Autotest

Lotus Exige Sport 350: beter laat dan nooit

De Exige was nooit perfect. Nu nog steeds niet, maar hij komt er wel een stuk dichterbij

Door Ruben Baeten

Gepubliceerd op 8 augustus 2016 om 20:00 uur

Er zijn drie manieren om gewicht te besparen: met de botte bijl, met de kaasschaaf of met de Lotus-methode – overbodige zaken weglaten zonder de essentie aan te tasten. Bij de Exige Sport 350 is ze dat weer prima gelukt.

Hebben ze bij Lotus niets anders te doen dan aan hun bestaande modellen sleutelen? Jawel hoor: in 2020 komen volledig nieuwe versies van de Exige en de Elise uit. Dit jaar nog betreedt Lotus met de Evora Roadster de Amerikaanse markt. Tot die tijd moet de verbeterde Exige Sport 350 voor de inkomsten zorgen.

Een van de belangrijkste klachten van Exige-eigenaren is dat de ramen snel beslaan. Een andere is dat de kabelbediende Toyota-transmissie hakerig en met lange slagen schakelt. Nu heeft Lotus de gelegenheid aangegrepen om niet alleen deze problemen op te lossen, maar om ze samen te laten gaan met een significante gewichtsbesparing. Het resultaat is een 61 kilo lichtere auto.

Waar komen die kilo’s vandaan?

Het ventilatiesysteem is nieuw ontworpen en weegt meteen 5 kilo minder. Door de motorkap wat dunner te maken is er 3 kilo van het totaalgewicht gehaald. Het toppunt van gewicht wegschaven is het omwisselen van de standaard handremhevel door een exemplaar uit de Evora. Dit scheelt – hou je vast – 26 gram.

De ingenieurs zijn aan het werk gezet met het chassis: er zijn dempers in race-specificatie en gesmede lichtmetalen velgen (minus 5 kilo). De wegligging en de stabiliteit zijn fenomenaal; op het circuit is elke bocht een feestje. Het onderstel is zo geraffineerd dat je het punt waarop grip overgaat in schuiven perfect aanvoelt. Dit schept zoveel vertrouwen dat elke volgende bocht je uitdaagt om nog sneller te gaan. Uiteindelijk zal je ervaren dat je zelfs op een glibberig circuit het maximale uit de Lotus kunt halen.

Rijdt de Exige Sport 350 beter dan z’n voorganger?

Om eerlijk te zijn, voel je vanuit de bestuurdersstoel weinig van de gewichtsbesparing. Het was een snelle auto en dat is ie nog steeds. Beangstigend is ie geenszins. Het motorgeluid heeft niet het hese en rasperige dat je verwacht van een geblazen V6; wat dat aangaat, mist er iets. Niet dat je veel tijd hebt om hierbij stil te staan, want de prestaties zijn weergaloos: met 3,7 seconden van 0 naar 100 is de Exige Sport 350 0,1 seconde sneller dan zijn voorganger.

De nieuwe transmissie is van aluminium gemaakt en weegt anderhalve kilo minder dan de oude. Om nadruk te leggen op de nieuwe techniek heeft Lotus de schakelstangen vol in het zicht laten zitten: als industriële kunstwerkjes prijken ze bovenop de middentunnel, wat nog gewicht scheelt ook, al zit de grootste winst natuurlijk in de verbeterde bediening. Die is nu zo dik in orde dat de snelste rondetijd met een Exige Sport 350 op Lotus’ eigen testcircuit tegenwoordig in handen is van deze handgeschakelde versie, waarmee de flipperautomaat het nakijken heeft.

Door auto’s als de Exige Sport 350 realiseer je je hoeveel ambacht er nog aanwezig is in het autowereldje. In die zin past hij in hetzelfde rijtje als de Rolls-Royce Phantom en de LaFerrari: het is een hoogtepunt in zijn eigen merktraditie.