Autotest: Dodge Nitro 2.8 CRD SXT

Let maar niet op de kwaliteit… maar kijk liever naar het grote geheel. Aldus Dodge. Wij zijn niet overtuigd. Vandaag de dag verdienen automobilisten beter.

 

Moeten bij Land Rover de alarmbellen gaan rinkelen nu de Dodge Nitro Europa bestormt? Zullen ze staan te trillen in hun Dubarry-laarzen omdat de Nitro maar liefst 5.000 euro goedkoper is dan de Freelander? Dat is toch een flinke bom duiten. We hebben gereden met de Europese versie van de nieuwe SUV en laten we één ding zeggen: er is niks om je druk om te maken, Land Rover. Tuurlijk, de Nitro is een opvallende auto. Hij is veel groter dan de concurrentie en met zijn hoekige lijnen ziet hij er nog lekker stoer uit ook. Mooi is hij niet al is dat een kwestie van smaak natuurlijk, maar een SUV hoeft dat ook niet te zijn.

 

Maar de rest van de auto kan niet tippen aan de hedendaagse Europese standaard, zelfs de moderne Koreanen troeven ‘m af. De Hyundai Santa Fe bijvoorbeeld heeft een betere dieselmotor en bovendien is zijn interieur een stuk meer doordacht. En over het interieur gesproken, dat is gelijk het zwakste punt van de Nitro. Er is domweg veel te veel grijs plastic gebruikt en het ziet er gedateerd uit. Maar zelfs als Dodge het interieur een fraaier uiterlijk had meegegeven, vragen we ons af of ze de pijnpunten met betrekking tot de kwaliteit hadden kunnen oplossen. Het zou ons niet verbazen als al het gerecyclede plastic van Amerika hierin terecht komt.

 

Praat je over de motor, dan is er hoop voor de Nitro. We reden met de 2,8-liter diesel. De tussenacceleraties zijn dik in orde, al is de tijd die Dodge opgeeft voor de sprint van nul tot honderd niet echt om over naar huis te schrijven. Als het om verfijning gaat, moet hij (alweer) zijn meerdere erkennen in de concurrentie. Net als bij zijn kleine broertje, de Avenger, is de motor op de snelweg erg rumoerig. Het grootste technische probleem is echter dat het onderstel de kracht van de Nitro niet aankan. Je moet alle zeilen bijzetten om de auto fatsoenlijk op de weg te houden. De Dodge rolt behoorlijk om zijn lengteas en je moet constant aan het stuur draaien om ‘m in het rechte spoor te houden. In de eerder genoemde Freelander voel je je gewoon veel veiliger. En die is ook nog eens comfortabeler. De vering en demping van de Britse auto zijn een stuk beter: die deint niet over lange oneffenheden en is niet stoterig op kleinere obstakels. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat de Nitro standaard op enorme 20-inch wielen staat.

 

Aan het einde van het liedje kun je dus zeggen dat Dodge een probleem heeft. Als ze al niet eens een fatsoenlijke SUV kunnen bouwen, en dat is een Amerikaanse specialiteit, hoe moet het dan wel niet met normale personenauto’s? Het Amerikaanse merk wil de Europese markt veroveren, maar het avontuur kon wel eens van korte duur zijn.