Ford B-Max 1.0 EcoBoost 100 pk Trend

Ford betreedt de arena van klein MPV’s met een op de Fiesta gebaseerd minibusje. Klinkt weinig spannend, al zijn de deuren bijzonder.

 

Puur afgaand op de theorie is de B-Max niet een auto waarvan je het erg warm krijgt. Het onderstel komt van de Fiesta, maar door z’n elf centimeter grotere lengte kruipt ie dicht tegen de Focus aan. Wel houdt hij (uiteraard) gepaste afstand tot de C-Max, maar ondanks dat zijn er veel gelijkenissen met dat model. De carrosserielijnen delen de hoekige stijl en verder is de opzet ook redelijk identiek. Er zijn vijf zitplaatsen, je zit flink rechtop, de hoofdruimte is enorm en de praktische mogelijkheden zijn zeer uitgebreid.

 

Het is niet moeilijk om de B-Max als de grote tegenstrever van Opels Meriva en de Fiat 500L te zien. Het doel van dit trio is duidelijk: veel ruimte voor het gezin, maar niet hoeven zweten bij het inparkeren.

 

De B-Max heeft een duidelijke pre ten opzichte van de concurrentie, en dat is het Ford Easy Access Door System, oftewel een stel slimme deuren. Nu is de Meriva met z’n ontbrekende b-stijl en suicide doors voor de achterpassagiers al een slim karretje, Ford heeft het nog doordachter aangepakt. De voordeuren openen normaal, achter zitten schuifdeuren. Maar ho even, de Nissan Prairie had dat in de jaren tachtig al, dus what’s new? Nou, net als bij de Opel is er geen b-stijl. Jij en je gezinnetje stappen dus uit via een schuifpui van anderhalve meter breed. In je serre zou een opening als deze niet misstaan. De stevigheid die de middenstijl normaal geeft, zit nu verwerkt in de deuren en de brede dorpels. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je B-Max na de eerste de beste rotonde dubbelvouwt.

 

Het lijkt een beetje goedkoop van Ford om Opel te imiteren, maar hun set-up werkt wel beter. De schuifdeuren hebben zeker hun meerwaarde als je in een krap parkeerplekje staat. De papa’s en mama’s onder ons zullen maar al te goed weten hoe lastig het is om een baby met stoeltje en al uit de auto te hijsen terwijl je klem zit tussen je eigen deur en de auto naast je. Ook het bevrijden van iets grotere kinderen uit hun stoelen kan al tot rugverdraaiende capriolen leiden. Nu heb je daarvoor alle ruimte van de wereld. Zijn de kids zo groot dat ze zelf de auto uit kunnen, maar te klein om te beseffen dat een voorbijrazende auto dodelijk kan zijn, dan kun je als een keeper op het doel gaan staan om je kroost op te vangen.

 

Naast die slimme deuren zijn er meer doordachte hulpjes. De achterstoelen kun je met één handeling apart van elkaar laten inklappen, de passagiersstoel is ook op te vouwen. Dat betekent dat een stuk bagage van 2,35 meter in één keer naar binnen kan. Horen wij daar iemand iets over de pakketten van een Zweedse meubelreus roepen? In het interieur is verder volop ruimte om van alles en nog wat kwijt te kunnen, zoals zonnebrillen, bekers en HappyMeal-prullen. Er zijn deurvakken, een dubbele bodem in de bagageruimte, opbergnetten en allerlei afsluitbare bakken. Erg verrassend of verfijnd ziet het er allemaal niet uit, maar je kunt het zonder erbij na te denken gebruiken en het voelt aan of het uitstekend bestand is tegen kleverige handjes en plakkende, half afgekloven rijstwafels. Nogmaals, daarin is de B-Max niet de enige, maar bruikbaar is het allemaal wel.

