Autotest: Mazda CX-7 2.3 DISI Turbo Executive

Dat mooie marketingpraatjes ook wel eens waar zijn bewijst Mazda met de CX-7. De onbedoeld stoere bedenker schonk ons een al even stoere auto.

 

Om dit stukje niet te veel op een Mazda-reclame te laten lijken, beginnen we maar met het opsommen van de minpunten van de nieuwe CX-7. We missen een axiaal verstelbaar stuurwiel. Een wat? Even denken, wat zijn de andere makkes? O ja, de achterpassagiers zouden wat meer ruimte voor hun benen en schouders mogen hebben. Is dat erg? Nee. Het is ruim genoeg voor kinderen.

 

Oké, dat was het dan, meer is er niet te noemen. Er van uitgaande dat het ontwerp je aanspreekt, is er maar weinig negatiefs te melden over deze kruising van een SUV en een sportauto. ‘Het uitgangspunt voor deze auto was de Metropolitan Hawk’, verklaart Shunsuke Kawasaki, de hoofdingenieur van het CX-7-project. Hij draagt een zwart leren jack met op de rug de woorden Metropolitan en Hawk geborduurd, gescheiden door het silhouet van de CX-7. Erg Japans – en onbedoeld erg stoer. Het is een combinatie van de grootsteedse ontwerphoogstandjes en de prestaties van een aerodynamische roofvogel. Hoewel je er zelf nooit op gekomen zou zijn om de twee woorden te combineren, bekt het goed.

 

De CX-7 heeft de multilink achterwielophanging van de Mazda3/Ford Focus en de MacPherson-veerpoten van de Mazda6. Een goede keuze voor een auto als deze.

 

De 2,3-liter turbo benzinemotor komt uit de Mazda6 MPS en levert 260 pk. De turbo werd iets gewijzigd, waardoor het maximale koppel van 380 Nm bij een lager toerental wordt bereikt. Kenmerkend voor een auto als deze, die niet primair wordt gebruikt in ruig terrein, is de vierwielaandrijving die alleen inschakelt als de omstandigheden dat eisen. De aandrijfkrachten worden in dat geval eerlijk in gelijke delen naar de voor- en achterwielen geleid.

 

Rijden met de CX-7 is een plezierige bezigheid. Hoe meer je van hem vraagt, hoe beter hij aanvoelt. Het onderstel is stabiel en goed op zijn taak berekend. De remmen hebben voldoende capaciteit. Zijn bochtgedrag is prima; insturen gaat licht en precies. Eenmaal in het juiste spoor, houdt hij dat zonder problemen vast. De besturing is uitgebalanceerd en geeft voldoende feedback via het sportstuur.

 

De motor draait graag toeren en zorgt ervoor dat je flink de gang er in kunt houden. Je krijgt geen katapultgevoel, maar de acceleratie is rap en gaat vergezeld van een schitterend geluid van de motor. Wat is er mis met een sprinttijd van 8,0 seconden van 0-100 km/u en een top van 210 km/u?

 

Het interieur is sportief. De roodgekleurde instrumenten à la RX-7 doen een duit in dat zakje. De uitrusting is dik in orde. Je krijgt cruise control, leren bekleding, climate control, elektrisch verstelbare en verwarmbare stoelen en als klap op de vuurpijl een audio-installatie met cd-wisselaar van Bose. 47.495 Euro lijkt dan ineens heel redelijk. De kans is groot dat de CX-7 een succes wordt. Mazda maakt zijn belofte helemaal waar. Het is inderdaad een sportauto in een SUV-verpakking. Een Metropolitan Hawk? Ja, nu we erover nadenken.