Autotest: Mazda5 2.0 Business

Mazda timmert aan de weg: nieuwe 2, nieuwe 6, massa’s spannende concepts. Ze hebben zelfs tijd gevonden om de 5 te faceliften.

 

Het zal wel met die drukte te maken hebben dat de facelift van de Mazda 5 niet de boeken in zal gaan als een erg opzienbarende. Je moet een keer of drie kijken om de verschillen te zien – en de kans dat je dan nog niks opvalt, is in het geheel niet denkbeeldig.

 

Voor degenen die werkelijk indruk willen maken met hun spotterskwaliteiten: hij valt te herkennen aan iets andere koplampen en achterlichtunits, de voor- en achterbumper zijn licht gewijzigd, de velgen zijn anders en in de grille zit nu ongelooflijk sportief honingraatgaas. De enige die je er waarschijnlijk zo uithaalt is de GT-M, de sportieve versie. Die heeft met z’n zijskirts, led-achterlichten en uitbundiger bespoilering een streepje voor op de rest. Niet alleen visueel, want de GT-M is uiteraard alleen verkrijgbaar met de sterkste motoren: de 143 pk sterke tweeliter diesel en de tweeliter benzine van 146 pk. Die motoren zijn licht herziene versies van bestaande blokken, die nu iets beter presteren en iets minder verbruiken.

 

We gaan je niet met alle procentenprietpraat vermoeien, maar bij voorbeeld: de tweeliter benzine gaat nu in 10,2 tellen naar de 100 km/u (was 10,8), verbruikt nu 7,9 l/100 km (was 8,2) en stoot daarbij 11 gram per km minder CO2 uit. Weet je dat ook weer. Dat heeft trouwens ook alles te maken met de nieuwe zesbak, die dankzij wat kortere overbrengingen vlotter optrekken mogelijk maakt, en dankzij een haast overdrive-achtige zesde versnelling niet al te dorstig is op de snelweg. Er is trouwens ook een nieuwe vijftrapsautomaat – een fijn, schokvrij werkend apparaat. Alleen schijnen Japanners (niet alleen Mazda, meer landgenoten hebben er last van) maar niet door te hebben dat een automaat en een stevige diesel samengaan als erwten en soep; ze zijn voor elkaar geschapen. Toch is de 5 automaat uitgerekend niet leverbaar als diesel, maar slechts met de tweeliter benzine. Wakker worden, Mazda!

 

Hoe dan ook, de echte revolutie, de moeder van alle redenen om jezelf per nu een Mazda 5 cadeau te doen, het met afstand uniekste verkoopargument: de schuifdeuren van de 5 kunnen nu ook elektrisch open en dicht! Driewerf hieperdepiep, glorie halleluja. Zie je nou wel dat er meer is tussen hemel en aarde?

 

Zonder dollen: de Mazda 5 was altijd al een van de leuker rijdende midi-MPV’s en dat is na deze facelift alleen nog maar meer het geval. De vorige was voor het werkelijk familiegevoel wat erg sportief geveerd, nu is voor een iets passagiersvriendelijker afstelling van het onderstel gekozen. Enorme vooruitgang is geboekt bij het reduceren van het geluidsniveau; de 5 is zelfs opmerkelijk stil. De kans bestaat nu dat de maaginhoud van je baby niet na twee verkeersdrempels door de auto vliegt, de kans is zelfs levensgroot dat-ie door het gebrek aan herrie niet eens wakker wordt. Had je een half jaartje geleden om moeten komen.

 

Gebleven zijn het communicatieve stuurgevoel, de scherp schakelende bak en probleemloze bediening. Aan de al vele malen geroemde flexibiliteit van het meubilair veranderde uiteraard niets, aan de voor het mooie te korte zittingen helaas ook niet. Als je dan toch zo nodig een midi-MPV moet, kun je een aanmerkelijk slechtere keuze maken dan de Mazda 5.