Uitgelicht: Dodge Nitro met meisjes

De Dodge Nitro gaat verdwijnen, en daar mogen we best even bij stilstaan. Of, in het geval van deze dames, erop zitten.

 

Heel lang is de Nitro niet onder ons geweest. In 2005 verscheen er een stoere conceptcar ten tonele, twee jaar later zag de nagenoeg identieke productieversie het levenslicht. Nu zijn we nog eens drie jaar verder, en is het alweer einde verhaal voor de middelgrote SUV. Na de recente overname van Chrysler door Fiat is het niet alleen zo dat Dodge zijn biezen pakt in Europa; de Nitro houdt op te bestaan, ook in de VS. Hij krijgt geen opvolger, hoewel z’n grote broer, de Durango, in de volgende versie een maatje kleiner wordt.

 

Dat is zonde. Wij zijn best een beetje fan van de Nitro. Niet dat ie erg goed rijdt of zo, maar wat ziet ie er gaaf uit. Geen Europees merk haalt het in zijn hoofd om een auto te maken die uit z’n koplampen kijkt alsof hij je elk moment een genadeloze kopstoot kan verkopen. Dodge wel, want Dodge is stoer en mannelijk. Dodge is niet voor watjes die lopen te mekkeren over harde plastics of deinerig weggedrag. In de korte tijd dat het merk hier verkocht werd, stond het in de markt als een testosteron-shake tussen de fruitsapjes. Lekker lomp en fout. Zulke auto’s kun je er best bij hebben, daar houden we wel van.

 

Ook bij Coca-Cola Zero – dat drankje voor mannen die op motorfietsen door ontploffingen rijden – dragen ze de Nitro een warm hart toe. Bij wijze van promotiestunt geven ze daarom een exemplaar weg; maar voor het zo ver is, neemt TopGear de auto even mee naar een verlaten parkeergarage. Met een paar toevallige passanten.

 

Het is een warme zaterdagmiddag in de Amsterdamse P.C. Hooftstraat; de Rodeo Drive van onze hoofdstad, het shop-walhalla voor de modebewuste vrouw. Hier moeten we zijn voor ons experiment. We parkeren de Dodge langs de weg en plaatsen het lokaas: twee Coke Zero-drinkende binken met spierballen groter dan ons hoofd. We laten de heren argeloos tegen de auto leunen en verstoppen ons achter een parkeermeter. Haal ze binnen, jongens.

 

Het duurt niet lang voor nieuwsgierige, met winkeltassen behangen dames het tafereel in de smiezen krijgen. Voorzichtig benaderen ze de stoere SUV en het bijpassende manvlees. De situatie doet ons een beetje denken aan die oude reclame waarin kantoormiepjes voor de ramen staan te drommen omdat een bouwvakker z’n shirt uittrekt. Onze casanova’s glimlachen vriendelijk en openen het achterportier. Hebben jullie geen zin om even in te stappen?

 

Giechelend nemen twee meisjes plaats op de achterbank. Dit valt niet direct in goede aarde bij andere toegestroomde dames; het zal toch niet zo zijn dat de hunks hen laten staan? De mannen stellen ze gerust; er is plek voor iedereen. Deze Dodge is officieel een vijfzitter, maar daar hebben we vandaag even geen boodschap aan.

 

Hoeveel vrouwen passen er in de Nitro? Dat is voor jou een vraag, voor ons inmiddels een weet. We verlaten onze schuilplaats en benaderen het schouwspel, want dit moeten we met eigen ogen zien. De handtasjes, korte rokjes en hoge hakken klauteren over elkaar heen om een plekje in de auto te veroveren. Geen hoekje of kiertje wordt onbenut gelaten terwijl de dames hun behendige lichamen in onmogelijke posities vouwen. Een van de binken komt op ons af: sleutels graag. Perplex als we staan, denken we niet na en geven we de man waar hij om vraagt. De inmiddels ernstig verlaagde Dodge wordt gestart en verdwijnt in de drukte van de P.C. Hooftstraat, onder begeleiding van luid gejoel van de inzittenden.

 

Als we moeten gokken, denken we dat de groep koers gezet heeft richting een strandtent in Bloemendaal, waar ze dagenlang van de radar verdwenen zijn in het feestgedruis. Er zal dag en nacht gedanst zijn, cocktails zullen rijkelijk gevloeid hebben. De details zullen altijd een mysterie blijven. We weten alleen dat dit is hoe we de Dodge en de dames weer terugvonden: in een parkeergarage, elkaar en de auto aanbiddend, zonder dat er nog een zinnig woord mee te spreken viel. Wat dit gedrag betreft doen ze ons wel een beetje aan The Stig denken. Wat denk je: is het toeval dat ze ook in het wit gekleed zijn?

 

---