Autotest: Cadillac BLS Wagon 1.9D 180hp

De BLS Wagon is de eerste stationcar die Cadillac ooit gebouwd heeft. Terwijl Cadillac al 104 jaar bestaat. Is-ie dan meteen goed?

 

Het geeft aan hoe belangrijk stationcars in de VS zijn: een van de oudste en meest gerespecteerde merken heeft er nog nooit een gebouwd. Sedans, cabrio’s, SUV’s, monster-SUV’s, ja zelfs pick-ups, maar nimmer een station – wonderlijk. Wat er meteen voor zorgt dat het geen wonder is dat ze hulp gezocht hebben bij hun GM-collega’s van Saab. Zoals je wellicht weet, is de BLS onderhuids goeddeels een Saab 9-3, en laat daarvan nou ook een stationvariant rondrijden; appeltje-eitje.

 

Cadillac heeft uiteraard de gelegenheid gekregen de eigen, hoekige styling op de auto los te laten. Wie goed kijkt, ziet hier en daar enige overeenkomst tussen de BLS Wagon en de 9-3 Sport Estate, wie wat minder goed is ingevoerd in de incestueuze verhoudingen in de internationale autowereld, merkt er niets van.

 

De motorisering werd in ons geval verzorgd door de eveneens van Saab afkomstige 1,9-liter turbodiesel, die liefst 180 pk levert. Daar komen we meteen bij de kern van het probleem van de samenwerking. Saab heeft namelijk een enorm probleem met het behappen van vermogens die de 175 pk te boven gaan. Het is altijd hetzelfde. Accelereer een bocht een beetje pittig uit en de motor lijkt het stuur uit je handen te willen trekken. Dat maakt op zich niet uit, omdat de auto toch niet naar je gestuur luistert – hij wil alleen maar rechtdoor. De remedie is simpel. Gewoon niet veel gas geven als je een bocht uitkomt. Dat staat weer haaks op het ‘sportieve’ dat zo’n merk met dat soort vermogens wil bereiken. Kortom: als je een Saab koopt, koop hem dan altijd met maximaal 175 pk, de rest is overbodig en zelfs storend.

 

Krek hetzelfde geldt voor de BLS Wagon. Hij weet zich met al dat vermogen geen raad. Naarmate je meer doet waar hij ook voor is bedoeld – namelijk lekker veel rommel achterin gooien – hoe erger het probleem zal worden. Wil je dus een BLS Wagon, koop dan de 150 pk diesel of de tweeliter turbo van 175 pk, vergeet de rest. Komend voorjaar komen er vierwielaangedreven versies die het ongetwijfeld stukken beter zullen doen.

 

De CTS (waarover je ook in dit nummer kunt lezen) is een ware revolutie qua interieur, maar de BLS Wagon dateert duidelijk nog van voor dat Grote Inzicht. Veel plastic, niet van de meest denderende kwaliteit: old skool-Amerikaans. De ruimte in de kofferbak is aardig, meer niet: met 419 tot 1.285 liter iets minder dan een Peugeot 407 SW, die niet bekend staat als een grote in dit segment. Een Citroën C5 Break heeft minimaal 150 liter en maximaal zelfs bijna 400 liter meer inhoud. Ook qua achterbankruimte ontstijgt de BLS de middelmaat niet. Zo enthousiast als we van de CTS werden, zo koud laat de BLS Wagon ons.