Manhart MH4 550

Dus je hebt een BMW M4 en je vindt ‘m wat aan de trage kant? Mogen we je dan twee mogelijke oplossingen aandragen? 1) Laat je hoofd onderzoeken, of 2) breng je auto naar Manhart voor een krachtkuur.

Als we in een BMW M4 rijden, is ‘dit had allemaal wel wat sneller gekund’ nou niet direct de eerste gedachte die bij ons opkomt. Dat niet iedereen er zo over denkt, blijkt wel uit het apparaat waar we nu in zitten. Onlangs kon je al lezen over onze avonturen met een 2-serie die de Wuppertalse tuner Manhart met het vermogen van een M4 had uitgerust. Wat, zo vroegen wij ons af, is dan de logische volgende stap? Juist: een M4 met het vermogen van een M6.

Die 2-serie mag een behoorlijk opgeklopt en opgewonden standje zijn geweest, in het geval van deze MH4 vallen de aanpassingen nog best mee. De opvallendste: een matgouden wrap, dikke velgen, kleine spoilertjes, de voorremmen van een M5, een steenhard clubsport-onderstel en een sportuitlaat waar je wel ‘u’ tegen zou kunnen proberen te zeggen, maar niemand die je door de herrie hoort. Daarnaast roerde Manhart stevig door het motormanagement, waardoor de biturbo zes-in-lijn niet langer 431, maar 555 pk uitbraakt.

Hoofdopeiser van je aandacht is de diepe dreun die de motor nu voortbrengt. Die gaat niet echt door merg en been, maar wel door bil: de hele auto siddert mee als je optrekt, tot het punt dat je er bijna jeuk van krijgt. Intussen geven de stugge dempers je ruggengraat de nodige contractieoefeningen. Je denkt dat het misschien allemaal wat draaglijker wordt als je wat meer toeren en snelheid maakt, dus je beroert het gaspedaal en doet ogenblikkelijk een schietgebedje.

De immense kracht die de Manhart MH4 550 herbergt, komt in één grote, sappige brok. De tractiecontrole lijkt dit te weten, want die grijpt al subtiel maar doortastend in voor je de achterbanden ook maar een beetje kunt laten doorslaan. Zo kan het gebeuren dat je flink op het pedaal stampt en je je afvraagt waar al dat vermogen toch is gebleven. Wacht in zo’n geval even tot je iets meer snelheid hebt, dan viert de computer de teugels en wordt duidelijk, héél duidelijk, hoe veel gas je eigenlijk gaf.

Officiële prestatiecijfers zijn er niet, maar het zou ons niet verbazen als de tussenacceleraties van de Manhart MH4 in honderdsten van seconden zijn weer te geven. De snelheidstoename is ongelooflijk, de beleving intens. De 35 millimeter lagere ophanging houdt de carrosserie op snelheid stabiel en wekt ook in belabberd geasfalteerde bochten vertrouwen. Dat geldt overigens voor de hele auto: hij voelt uitgekiend en in balans, alsof ie altijd zo bedoeld was. Dat is eerder zeldzaamheid dan regel bij een getunede supersporter; we nemen ons petje af voor Manhart.

Manhart MH4 550

14/20

Motor
2.979 cc
zescilinder biturbo
555 pk / 820 Nm

Aandrijving
achterwielen
7v automaat

Prestaties
0-100 km/u n.b.
top ca. 340 km/u

Verbruik (gemiddeld)
n.b.
CO2-uitstoot n.b.

Afmetingen
4.671 x 1.870 x 1.383 mm (l x b x h)
2.812 mm (wielbasis)
1.612 kg
60 l (benzine)
445 l (bagage)

Prijzen
NL n.b. (25%)
BE n.b.

Het vonnis
Hoewel het ons in beginsel een beetje tegen het hoofd stoot om een meesterstuk als de M4 aan te pakken, moet gezegd dat Manhart er iets moois, goeds en bizar snels van heeft gemaakt