Een kleine auto met een automaat? Dan moet de eigenaar kampen met gebrekjes, goedkoop naar het museum kunnen en het achteraf best zielig vinden voor Henk Krol. Maar als die automaat nou eens in een Ford Fiesta ligt?
Als één onderdeel van een auto laat zien hoe hardnekkig een imago is, is het de automatische versnellingsbak. Dan mogen Formule 1-auto’s al jaren met automaten rijden en zal het zeker zo zijn dat je je uiterste best zult moeten doen om een supersportauto te vinden met een handbak (zal je in een toenemend aantal gevallen niet eens lukken), een automaat is en blijft voor bejaarden. Grappig is dat niet alleen jongeren dat vinden, maar juist ook veel ouderen zelf. Toen een onzer redacteuren zijn bloedeigen moeder onlangs een automaat aanraadde, vroeg ze hoe seniel hij eigenlijk dacht dat ze was.
Hoe onterecht. Moderne automaten, zeker die met dubbele koppeling, zijn niet alleen sneller en vaak zuiniger dan handbakken, maar onbetwistbaar stukken comfortabeler. Goed, er zitten ware ondingen bij (de meeste cvt’s en gerobotiseerde handbakken: vér bij uit de buurt blijven! En laat dat soort krengen nou júíst vaak aan kleine auto’s worden gekoppeld), maar door de bank genomen zijn wij er niet rouwig om als we ons linkerbeen kunnen laten niksen.
En dus zijn we juist erg benieuwd naar de combinatie van een automaat en ons favoriete kleintje, de Ford Fiesta. Het is ook niet de lulligste automaat: Powershift klinkt al stoer, en daarbij is hij voorzien van zes trappen en twee koppelingen. Hij moet de overbrenging van de kracht verzorgen van de al even blijvend-wonderbaarlijke driecilinder EcoBoost-motor, dat ontzettend kleine pestmotortje dat in de praktijk telkens én sterk én echt zuinig blijkt te zijn.
Hoe gaat dat samen? Nou, zoals je al verwacht: prima. Al zijn we minder onder de indruk dan we hadden verwacht. Op zich is er niet veel mis met de Powershift; hij schakelt soepel en vindt niet de hele tijd versnellingen die jij op dat moment nooit gezocht zou hebben. Maar echt schokvrij schakelen is anders, en hij reageert soms wat traag, waardoor de motor al lang zijn toeren aan het draaien is terwijl de bak nog ligt te snurken.
Het is niet heel erg, allemaal, maar er zijn dubbelkoppelaars die het beter doen en daar word je dus op afgerekend. De meeste fabrikanten met zo’n bak veinzen extra sportiviteit door zelf schakelen mogelijk te maken via flippers aan het stuur of een extra sleuf bij de pook. Ford doet dat anders: schakelen kan door een minuscuul knopje aan de linkerkant van de pook. Het is een soort puistje: zien doe je het nauwelijks, maar je voelt dat het er is en het doet een beetje pijn als je erop drukt (omdat het zo truttig is).
Verder heeft ook deze Ford alle voordelen (geweldig weggedrag, fijne besturing, goede stoelen, ruime uitrusting, ruimte) en nadelen (stom klein navi-schermpje, lastige bediening) van alle andere Fiesta’s. De Powershift is geen extra reden om ‘m te kopen, maar ook zeker geen reden om ‘m te laten staan.
Ford Fiesta 1.0 EcoBoost 100 pk Titanium Powershift
12/20
Motor
999 cc
driecilinder turbo
100 pk / 170 Nm
Aandrijving
voorwielen
6v automaat (Powershift)
Prestaties
0-100 in 10,8 s
top 180 km/u
Verbruik/milieu
4,9 l/100 km
114 g/km CO2, B-label
Afmetingen
3.969 x 1.722 x 1.495 mm (l x b x h)
2.489 mm (wielbasis)
1.022 kg
42 l (benzine)
295 / 979 l (bagage)
Prijzen
NL € 19.570 (25%)
BE € 18.650
Het vonnis
Prima automaat die evenwel qua smoothness z’n dsg-achtige soortgenootjes voorrang moet verlenen. Eindeloos veel beter dan cvt’s en semi-automaatjes, dat wel. Alleen aan dat kleine navi-geval kunnen we niet wennen
Reacties