 

 

Onze eerste testauto had een gezapige 90 pk sterke 1.4 Duratec-motor. De B-Max voelt hierdoor slomer aan, de prestaties zijn minder dan het onderstel lijkt aan te kunnen. Want het is een echte Ford, dus het onderstel scoort hoge punten. Op de 15 inch wielen voelt de B-Max in eerste instantie wat hard aan, maar na een paar oneffenheden en drempels merk je dat het onderstel stevig, maar niet hard is. We verwachten niet dat iemand hier wagenziek van zal worden en dat is bij een gezinsauto maar al te prettig. Niemand wordt vrolijk van brakende kinderen achterin. Je zou het haast niet durven zeggen, maar het is best een beetje leuk om in de B-Max te rijden. Je hebt het gevoel in een veel duurdere auto te rijden, zeker omdat het ontzettend stil is in de B-Max, zowel op slecht wegdek als op aalgladde snelwegen.

 

Na de wagenwissel kropen we achter het stuur van de 1.0 EcoBoost met 100 pk. Dat is andere koek. We zijn niet zo van veren in achtersten steken, maar het is niet voor niets dat Ford hier een batterij prijzen voor heeft gewonnen. De Nederlandse importeur laat de 1.4 voor wat ie is en heeft de 1.0 100 pk als basismotor gekozen. Belgen kunnen er wel voor kiezen, maar Vlaamse vrinden, vergeet die 1.4 en ga voor de 1.0.

 

 

In het leveringsprogramma zitten nog drie motoren. Eén is een 1,6-liter viercilinder (voor de Nederlandse markt alleen leverbaar met PowerShift-automaat), de andere twee zijn verschillende uitvoeringen van de bejubelde 1,0-liter driecilinder. Je kunt kiezen uit 100 en 120 pk. Daarnaast zijn er nog twee diesels, een 1.5 met 75 pk en een 1.6 met 95 pk. Nederlanders moeten het alleen doen met de laatstgenoemde. Standaard hebben alle motoren een vijfbak.

 

Als geld geen rol speelde, zouden we de 1,0-liter met 120 pk nemen. In 11,2 seconden zit ie op de 100 km/u en daarbij is ie heel zuinig. Bovendien heeft ie juist in de regionen waar de gereden 1.4 adem tekort lijkt te komen voldoende trekkracht om lekker door te kunnen rijden. De bottleneck is dat deze prachtmachine alleen in de duurste Titanium-uitvoering leverbaar is. Je krijgt dan wel 16 inch lichtmetaal, cruisecontrole, leren frutsels op stuur en pookknop, een puike stereo, verwarmde stoelen en meer leuks. De prijs is er met 22.325 euro ook naar.

 

In België is de basis van het leveringsprogramma de 1.4 Ambiente voor 15.800 euro. Voor de Nederlandse markt heet de instapper ook Ambiente, maar die wordt standaard gecombineerd met de 100 pk 1.0 EcoBoost. Die kost 18.495 euro. De Ambiente-versie is niet karig uitgerust met elektrische bediening van ramen en spiegels, esp, een hele riedel airbags en rem-assistent.

 

Opvallend is dat de B-Max in de Titanium-trim het Sync-noodoproepsysteem meekrijgt, waarbij via Bluetooth automatisch de hulpdiensten op de hoogte worden gebracht als je een ongeval krijgt. Het systeem werkt in heel Europa, alleen de Nederlandse hulpdiensten hebben aangegeven geen gehoor te (kunnen) geven aan de noodoproepen van de B-Max. Handig.

 

De B-Max is een puike wagen. Je koopt ‘m niet om mee te pronken, maar je kunt voor niet al te veel geld een knappe auto rijden. Zeker de deuren zijn een belangrijke reden om voor een B-Max te kiezen. Het probleem is echter dat Fiat op het punt staat met de 500L te komen en die zal, zoals het een Italiaanse auto betaamt, een stuk frivoler zijn. Maar de leuke deuren heeft ie niet.

 

14/20

 

0-100 km/u: 13,2 s

Top: 175 km/u

Verbruik: 4,9 l/100 km

Motor: 999 cc, driecilinder turbo benzine

Aandrijving: voor

Vermogen: 100 pk

Koppel: 170 Nm

Gewicht: 1.179 kg

CO2: 114 g/km

 

NL: € 19.725

BE: € 17.800

 

Buitengewoon praktische Ford die met de juiste motor ook prettig rijdt. Kies ‘m niet als je graag bekijks hebt met je auto, al zijn de slimme deuren opzienbarend