Autotest: Mitsubishi i MiEV impressie

Mitsubishi neemt als eerste merk een volledig elektrische auto in het standaardassortiment op. Maar voorlopig alleen in Engeland.

 

Ken je Roadrunner nog, dat adhd-vogeltje dat altijd driftig werd nagedaan bij Han Peekel? Wij hebben zijn broertje gevonden, alleen heeft die een spraakgebrek. In plaats van ‘miep miep’ zegt deze steeds ‘MiEV MiEV’. Verder schijnen de overeenkomsten treffend te zijn. Hij vliegt bijvoorbeeld net zo snel uit de startblokken en in Nederland komt hij in het wild niet voor. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik onlangs bij de plaatselijke Mitsubishi-dealer drie(3!) MiEV’s op een rijtje zag staan. Navraag leerde dat de hoge heren van Mitsubishi wilden kijken hoe het autootje het op continentale bodem zou doen. In Engeland krijgen ze deze elektrische variant van Mitsubishi’s ukkepuk i al deze zomer, bij ons zijn ze er nog niet helemaal uit.

 

Hoe het ook zij, ik zag ‘m dus toch op Nederlandse bodem. Grappig om te zien was het verlengsnoer dat de MiEV als een navelstreng met het stopcontact verbond. Hij lust alleen elektriciteit, de benzinetank van het origineel is net als de verbrandingsmotor en de versnellingsbak vervangen door een pakket lithium-ion accu’s en een elektromotor. Daarmee is het de eerste volledig elektrische auto die praktisch is én in serieproductie wordt gebouwd.

 

Hoe goed de auto is doorontwikkeld, blijkt ondermeer uit het feit dat je er gerust mee door een forse regenplas kunt rijden zonder dat de stroom er de brui aan geeft. Ook onderging-ie crashtests, is-ie uitgerust met airconditioning en voorzien van allerlei toeters en bellen. Een extra attractie is bovendien dat hij beter rijdt dan z’n benzinebroertje. Het zwaartepunt ligt lager, dus de wegligging is beter. Bovendien is vanaf het moment dat je de boel in beweging zet, het maximale koppel voorhanden.

 

Onze Engelse collega’s reden al eerder met de MiEV. Logisch, want daar is de auto straks een vertrouwde verschijning. Van de beloofde actieradius van 160 kilometer haalden ze de helft, hetgeen te wijten zou zijn aan het koude weer tijdens de testrit. De accu’s presteren dan niet optimaal. Dat geldt voor mij ook, dus ik geloof ze.

 

In één nacht kun je de elektrische i opladen via een gewoon stopcontact. Voorwaarde is dat je een garage hebt, want met een verlengsnoertje naar de andere kant van je Vinex-wijk lopen is verre van handig. De superoplader die Mitsubishi zelf levert, doet het werk in twintig minuten, maar dan heb je wel een apparaat ter grootte van een kloeke koel-vriescombinatie in huis.

 

Dan het volgende probleem. De Engelse prijs voor de MiEV is vastgesteld op 35.000 pond. Met dank aan de historisch lage wisselkoers is dat (als we dit schrijven) zo’n 38.000 euro. Gezien z’n groene karakter betaal je er geen BPM over. Maar dan is het nog veel geld voor een compact, vierpersoons autootje. Wil je met je gezinnetje naar De Efteling vanuit pakweg Amsterdam, dan moet je op de heen- en terugreis een overnachting boeken om de accu van de MiEV op te laden want voorlopig staat er nog niet op iedere straathoek een superlader.

 

Dat aankoopbedrag daalt uiteraard aanzienlijk als de MiEV een succes wordt en in grotere aantallen kan worden gebouwd. Niet alleen Mitsubishi ziet heil in de MiEV, ook Peugeot en Citroën schijnen interesse te hebben getoond. Nadat ze hun mislukte SUV’s bij de Japanners inkopen, kloppen ze er dus ook aan voor een elektrisch autootje. Als daarmee de productieaantallen verder stijgen en de prijs navenant daalt hoor je ons niet klagen. We kijken met warme belangstelling hoe Mitsubishi pioniert met de eerste bruikbare elektrische auto.