Mazda geeft toe foutjes te hebben gemaakt – rijdt de nieuwe CX-60 eindelijk wel goed? (review)

Kennen jullie Idols nog? Zo’n programma waar mensen die niet kunnen zingen toch een jury van professionals proberen te overtuigen van hun zangkwaliteiten. De Mazda CX-60 was een soort Idols-deelnemer, maar dan eentje die vanwege de zenuwen de stem niet onder controle had. Met andere woorden: we hadden wel het een en ander aan te merken op de auto. In tegenstelling tot de vocale vleeskeuring bij Henk-Jan en Jerney, krijgt de CX-60 wel een tweede kans.

Het komt niet vaak voor dat een automerk zegt ‘we hebben het verkeerd gedaan’, maar Mazda doet het. Wat ging er mis? De Mazda CX-60 was bijzonder onrustig, met name aan de achterzijde. Ook loeide de elektromotor iets te hard mee. De CX-60 leek uit prima onderdelen te bestaan, ze werkten niet allemaal even lekker samen. In plaats van wachten op de facelift of een nieuw model, heeft Mazda nu al een groot aantal wijzigingen doorgevoerd. Wij gaan kijken hoe dat uitpakt.

Wat is er nieuw aan deze Mazda CX-60?

Het onderstel is flink op de schop gegaan. Zo is de antirollbar verwijderd aan de achterzijde. Om te voorkomen dat de auto terminaal onderstuur krijgt, is de voorwielophanging aangepast. Er zijn nieuwe draagarmen en de wielgeometrie is anders. De veren achter hebben nu meer veerweg en zijn ietsje zachter dan voorheen. Tegelijkertijd zijn de dempers juist een stuk straffer dan voorheen. Dat zijn een hoop technische termen, maar het komt er op neer dat CX-60 beter om met kunnen gaan met slecht wegdek.

Hoe rijdt het?

Laten we er meteen maar mee beginnen, want dat is waar het voorheen een beetje mis ging. Het goede nieuws: de ingrepen hebben geholpen. Er is beduidend meer rust in het onderstel. Oneffenheden worden beter opgevangen en weggefilterd. Je hebt nu het idee dat de ingenieurs die de afstelling aan de voorkant deden, ook verantwoordelijk waren voor de achterkant van de auto.

De besturing is heel erg direct, vrij snel en kent geen dood middelpunt. Normaal gesproken zijn we daarvan een groot fan van. Op de bochtige binnenwegen in de bergen bij Madrid merk je dat die besturing geweldig is bij scherpe bochten. Wel is het iets waar je aan moet wennen, per stuurbeweging schommelt de auto ietsje. Na een paar uur rijden ga je je input ietsje wijzigen, zodat de auto minder beweegt.

Alleen valt dan op dat de auto zelf niet scherp genoeg is om te volgen. De CX-60 is een beetje het equivalent van een persoon met een paar kilootjes extra: die superstrakke besturing is een iets te krap kledingstuk, waardoor je onbedoeld de nadruk legt op de kilo’s, terwijl je het juist probeert te maskeren. De oplossing: duurdere veren en dempers monteren.

Je kan blijven tweaken met de veren en dempers tot je een ons weegt, waarschijnlijk kun je met een schroefset van hoge kwaliteit wél de goede combinatie tussen comfort en scherpte krijgen. Het is zeker niet dat de CX-60 slecht rijdt. Integendeel. Het rempedaal is wel eventjes wennen. De eerste 10-20 procent is er nauwelijks vertraging. Druk je het pedaal van 20-30 procent in, gaat de reminstallatie op standje noodstop. Dus ook hier moet je even je input erop afstemmen.

Gaat ie een beetje vooruit?

Dan is er de aandrijflijn. In Nederland hebben we altijd de 2,5-liter viercilinder met elektromotor. Deze levert 327 pk en 500 Nm. Daar zijn we kort over: die paarden hebben wij niet kunnen vinden. Nu zaten wij met twee bovengemiddeld grote redacteuren in de auto en hebben we het leeggewicht van 2.091 kilo flink omhoog gebracht. Er zit op zich voldoende power in, maar daarvoor moet je wel toeren maken en veel gas geven. Dat is iets dat we niet gewend zijn met koppelrijke EV’s en turbomotoren.

Het geluid dat de auto voortbrengt is alleraardigst. Sommige klanken zijn iets aangedikt (via de speakers), maar storen doet het niet. Als je er sportief mee wil rijden, merk je dat de hardware en software niet op elkaar zijn afgestemd. Het wordt allemaal een beetje onhandig. Dus relax, laat die sportiviteit voor wat het is en geniet van het comfort. Dan valt het allemaal goed samen en is het een bijzondere prettige auto in de omgang.

