Maserati MC20: supercar waarmee we toevallig 1 op 11 haalden

De MC20 is een geweldige supercar. Geen excuses, geen mitsen, zelfs niet al te veel maren. Wat een plezierige verrassing. Met een koolstofvezel monocoque als kern is ie te vergelijken met een McLaren – maar hij is vloeiender. Hij voelt licht aan en hupst in het rond als een Alpine A110, er zitten vleugjes Lotus in z’n manier van doen. McLaren, Alpine, Lotus: dat belooft wat. En hoe meer we met de Maserati MC20 rijden, hoe leuker we ’m vinden – hij is innemend en hoogwaardig om te besturen.

Maar wat voor soort supercar is het eigenlijk? Het zicht naar achteren is waardeloos, de motor wordt afgedekt door plexiglas en de cabine is behoorlijk kaal, waardoor hij een beetje naar de hardcore-kant lijkt te neigen – het hoekje waarin de Lamborghini Huracán STO opereert. Maar z’n onderstelcomfort is uit de kunst, de mate van verfijning is indrukwekkend, hij haalt bijna 1 op 11 op lange afstanden en is voldoende ruim, gemakkelijk en geheel niet veeleisend om te rijden – meer als een McLaren GT.

Bruikbaar én enorm spannend

Ook erg fijn is dat ie niet probeert om iets anders na te doen. Hij is zowel bruikbaar als enorm spannend en legt zeker meer nadruk op weggebruik dan op het circuit, maar het compromis is goed afgewogen. En hij heeft een compacte 3,0-liter V6 die – in tegenstelling tot de aankomende Ferrari 296 GTB en McLaren Artura – geen hybride assistentie heeft. Die motor baarde ons een beetje zorgen: we vreesden dat ie niet erg uitbundig zou zijn en in de eerste video’s leek ie wat traag op toeren te komen. We zaten ernaast.

Deze twin-turbo is een levendige, energetische motor met serieuze punch. Nee, het geluid kan niet op tegen de baritonhuil van een atmosferische V10 Huracán, maar welke moderne motor kan dat nog wel? Wat we hier hebben, is een typisch en vrij gewoontjes V6-geluid, maar aangevuld met bruisend turbogesis en -gesuis. Hij is aanwezig, stemt vrolijk en reageert alsof je ’m met een zweep slaat. ‘Ah,’ denk je waarschijnlijk, ‘dat is vast een Ferrari-V8 met een paar cilinders eraf gehakt.’

Motor Maserati MC20: de Nettuno V6

Nee, dit is de nieuwe Nettuno V6, een ‘gepatenteerde, 100-procent Maserati-motor’, en hij is behoorlijk interessant. Zo heeft ie dubbele bougies, waarvan eentje zich in een kleine secundaire verbrandingskamer boven de cilinder bevindt en ervoor zorgt dat er een betere en effectiever stromende mix aan de hoofd-kamer wordt geserveerd. Dit is de eerste motor sinds 1998 die Maserati zelf ontwierp. Het is een kunststukje dat het merk helpt om zich los te weken van de overlap met Ferrari uit het verleden.

Een achttraps automaat met dubbele koppeling geleidt liefst 630 pk en 730 Nm naar de achterwielen, waaraan ze zeker hun handen vol hebben. De stabiliteitscontrole is wat lomp en de transmissie heeft de irritante gewoonte om toch zelf terug te schakelen wanneer je hem in de manuele modus hebt staan. Maar dankzij de lange eindoverbrenging (bij 110 km/u draait de motor 1.500 toeren) red je op de snelweg met gemak 1 op 10. Met een beetje hypermilen kan het makkelijk nog zuiniger.

Notitieblokje van 50 liter

Daar staat tegenover dat dat verbruik snel, heel snel stijgt wanneer je het mes tussen de tanden neemt. Laten we het even hebben over z’n praktische bruikbaarheid. We weten niet hoe Maserati de voorste ‘bagageruimte’ van 50 liter heeft opgemeten, maar wij kunnen er amper een notitieblokje in kwijt. De ruimte achter de motor lijkt juist groter dan de 100 liter die wordt opgegeven, maar de inhoud wordt wel warm. De achteruitkijkspiegel is uitgerust met een scherm.

