Mercedes’ middelgrote sedan is flink bijgeschaafd. Omdat we geen zin hadden in afgezaagde taxivergelijkingen, probeerden we een dikke nieuwe benzineversie.
Ai ai ai, dachten we toen de eerste persfoto’s van de gefacelifte E-klasse ons onder ogen kwamen. Dat zag er niet best uit. Een bestaand ontwerp ineens een andere designrichting uit duwen, is zelden een goed idee, en de nieuwe E is hiervan een goed voorbeeld. Weg zijn de scherpe randen, de gebeitelde vormen, de geprononceerde wielkasten. Wij vonden al die elementen erg geslaagd, maar het gros van de klanten blijkbaar niet. Die gaan liever voor een zachter design, koplampen uit één stuk en een veel te dikke chromen zoenlippen-grille.
Gelukkig voor ons is er ook een Avantgarde-versie, die nu een compleet ander gezicht krijgt toebedeeld dan de standaarduitvoering en de Elegance. De sportievere E heeft een met 15 millimeter verlaagd onderstel en draagt z’n logo niet op de motorkap, maar in een fijner gelijnde neus. Dat lijkt er al meer op, helemaal als je er ook nog eens het naar extra lucht happende AMG Sports Package bijbestelt.
We gaan voor een nieuwe motor, dus we pakken de E 400, voorzien van een 3,0-liter V6 met twee turbo’s die het mooie vermogen van 333 pk uitbraakt. Dit gretige en mooi klinkende blok hangt aan een feilloze automaat die zich laat bedienen met een hendel aan de stuurkolom, en met flippers. In de Avantgarde zitten we in een schitterend, chique interieur dat barst van de geslaagde vlotte accenten. Mercedes’ Comand mag qua graphics en functies dan wat achterlopen op de concurrentie, het is wel nog steeds een van de fijnere en meer intuïtieve systemen om te bedienen. Tegenwoordig is het uitgerust met een splitview-scherm, zodat je passagier een film kan kijken terwijl jij de navigatie aan hebt staan.
Of de E 400 snel is? Belachelijk snel. In 5,3 seconden tikt ie de 100 km/u aan en bij tussenacceleraties voel je de turbo’s zich schrap zetten om er vervolgens uit alle macht aan te sleuren. Ondanks z’n gewicht en ondanks het feit dat alles eerst en vooral comfort ademt, is de E wendbaar en neutraal in z’n weggedrag. Het voelt bijzonder, haast als een eer om ‘m te besturen.
Toch zit iets ons niet lekker. We willen deze plek daarom even gebruiken om nog maar eens onze afschuw uit te spreken ten opzichte van alle elektronische veiligheidsmeuk, waarin Mercedes voorop loopt. Het merk installeerde maar liefst elf nieuwe of verbeterde systemen op deze auto, variërend van een zelf-remmende functie die op kruisingen extra uit z’n ooghoeken kijkt tot adaptieve cruisecontrole met stuur-assistent. ‘Is het niet geweldig om zo de weg naar de geheel zelf rijdende auto mee te maken?’ vroeg een Mercedes-man ons. We keken ‘m heel vuil aan.
Wil je niet zelf rijden, neem dan de trein. Als je de weg op gaat, dien je op te letten. Mensen zouden zich meer bewust moeten worden van de gevaren van verkeersdeelname, zodat ze hun hoofd erbij houden, en dat bereik je niet door ze in een cocon van valse veiligheid te hullen. Sterker, zulke foefjes beginnen niet zelden onterecht te piepen en miepen, en werken dan averechts.
Een geluk: je kán alle betweterigheid uitzetten, en de E-klasse ervaren zoals ie eigenlijk bedoeld is. Als auto. Een ontzettend prettige, bovendien.
Mercedes E 400 Avantgarde
13/20
Cijfers
0-100 km/u: 5,3 s
Top: 250 km/u
Verbruik: 7,9 l/100 km
Motor: 2.996 cc, V6 biturbo benzine
Aandrijving: achter
Vermogen: 333 pk
Koppel: 480 Nm
Gewicht: 1.785 kg
CO2: 185 g/km
Prijs
NL € 68.073
BE € 60.015
Vonnis
Alweer een fijne Mercedes, maar we zullen het strakke uiterlijk van z’n voorganger missen. De 400-motor maakt indruk, de elektrische hulpjes niet
Reacties