Hoe is het interieur van de Mazda CX-60?

Dit is een onderbelicht punt, maar wel een zeer punt van de CX-60. Ja, het is iets minder dan een Volvo XC60 of BMW X3, maar heel groot is het verschil niet, terwijl de Mazda veel goedkoper is (komen we zo nog even op terug). De gebruikte materialen en afwerking zijn van een hoog niveau. Ook lekker is de aanwezigheid van een hele hoop knoppen. We snappen dat alles ook in een scherm gepropt kan worden (lekker goedkoop), maar de aanwezigheid van fysieke knoppen is prima.

Waar Mazda dan niets aan kon veranderen bij de facelift, is de beschikbare ruimte. Het is geen krappe auto, maar ten opzichte van het formaat van de CX-60 verwacht je onwillekeurig iets meer. Dat komt door de layout: de motor ligt in lengte, de automaat zit erachter, dan is er een aandrijfas naar achteren én eentje naar voren langs het blok. Oh, en dan is er ook de elektromotor en accu. Al die items nemen nu eenmaal ruimte in. Een soortgelijke BMW of Mercedes zijn nog iets minder ruim, overigens.

Tenslotte nog het meubilair. Het nappaleer van de luxe-uitvoeringen die wij reden zijn van een fraaie kwaliteit, beter dan veel kippenleer dat je bij met name Duitse luxemerken ziet. Wel zijn de leuningen wat kort, zowel voor de benen als rug. Bij veel Europese merken zien we toch iets grotere stoelen, of zijn er optioneel betere stoelen leverbaar. Ben je langer, maak dan even een uitgebreide proefrit.

Verder nog bijzonderheden?

Ja, het is een plug-in hybride die 2.500 kilo mag trekken. Dat is vrij zeldzaam in deze klasse met plug-in hybride-aandrijving. Gezien het gewicht en het karakter van de auto, lijkt dit ons de ideale auto om een caravan te trekken. Veel CX-5-rijders (maximaal 2.000 kilo) die een grotere caravan op het oog hebben, kunnen de CX-60 als alternatief noteren.

Wat is de prijs van de Mazda CX-60?

De Mazda CX-60 heeft in Nederland altijd de PHEV-aandrijflijn. De goedkoopste uitvoering is de Mazda CX-60 Prime-Line en is er vanaf 55.290 euro. Dat is dus 1.700 euro goedkoper dan voorheen. Wij reden uitsluitend in een zeer dik aangeklede Homura en Takumi. Mazda biedt die nu ook aan met alle opties (dan zetten ze het woordje ‘plus’ erachter) en dan ben je 68.040 euro kwijt. Als je ziet wat voor luxe en fraaie auto je dan krijgt, is dat eigenlijk best een scherpe prijs.

Wat kost de Mazda CX-60 in de private lease?

Mazda gaf aan dat de CX-60 ook voor particulieren interessant is. Zeker in combinatie met het trekgewicht is het de ideale auto voor de financieel beter boerende boomer. De Mazda CX-60 kost in de private lease 765 euro per maand. Dat is dan op basis van 72 maanden en 5.000 kilometer per jaar. Een aanzienlijk soberder uitgeruste en nog modaler gemotoriseerde Skoda Kodiaq kost 749 euro per maand.

Dus, moet je de deze auto kopen?

Er is alsnog wel wat op de Mazda CX-60 aan te merken. Het is niet de zuinigste in zijn klasse, niet de snelste, niet de ruimste, niet de goedkoopste en niet de best rijdende. Het is dus een eindrapport met een paar zesjes. Daar staan wel een hoop negens tegenover, want het is een fraaie auto, het interieur is zeer geslaagd en het prijsniveau is uitstekend. Een CX-60 heeft veel meer sjeu dan een Volkswagen Tayron of Kia Sorento, maar de Mazda is nauwelijks duurder.

Met een Skoda Kodiaq overtuig je jezelf dat het verstandigste keuze hebt gemaakt, met de Mazda heb je het idee dat je jezelf een cadeautje hebt gedaan. De topuitvoering met alles erop en eraan is toevallig even duur als een kale BMW X3. Daar gaat het een beetje mis met veel vergelijkingen: de CX-60 biedt een groot gedeelte van de ervaring van de luxemerken, maar voor de prijs van een auto van een volumemerk. Dus uiteindelijk scoort de CX-60 met gemak een ruime voldoende. Missie geslaagd, dus.

Mazda CX-60 specificaties (2025)