Ford Mustang Mach-E AWD Extended Range

Nee, dit is geen Mustang zoals je ’m gewend bent: hij heeft vijf deuren, vierwielaandrijving en is elektrisch. Heeft dit nog wel iets van doen met Fords paradepaardje? En, los van de naam, hoe goed is hun eerste EV?

Het internet was te klein toen Ford aankondigde dat hun nieuwe elektrische auto de naam Mustang zou dragen. Sinds 1964 brengt de beroemde pony car een knap uiterlijk en krachtige motoren mee om tot iedereens verbeelding te spreken, maar wat was dit nu ineens: een Ford Mustang Mach-E? Een crossover zoals er nog honderden rondrijden, geboetseerd naar Mustang-stijlelementen, en dan ook nog elektrisch? Dat waren wel erg veel klappen in de maagstreek van de online ’Stang-adepten.

Bij Ford zijn ze ook niet op hun achterhoofd gevallen

Zoals je eerder kon lezen, stelden we tijdens een rit met de Mach-E in de VS vast wat ze bij Ford al zagen aankomen: mensen die daadwerkelijk dit soort auto’s kopen, liepen nogal warm voor de Mustang Mach-E. Zelfs bestuurders van nieuwe Mustang coupés en cabrio’s zagen ‘m helemaal zitten. Het is heus spijtig dat @MustangMark351 met z’n twintig jaar oude GT het er niet mee eens is. Maar wil deze iconische modelnaam overleven in dit sterk veranderende autolandschap, dan moet Ford vooruitkijken en iets maken dat zoveel mogelijk mensen – echte klanten dus – nu en in de toekomst willen kopen.

Niet de enige elektrische Mustang

Het ligt in de lijn der verwachting dat de Ford Mustang Mach-E niet de enige elektrische Mustang zal blijven. Er komen vast ook modellen die meer aansluiten bij het origineel. Maar met een crossover maak je meters – die dingen verkopen nu eenmaal beter dan tweedeurs sportcoupés. Eigenlijk is dit dus een soort Cayenne-moment voor de Mustang: een auto die zorgt voor verkoopaantallen, zodat het model waar je echt van houdt hopelijk nog lang doorgebouwd kan worden.

Zo, gerustgesteld? Een beetje dan? Je zou het ook op een andere manier kunnen bekijken: als je dan tóch een elektrische crossover in deze klasse moet rijden, dan is er lastig een coolere te vinden dan de Ford Mustang Mach-E. Ze hebben in Dearborn echt werk gemaakt van het doorvoeren van de Mustang-styling, van de gemene koplampen tot de gewelfde flanken en de typische achterlichten. Het silhouet is haast fastbackachtig, met een gestrekte neus en een optisch aflopende achterkant – hoewel het (zwarte) dak verder doorloopt om inzittenden de ruimte te geven. Dit is daarmee ook de eerste Mustang waarin je met vier mensen riant, of met vijf mensen oké kunt zitten. En je sporttas in de neus kunt opbergen.

Het interieur van de Ford Mustang Mach-E is niet retro

Waar je in de buitenkant van de Mach-E nog wat retro-achtige elementen kunt ontdekken, is het interieur een en al moderniteit. Oké, de symmetrische, dubbele vorm van het dashboard zou je kunnen zien als een verwijzing naar de klassieker, maar daar houdt het ook wel op. Zo bestaat het dashboard zelf over de volle breedte uit één grote Bang & Olufsen-soundbar, bekleed met een mooi speakerstofje. In het midden zit een groot, rechtopstaand scherm van 15,5 inch en voor je neus een kleiner, breed exemplaar met essentiële info als snelheid, lading en actieradius. De zithouding op de wat vlakke, standaard leren stoelen is meer auto dan SUV en je hebt alles binnen handbereik. Hoewel je het meeste via aanraking bedient, worden fysieke knoppen niet helemaal geschuwd: er steekt zelfs een chic glimmende schijf uit het scherm waarmee je het volume kunt aanpassen. Erg gaaf gedaan.

Het scherm in de Ford Mustang Mach-E

Het infotainmentsysteem zelf, Fords nieuwste Sync 4, is nogal uitgebreid. Je kunt je zo diep ingraven in de mogelijkheden dat je jezelf in een virtueel isolement waant. Gelukkig kom je er ook makkelijk weer uit – het autootje linksboven in de hoek brengt je terug naar het hoofdscherm met instelbare tiles – maar er is écht veel te verkennen. Persoonlijke profielen, camera’s, parkeren, navigatie met actuele laadpaalinfo, bestuurdersassistentie en de specifieke fine-tuning daarvan… Het systeem leert je kennen, weet bijvoorbeeld wanneer je altijd naar huis belt of een bepaalde radiozender opzet, en geeft je dan gepaste suggesties op die tijdstippen. Er is een submenu dat zich heel groot afvraagt: ‘Waar is mijn energie naartoe?’ En een ander: ‘Hoe is mijn rijgedrag?’ Daar krijg je punten toegekend voor hoe efficiënt je versnelt en afremt. Als je wilt, kun je zelfs bij elke remactie voor het stoplicht een beoordeling in je tellerscherm te zien krijgen.

