BYD Seal review: Maakt de Chinese concurrent van de Tesla Model 3 een kans?

Je kunt veel zeggen van de talloze Chinese merken die plots in Europa actief zijn, maar niet dat ze geen ambitie hebben. Veel willen ons limousines of mega-SUV’s verkopen voor net iets minder dan Audi-prijzen, terwijl de geschiedenis toch echt uitwijst dat ‘merken uit nieuwe landen’ (Japan in de jaren ’60, Korea in de jaren ’90) ons juist kunnen overhalen met modellen in meer bescheiden klassen.

BYD is voorlopig een van de weinige die dat doet; zij komen met de Dolphin, een elektrische C-segment hatchback voor minder dan 30k. Maar ook met deze Seal, die zijn pijlen richt op de Tesla Model 3. Dolfijn, zeehond – je ziet een patroon.

Maar hij ziet er niet uit als een zeehond, toch?

BYD noemt het zijn Ocean-reeks, maar je moet je best doen om het thema in de auto’s terug te zien. Met wat goede wil herken je kieuwen in het voorspatbord en de zij-skirts, al is dat precies iets wat zeehonden en dolfijnen niet hebben. Nou ja, toch leuk bedacht. Los daarvan staat er een fraaie middenklasse-sedan met een vloeiend silhouet (Wolfgang Egger, van de Alfa 8C, is hoofd design bij BYD).

Waarom er 3.8S op de achterkant van de BYD Seal staat

De neus is laag en vertoont een vleugje Taycan; achteraan vinden we een flinke diffuser, een doorlopend achterlicht en het opschrift ‘3.8S’. 3,8 liter, supercharged? Nee: de sprinttijd van 0 naar 100. Overigens plaatsen ze in China heel groot ‘BUILD YOUR DREAMS’ op de achterklep – men heeft ze wijselijk verteld dat we daar in deze regionen niet op zitten te wachten.

BYD is een van ’s werelds grootste EV-producenten. Niet gek dus dat de Seal geen halfbakken creatie is. Hij gebruikt de zogeheten Blade-batterij, die laag en dun is en geen schaars kobalt of lithium bevat. De accu is zelfs onderdeel van de carrosserieconstructie, wat de stijfheid ten goede komt, maar is indien nodig toch gemakkelijk te vervangen (geheel of in smalle segmenten – blades). Vernuftig allemaal, en ook de zitpositie profiteert: we zitten bepaald niet op de bok.

Vanbinnen is de Seal piekfijn in orde

De Tesla-vergelijking loopt in het interieur snel spaak, want alles is wat ‘normaler’ – stengels aan het stuur, een pook met knopjes eromheen. Het ruikt hier naar Hyundai en alles zit stevig en keurig in elkaar, met hier en daar blauwe stiksels en een waterdruppelpatroontje.

Het middenscherm van de Seal kan een kwartslag draaien, van rechtopstaand naar liggend, en de 360-graden geanimeerde beelden van de parkeercamera’s blijven zichtbaar als je gaat rijden, waardoor je jezelf rollend in actie kunt zien. Daar steekt Europa vast nog een stokje voor.

De Seal is niet zo sportief als BYD misschien wil

BYD noemt de Seal een sportsedan, maar dat valt nog te bezien. De besturing is wat kleverig rond de middenstand en centreert traag, de regeneratie-instellingen zitten verstopt in een menu en het adaptieve onderstel gedraagt zich op matig wegdek een beetje rillerig. Er is dus nog een dynamische slag te maken.

Verder is de Seal pijlsnel en fluisterstil (zelfs bij zijn top van 190 km/u – ja, we testen hem in Duitsland). Zijn software werkt vlot en feilloos, waar dat bij de hier gevestigde orde niet altijd het geval is. Met een testverbruik van 18,5 kWh/100 km lijkt ie vrij efficiënt, al vallen zijn snellaadcijfers wat tegen ten opzichte van sommige concurrenten.

En de andere uitvoeringen van de BYD Seal?

De achterwielaangedreven Seal (0 naar 100 in 5,9 seconden, 570 kilometer bereik) is met een kleine 48 mille wat duurder dan de goedkoopste Model 3, maar deze tweemotorige AWD gaat qua prijs gelijk op met de Long Range. Volgend jaar komt er een versie met een kleinere accu en een ongetwijfeld interessante instapprijs. Kan de Seal hier zieltjes winnen? Goede kans.

Specificaties van de BYD Seal Excellence AWD (2023)