Everrati Superformance GT40 review: Hoe een elektrische supercar ouderwets kan aanvoelen

Een elektrische GT40? Ja hoor: na de successen die Everrati al eerder boekte met elektrische versies van de Mercedes Pagode en diverse Land Rovers, heeft het Britse bedrijf de handen ineengeslagen met het Amerikaanse Superformance, dat zich specialiseert in het bouwen van ‘continuatie’-auto’s, oftewel gloednieuwe auto’s naar beproefde en geliefde klassieke modellen.

Dat doen ze trouwens met de volledige goedkeuring van de oorspronkelijke fabrikant – het gaat dus wel even een zetje verder dan een kitcar. Dit is nog maar een prototype, dus we kunnen moeilijk in absolute termen over zijn rijkwaliteiten spreken, maar zoals het er nu naar uitziet, is het geen verkeerde auto om mee te sturen. Je voelt behoorlijk goed wat er met de voorwielen gebeurt, en je wordt niet geplaagd door de gewichtsloosheid die stuurinrichtingen van elektrische auto’s nogal eens kenmerkt.

Het sturen in de Everrati Superformance GT40 voelt ouderwets

Integendeel: de besturing en remmen zijn in het geheel niet bekrachtigd, dus zorg ervoor dat je in de sportschool braaf je armspieroefeningen hebt gedaan en benen-dag niet weer eens hebt overgeslagen. Everrati doet ook iets om het geluid van een V8 na te bootsen, maar dat kun – en moet – je uitzetten. Als ie stilstaat of langzaam rijdt maakt ie futuristische zoemende geluiden.

Everrati vertelt ons dat de specificaties ongeveer op het volgende moeten uitkomen: 800 pk, 800 Nm, 0 naar 100 km/u in minder dan vier seconden, een top van 200 km/u en om en nabij de 255 kilometer bereik uit de 62,5 kWh grote batterij. Zoals wij hem reden heeft de auto nog ‘maar’ 650 pk, maar dat is geen klein bier aangezien Everrati claimt dat de auto nu exact 47 kilo lichter is dan ie met een V8 geweest zou zijn.

Het interieur van de Everrati Superformance GT40 is ouderwets bemeten

Het grootste probleem voor mensen met een 2023-lengte zou nog wel eens het instappen kunnen zijn. Deze GT40 heeft namelijk exact dezelfde afmetingen als de originele GT40, wat betekent dat het nogal een krappe bedoening is, zelfs als je lengte op het landelijk gemiddelde ligt. Je moet jezelf over de brede dorpel strekken, dan je benen onder het stuur door zien te wringen en vooral hopen dat je er nooit met al te veel haast weer uit hoeft te komen.

Net als in het origineel zit er nog een stukje dak aan het portier vast, dus je moet oppassen dat je daarmee niet je eigen hersens inslaat als je de deur sluit. Als je eenmaal zit, is het… krap. De brede dorpel betekent dat je ene elleboog nog wel ergens een plek vindt, maar dat je het andere exemplaar al gauw ergens halverwege een passagier kunt terugvinden.

Het rem- en ‘gas’pedaal zitten trouwens héél dicht bij elkaar, waardoor je zeker in het begin nogal eens twee pedalen zult indrukken waar je er toch echt maar één bedoeld had. Maar goed, als je aan alle hoogte- en lenigheidscriteria voldoet, zul je er een enorme hoop pret beleven.

De prijs van de Everrati Superformance GT40

Een ander nadeeltje is de prijs. Hij kost eh… 440.000 pond (zo’n 502.000 euro), en dat is dan nog zonder belastingen. Everrati zegt dat dat ligt aan het feit dat ze niet zomaar een auto leeghalen, er een elektromotor in mikken en hopen op het beste, maar dat het geheel alle verplichte tests ondergaat. Voor sommigen zal het idee van een GT40 zonder V8 vloeken in de kerk zijn, maar als je een GT40 (bijna) zonder schuldgevoel wilt rijden, lijkt dit een veelbelovende manier te zijn om dat te doen.

Specificaties van de Everrati Superformance GT40 (2023)