Alles is elektrisch

Ford dacht: als we dan toch elektrisch gaan, willen we ook meteen álle soorten instellingen. Met een draaiknop op de middenconsole doe je je PRND-selectie, maar in de normale rijstand is er weinig remwerking. Je kunt op L drukken, dan wordt het al wat geprononceerder, of je duikt in het scherm en buigt je over de rij-modi: Active (normaal), Whisper (eco met vrijloop) en Untamed (sportief met zwaar regenereren). Dan is er nog een digitaal knopje dat je om kunt zetten voor volledig one-pedal driving waarbij je de rem normaal gezien niet nodig hebt. Na alles geprobeerd te hebben, merken we dat we meestal in Active rijden, soms met L ingeschakeld, om op one-pedal over te schakelen als we ons in de stad of een file bevinden.

Een iets beperktere keuze heb je wanneer je je Ford Mustang Mach-E samenstelt en de aandrijflijn moet kiezen. Er zijn twee opties: achterwielaandrijving of vierwielaandrijving (op elke as één motor), beide te combineren met een accu van 75 of 99 kWh. Onze testauto is het voorlopige topmodel met AWD en de grote accu en is ook de snelste van de vier, met een officiële 0-naar-100-tijd van 5,1 seconden – ‘gemeten bij een rollende start’. Dan is het dus niet ‘van 0’ naar 100, maar goed. Hij komt 540 WLTP-kilometers ver (zo’n 430 tijdens onze koude, druilerige testperiode), de RWD Extended Range houdt het met 610 kilometer nog iets langer vol. Versies met de standaardaccu zouden volgens opgave respectievelijk 440 (RWD) en 400 kilometer (AWD) moeten kunnen halen en doen hun sprintjes in 6,1 en 5,6 seconden. Snelladen kan tot 115 kW bij de kleine accu of tot 150 kW bij de grote.

Niet de snelste EV voor het geld

Performance-junkies – wij niet hoor, welnee – zullen stellen dat er voor deze prijzen ook EV’s te koop zijn die nog een stukje rapper zijn. En aangezien de auto toch Mustang heet, lijkt het een gemiste kans van Ford om ’m niet nog wat sneller en krachtiger in de markt te zetten. Later dit jaar zullen ze dit corrigeren met de Mach-E GT, die in 3,7 seconden de 100 aantikt. Maar we vrezen dat daar ook een prijskaartje aan zal hangen.

Afijn, gaat het je in een rechte lijn toch niet hard genoeg, dan word je vast blij van het feit dat Ford de nodige aandacht besteedde aan de rijeigenschappen. Zoals alles met een forse accu is de Mach-E geen lichte auto, en omdat hij ook geen miljard euro mocht gaan kosten, heeft hij geen instelbare ophanging. Maar je kent Ford: laat het maar aan hen over om een ouderwets analoog onderstel zo af te stellen dat er een hoop lol te beleven valt.

Sportief rijden met de Ford Mustang Mach-E

Ja, je merkt het gewicht van de Mach-E, en de banden met dikke zijwangen zorgen voor wat zijdelingse speling – maar de verdeling voor/achter is nagenoeg 50/50, de energieke besturing heeft er zin in (in Untamed is de zwaarte super) en de vering en demping zijn bijna ongepast stevig. In combinatie met de slimme, oneindig variabele AWD zorgt dat ervoor dat de Mustang heel koersvast blijft in vlot genomen bochten. Maar het betekent ook dat ie hobbels op de snelweg stevig doorgeeft, en dat je op een welvende of anderszins slechte ondergrond soms knikkebollend achter het stuur zit terwijl de voor- en achteras een wedstrijdje doen wie oneffenheden als eerste afkapt. De stijfheid van de carrosserie is in alle omstandigheden duidelijk: de Mach-E is zo solide als graniet en geeft geen kik, geen piepje of kraakje.

Uitbreken? Met een bak koppel van de achterste motor is dat geen punt, zeker niet op het vochtige wegdek waar wij de auto testen. De tractiecontrole is uit te schakelen, maar wil je wat uitbundiger loltrappen, dan loop je al snel tegen de stabiliteitscontrole aan. Het moet gezegd dat het energiemanagement dit soort situaties keurig oplost: de krachtbalans verschuift, de auto komt op natuurlijke wijze weer recht en jij denkt ‘goh, dat deed ik netjes, zeg’.

De elektrische Mustang is stil

Natuurlijk zul je de Ford Mustang Mach-E 99 procent van de tijd gewoon rustig rijden, en dan valt vooral op hoe stil hij is. De isolatie en dubbele beglazing zorgen dat je bij 50 km/u nagenoeg niets hoort, en op snelwegsnelheden hooguit wat banden- en minimaal windgeruis. Vind je die rust maar niets, dan kun je op het centrale scherm instellen dat de speakers een actief dreunend ‘motorgeluidje’ produceren dat wel wat wegheeft van een benzinemotor in een oud computerspel.

Dit is Fords eerste poging om zich te mengen in de elektrostrijd, en de eerste keer dat ze iets (heel) anders met het concept Mustang proberen. De Mach-E moest zijn logo verdienen, zeggen ze zelf, en daarom vonden ze het belangrijk dat hij aan de wensen en eisen van enthousiaste rijders zou voldoen. Natuurlijk komt hij qua rijplezier niet in de buurt van een V8-coupé, maar toch – werden er maar meer familieauto’s gebouwd met dit uitgangspunt. Ford biedt ’m aan vanaf een kleine 50 mille en voor het eerst kun je het hele aanschafproces online regelen. Of de Mustang Mach-E net zo’n cultmodel wordt als de ’64er of z’n concurrenten uit Silicon Valley, is nog even afwachten. Maar het moet vreemd lopen als hij Ford niet het nodige verdiende elektrosucces bezorgt.

Specificaties Ford Mustang Mach-E AWD Extended Range (2021)