BMW 328iA Touring

De leukste, die komen nog (coupé, cabrio, M3), maar de BMW 3-serie rolt aardig uit; nu met de Touring, eentje die altijd populair is.

 

Onlangs vroegen we ons nog af wat nou het verstandigst zou zijn: een nieuwe BMW X1 kopen of nog even wachten tot de 3-serie Touring er zou zijn. Altijd leuk als je dan een paar weken later met die Touring kunt rijden en het antwoord kunt geven. Welnu, dat luidt: de Touring. Altijd de Touring.

 

En wel hierom. Waar de X1 op zich een prima auto is, wil ie te veel dingen tegelijk zijn (een SUV, een station, een lifestyle-dinges) en is daardoor net helemaal niets. De Touring is precies wat ie pretendeert te zijn: een praktische, niet al te idioot grote auto die even makkelijk een rondje Ikea doet als bergpassen verslindt. Niets minder, niets meer. Hoewel, dat is niet helemaal waar: wel meer. Vooral in letterlijke zin, want de nieuwe Touring is een stuk groter dan zijn voorganger. Tien hele centimeters om precies te zijn, waarvan er alleen al vijf zijn toebedacht aan de beenruimte voor de achterpassagiers. Fijn, want dat was nou net zo’n plek waar de vorige 3 nogal wat puntjes liet liggen.

 

De nieuwe 3 Touring is niet alleen groter, hij ziet er ook een stuk forser uit – sterker: het lijkt wel een iets kleinere 5-serie. Dat is geen toeval. BMW had er een beetje genoeg van dat de 3 Touring veelal werd gezien als lifestyle-station, een station dus waarbij het meer ging om looks dan om praktische bruikbaarheid. Nou was ie dat natuurlijk ook; de eerste mens die tegenover ons met droge ogen beweert dat hij een 3 Touring kocht vanwege zijn geweldige ruimte-aanbod, binden we onmiddellijk vast aan de microfoon van een stand-up comedyclub. Die kan ongetwijfeld nog veel meer leuke verhalen vertellen. Daar was BMW dus klaar mee. Door de achterkant iets minder te laten aflopen, werd niet alleen meer ruimte, maar ook meer geloofwaardigheid gecreëerd. Het achterste zijruitje werd juist wat kleiner gehouden, om toch de illusie van lifestyle overeind te houden.

 

Er zitten nog een paar praktische slimmigheidjes in de 3 Touring. Zo kun je het complete ding waar de rolhoes aan vastzit, demonteren en in een precies daartoe passend gemaakte uitsparing onder de bagagevloer kwijt. Althans, als daar niet al de balk zit die je in de bevestigingspunten op de vloer kunt klikken om te zorgen dat je bagage niet alle kanten op vliegt. In die ruimte past maar één van de twee, wat een beetje jammer is. Meer richting achterbank zit nog een joekel van een verstopvak onder de vloer – puur een gevolg van het feit dat daar bij de hybrideversie de accu’s moeten kunnen liggen. Voor de rest is de vloer vlak en makkelijk te bereiken, zonder tildrempel zodat je golden retriever niet meteen een bagageravijn in valt als hij enthousiast naar binnen is gesprongen.

 

 

Nog even de cijfertjes: 495 liter minimaal, 1.500 liter met alle stoelen neergeklapt – keurig op het niveau van, zeg, een Mercedes C-klasse. Vermeldenswaardig is verder nog het feit dat de achterbank in een slimme 40-20-40-verdeling is neer te klappen, dus in principe moet alles meekunnen, ook als je met meer dan twee personen bent.

 

Ander puntje, ook BMW heeft zich laten verleiden tot dat zo aardig lijkende trucje: je komt met twee volle boodschappentassen bij je auto aan, beweegt even met je voet onder de achterkant van de auto en zie: Sesam opent zich geheel automatisch, puur voor jouw gemak. Het klinkt leuk, maar zoals bij alle andere auto’s waarbij we het hebben geprobeerd: het werkt ook hier niet. Of althans: soms wel, soms niet, en daar worden jij en je boodschappentassen in rap tempo chagrijnig van. Het is een optie, geen geld aan verspillen dus. Handiger is het feit dat je ook alleen de achterruit kunt openen in plaats van die hele klep. Daar hebben wij eerlijk gezegd ook nog nooit gebruik van gemaakt, maar als het je ding is: leuk.

 

 

Eenmaal op de bestuurdersstoel gezeten, voelt de 3 Touring meteen een stuk minder groot – dat hele ‘cockpitgevoel’ dat BMW voor zijn klanten nastreeft, werkt voor de Touring net zo goed als voor de sedan. We konden alleen rijden met de sterkste benzinemotor, de 328i, die zoals je inmiddels wel weet niet langer een zes-, maar een truttig tweeliter viercilindertje met turbo is. Wat, vreemd genoeg, niet eens zo’n gemis blijkt te zijn: de 245 pk is meer dan toereikend, de samenwerking met de achttraps automaat met dubbele koppeling is voorbeeldig en zelfs het geluid is dik in orde – geen zescilinderronk, maar het komt redelijk in de buurt.

 

Voeg dat bij de messcherpe besturing, het comfortabele en toch bijzonder dynamische onderstel, de uiterst functionele elektronica (eindelijk een systeem waarbij ‘Sport’ ook echt sport betekent), de heerlijke stoelen en de prima ergonomie, en je weet dat deze BMW ook op rijgebied weer akelig weinig te wensen overlaat.

 

Eigenlijk rijdt ie exact hetzelfde als de sedan, met dien verstande dat dan ook alleen de onderstelafstemming aan de achterkant mild is aangepast in verband met de mogelijk zwaardere belading.

 

Zo heb je aan deze 328i Touring een briljante rijmachine die het fonkelende van de sedan aanvult met een stevige en welkome portie praktische bruikbaarheid. Hij vreet álles: bagage én kilometers – een echte PacMan dus. Eens even kijken: hoe veel punten gaven we de sedan ook alweer? 16? Dan krijgt deze er nog een puntje bij.

 

17/20

 

0-100 km/u: 6,0 s

Top: 250 km/u

Verbruik: 6,5 l/100 km

Motor: 1.995 cc, viercilinder turbo benzine

Aandrijving: achter

Vermogen: 245 pk

Koppel: 350 Nm

Gewicht: 1.495 kg

CO2: 152 g/km

 

NL € 50.870

BE € 39.650 (basis)

 

Op dit moment waarschijnlijk de enige auto die in z’n segment beter is dan de 3-serie sedan. Stelt op niet één punt teleur