Het camerazicht naar achteren is beter dan wat je zelf kunt zien, maar je ogen gaan er wel een beetje scheel van staan. De standaard zesvoudig instelbare stoelen zijn oké, al kun je ze niet laag genoeg zetten en houden ze je niet stevig genoeg vast. Ze zijn misschien iets te dik gevuld. De optionele racestoeltjes kosten zo’n 7 mille. De deuren openen naar boven, maar zwaaien ook ver naar buiten. Iets verder van de pomp af parkeren dan je in eerste instantie nodig zou achten, dus.

Wedstrijdje met de rechtervoet

Als je die dingen eenmaal een plekje hebt gegeven, is dit echt een waanzinnig opwindende auto. Hij is lichtvoetig, beweegt zich elegant en met gemak over slechte wegen, is gewillig en enthousiast en elke keer als je een bocht uitkomt, staat de motor onmiddellijk paraat om een wedstrijdje met je rechtervoet te doen. Vergeleken hierbij is een Huracán bijna houterig, een 911 Turbo een beetje suf, een McLaren misschien te serieus.

Niet geheel verrassend lijkt ie wat dat betreft meer op een Ferrari, al beweegt ie zich op een manier die zo sierlijk is dat zelfs een F8 Tributo zich er niet mee kan meten. De MC20 is een speelse, goed gebalanceerde, benaderbare en vriendelijke auto. Er zijn wel een paar problemen. De besturing is te sterk bekrachtigd en geeft weinig feedback. De informatie over het wegdek komt tot je via je billen, niet je handen.

Zijn er meer nadelen van de Maserati MC20

Hoewel de Brembo CCM-remmen krachtig zijn, zit er bij lage snelheid geen bite in en is het pedaal lastig te doseren. De rijmodi zelf zijn prima (Wet, GT, Sport, Corsa), maar de knop voelt goedkoop aan en kraakt wanneer je eraan draait. Helaas valt dit niet uit de toon bij de rest van de cabine. Er zijn veel te veel blootliggende schroefjes. Erger nog is de algehele indruk die het interieur achterlaat.

De materialen van de Maserati MC20 zijn in orde, maar niets bijzonders, het ontwerp is doorsnee, de resolutie van het scherm in het dashboard is wat korrelig (hoewel het aardig goed functioneert). Het voelt aan als het binnenste van een sportautootje waar je misschien 70.000 euro voor zou betalen, zeker niet een veelvoud daarvan. Dit is een lastig onderwerp, want Maserati heeft (net als McLaren, Alpine en Lotus…) niet de middelen tot zijn beschikking om interieurs van Porsche-niveau af te leveren.

Ergo: knap ontwerp, eigenzinnigheid en rijplezier

Maar voor dit soort prijzen weet McLaren in ieder geval nog wat creativiteit te tonen. Waar voor je geld – doet dat ertoe in deze klasse? Lang niet zoveel als het uiterlijk, het gedrag en de rijsensaties. Het is cruciaal dat Maserati de MC20 juist positioneert, hem met de juiste insteek aan de juiste mensen probeert te slijten. Al mogen die mensen heel wat meer verwachten dan enkel een knap ontwerp, eigenzinnigheid en rijplezier.

Een geheel elektrische Maserati MC20 zit in de pijplijn, mocht dat er iets toe doen. Wel vragen we ons af of dat echt de richting is waarin de supercar zich moet bewegen. Deze bewijst dat er nog genoeg leven in het bestaande format zit. Het is een knaller, een waardevolle toevoeging aan het supercargodendom. Goed werk, Maserati – we wisten niet zeker of je het in je had.

Prijs:  € 322.600 (NL) - € 254.150 (B)
Motor: 3.000 cc V6 biturbo
Power: 630 pk - 730 Nm
Aandrijving: achterwielen, 8v automaat
Prestaties: 0-100 km/u in 2,9 s, top >326 km/u
Verbruik (gemiddeld): 11,5 l/100 km, 261 g/km CO₂ G label
Afmetingen: 4.669 x 1.965 x 1.221 mm (l x b x h)
Wielbasis: 2.700 mm
Gewicht: 1.475 kg
Brandstoftank: 60 l (benzine)
Bagage: 50 + 100 l