven zou gaan. Toch, toen BMW de 3-serie cabrio met stalen klapdak in 2004 introduceerde, begonnen we ons zorgen te maken over de 1-serie cabriolet. We vreesden namelijk dat BMW het kleintje, net als z’n grote broer, zou gaan produceren met een stalen klapdak. Een onprettige gedachte, want je weet wat voor gevolgen zo’n dak heeft voor het ontwerp van een auto: juist ja, het plompe achterwerk van een baviaan – net als bij de Focus CC, de 307 CC en de Mégane CC.

 

Gelukkig hebben we ons voor niets zorgen gemaakt, want BMW levert z’n eerste premium cabriolet in de compacte klasse gewoon met een stoffen vouwdak. Een verstandige beslissing, want door het zachte dak (dat minder ruimte inneemt dan een stalen versie) is het design van de auto niet gecompromitteerd om plek te maken voor een inklapbare hardtop. Bovendien scheelt het stoffen dak ook gewicht en dat is maar goed ook, want zelfs met het zachte dak voelt de 125i cabrio (de versie die wij reden) nogal zwaar aan. Zijn hoge gewicht – 1.585 kg, meer dan een flinke 5-serie – wordt gelukkig ruimschoots gecompenseerd door een uitstekend onderstel, messcherpe besturing en een meer dan pittige motor, die ook nog eens klinkt als een krachtbron uit een volbloed raceauto. Daarover straks meer.

 

Eerst nog even terug naar het ontwerp van de 1-serie cabrio. Het dak is er dus af, maar gebleven is de fraaie, hoge schouderlijn over de lengte van de auto. Let ook even op het ontbreken van de twee rolbeugels. Wees niet bang. In tegenstelling tot de A3 cabrio zitten ze bij de 1-serie cabrio verstopt achter de hoofdsteunen en ze springen vanzelf omhoog wanneer het nodig is. Een duurdere maar wel veel mooiere oplossing – want over het algemeen werken de rolbeugels nogal ontsierend, kijk ook maar naar de Mini cabrio.

 

Verder met de achterkant van de 1-serie cabriolet. Die is namelijk eindelijk zoals hij hoort: simpel en elegant, zonder een spoilerlip of een diffuser. Met het dak dicht (openen en sluiten kost 22 seconden en kan tot een snelheid van 50 km/u) neemt de schoonheid van de 1-serie cabrio wel wat af, maar dan is hij nog steeds mooier dan de A3 cabriolet die we een week eerder reden. Complimenten dus voor het BMW-ontwerpteam waar Chris Bangle en Nederlander Adrian van Hooydonk de scepter over zwaaien. Overigens is het interieur van de 1-serie door de Nederlander Daniel Starke ontworpen. Ook wel iets waar wij – en hij ook – trots op kunnen zijn, want het interieur steekt goed in elkaar, is ergonomisch – je kunt er snel de perfecte rijpositie in vinden – en het ziet er naar onze smaak prima uit.

 

Als we het toch over het binnenste van de 1-serie cabrio hebben: het ontwerp van het interieur is zo goed als hetzelfde als dat van een normale 1-serie. BMW-kenners en –liefhebbers zullen zich er dus meteen in thuis voelen. Houd dan wel rekening met twee grote liefhebbers en twee wat kleinere fanaten, want voor vier volgroeide BMW-adepten is er weinig plaats. Vier volwassen in de auto blijft dus een kwestie van inschikken. Voor bagage is wel redelijk wat plek. De 1-serie cabrio slikt met het dak omhoog namelijk een nette 305 liter bagage en met het vouwdak naar beneden 260 liter – voldoende voor een korte vakantie met z’n tweeën.

 

Waar zitten de grote verschillen tussen de dichte en de open 1-serie? Die zitten ‘m niet louter in de hoeveelheid beschikbare passagiers- en bagageruimte, maar in de rijervaring. Nou is rijden in een 1-serie sowieso geen straf, maar dat het nog leuker kan, bewijst de dakloze versie. Met het dak naar beneden is het namelijk compleet genieten in de 125i cabrio. Dat is aan een aantal zaken te danken. Ten eerste voelt de 1-serie Cabrio dankzij de nodige carrosserieverstevigingen bijna net zo stijf aan als een ‘gesloten’ 1-serie. Daardoor zijn er tijdens het rijden geen voelbare trillingen in het stuur of sidderingen door de carrosserie te bemerken. Kraakjes blijven achterwege, ook op slechte wegen. Punt twee is dat de dakloze 1-serie, zoals we al eerder schreven, beschikt over een prima onderstel, een fijngevoelige stuurinrichting, een strakke zesbak en een krachtige motor met een fantastisch geluid dat je nog beter kunt horen als het canvas naar beneden is. Kortom, het mag duidelijk zijn: met het dak eraf, gaat het dak er ook echt af in de 125i cabriolet.

 

Open rijden in de 1-serie cabrio gaat overigens verder prima, mits je het windscherm monteert. Zonder scherm zit je een beetje ongemakkelijk in de auto, maar met de windvanger op z’n plek zit je lekker knus achter het stuur van de BMW en heb je tot de 160 km/u weinig last van de wind. Dat knusse gevoel is voor een deel te danken aan de speciale climate control die zich aanpast aan de omstandigheden van het open rijden.

 

Tot slot: wat voor plek heeft de 1-serie cabrio in de markt? Wel, vergeleken met de concurrentie (A3 cabrio, Volkswagen Eos, Renault Mégane CC) is de 1-serie cabrio niet al te duur, maar de vraag is: wil je echt een 2,0-liter viercilinder voor het geld dat BMW ervoor vraagt?

 

Nee, toch? Toch verwacht BMW de meeste cabrio’s met een viercilinder benzine- of dieselmotor te verkopen. Wij reden dus de 125i, met een 218-pk sterke zes-in-lijn onder de kap. Deze motor levert uitstekende prestaties en maakt een geluid waarvoor autoliefhebbende engelen hoog in de hemel hun oren spitsen. Dergelijke prestaties en zo’n fantastische soundtrack – en een gecombineerd verbruik van 8,1 liter per 100 kilometer – vind je nergens anders voor een bedrag onder de vijftigduizend euro. Ja, de 135i cabrio is een van de weinige andere opties, maar die kost al gauw tienduizend euro meer en springt minder zuinig met benzine om. Kortom, wil je feesten met het dak eraf, dan is de 125i cabrio het meest geschikte feestbeest – en dus niet de A3 cabrio, dat is meer de partycrasher.