Autotest: Opel Antara 3.2 V6 Cosmo

Geinig. Wij meenden even dat we in een Chevrolet Captiva hadden plaatsgenomen, maar Opel bezweert ons met de hand op het hart dat we in een Opel Antara zitten. Alleen de voorruit is identiek.

 

Het kost ons desondanks enige moeite om die Chevrolet Captiva uit ons hoofd te zetten. We zijn best bereid te geloven dat er veel onderdelen verschillend zijn bij beide modellen, maar feit is en blijft dat de Antara net als de Captiva in één en dezelfde fabriek van de band rolt. Een fabriek in Korea nota bene, want daar komen modellen van de Chevrolet-poot van moederconcern General Motors sinds enige tijd vandaan. Van de zijkant bezien zijn verschillen alleen voor werknemers van beide fabrikanten zichtbaar – als jou dat niet lukt, hoef je je daar allerminst voor te generen. Aan voor- en achterzijde zijn natuurlijk logo’s zichtbaar om de consument een handje te helpen. Maar goed, laten wij ons in dit geval richten op de Antara.

 

Opel heeft met de Antara eindelijk weer een SUV. Met de Frontera hield Opel het in 2000 voor gezien en de vraag dringt zich nu op waarom. Wel, we kunnen wel wat bedenken. Hij was in 2000 best wel een beetje bejaard en der dagen zat. Eigenlijk kwam je met dergelijke rijeigenschappen toen al niet meer weg, behalve misschien als je hem ‘Landwind’ noemde. Dus zat de marketingafdeling tanden te knarsen sinds iemand daar ontdekte dat het marktaandeel voor SUV’s sinds 1998 verdubbeld is van drie naar zes procent. Bovendien – en toen waren de rapen helemaal gaar – blijken SUV-rijders uiterst merkentrouw. Slechte voortekenen dus als je je als fabrikant nu pas een weg wilt banen met een nieuw model in een overvol segment waar bovendien de concurrentie moordend is.

 

En er is meer. In het segment voor compacte SUV’s zijn het de niet-Europese – lees: Koreaanse en Japanse – merken die aan de winnende hand zijn. Opel meent dat het aan zijn stand verplicht is om de leidende rol te gaan spelen in dat uiterst competitieve segment. Natuurlijk staat de merknaam Opel garant voor aanzienlijke merkentrouw en klanttevredenheid – het merk is niet voor niets jarenlang marktleider geweest, maar de vraag dient zich aan of aanschaf van de Antara substantieel voordeel biedt voor de kopers.

 

Truc numero uno van de afdeling Marketing: we noemen hem geen SUV, maar een ‘crossover’. Voor de lezer wellicht niet onmiddellijk een eye-opener, dus leggen we het even uit. Het segment dankt zijn aantrekkingskracht natuurlijk niet aan goede rijeigenschappen in het terrein, want veel verder dan de camping komt de gemiddelde compacte SUV immers niet. Ruimte, praktisch gebruiksgemak, veiligheid én de hoge zitpositie, dat zijn de gewenste kwaliteiten. Met crossover doelen fabrikanten op de combinatie van een SUV met datgene wat personenauto’s bieden. In de woorden van Opel: ‘als een Vectra op de snelweg en als een Frontera in de sneeuw’. Laat ons maar een reclamefilmpje bedenken.

 

Afijn. Aangezien Opel verwacht dat een kleine meerderheid (53%) van de in Nederland af te leveren Antara’s zal worden aangedreven door een benzinemotor kiezen wij voor de 3,2-liter V6. Er is een route uitgezet die ons leidt over een traject dat deels onderdeel uitmaakt van de Akropolis-rally, jaarlijks onderdeel van het World Rally Championship. We kunnen nu gelijk vertellen dat de Antara niet rijdt als een Vectra. Het is met zijn hoge carrosserie en dito zwaartepunt meer een Zafira die zich dus niet messcherp door de bocht laat sturen. Integendeel, de Antara is een echte SUV die zich als een Sumoworstelaar verzet tegen de zijwaartse krachten.

 

Goed. Het weggedrag van een SUV, daar zal een bestuurder in Nederland geen bezwaar tegen maken. De zescilinder biedt – standaard geleverd met vijftraps automaat – volop rijcomfort en voldoende vermogen. Opel heeft de Cosmo-versie behoorlijk rijk uitgerust – waarschijnlijk in de wetenschap dat consumenten hun SUV kopen op emotionele gronden, veeleer dan rationele. Status, macht en kracht: daar draait het om.

 

Toch heeft de Antara wel degelijk een aardige voorziening waarmee een onderscheidend verschilletje kan worden gemaakt met de concurrentie. Truc numero twee van de afdeling Marketing: Opel is eerder dit jaar op de Corsa het zogenaamde ‘Flex-Fix draagsysteem’ gaan monteren en nu wordt ook de Antara daarmee leverbaar. Daarmee is het mogelijk om twee fietsen mee te nemen op een fietsdrager die elegant zit opgeborgen in de achterbumper en die als bij toverslag in stelling kan worden gebracht. Kijk, en dat is nou slim. Want die SUV’s worden dan weliswaar gekocht vanwege het ruimteaanbod, maar als je een volwassen fiets achterin moet vervoeren, wordt het al gauw schipperen. Het ‘Flex-Fix’-systeem is dan een oplossing voor degenen die hun Antara niet hebben aangeschaft om als caravan- of paardentrailertrekker dienst te doen – die zullen immers de vertrouwde trekhaak moeten laten monteren.

 

Tijd voor truc numero drie: geen plaats voor zeven personen. Om klanten weg te kapen bij Volkswagen (Touran) en Renault (Scénic) wordt de Antara niet leverbaar als zevenzitter. Dat behoeft uitleg, want marketeers denken sneller dan het licht en hun zielenroerselen worden met zo’n vanzelfsprekendheid voor het voetlicht gebracht dat die voor gewone mensen niet altijd 1-2-3 te doorgronden zal zijn. Compacte SUV’s worden ook gekocht door consumenten die voorheen in een compacte MPV reden, zoals die Touran en Scénic. Dergelijke auto’s zijn er ook vaak in zevenpersoons uitvoering. Je zou dus als simpele ziel verwachten dat Opel het voorbeeld van Chevrolet zou volgen: de Antara net als de Captiva voorzien van zeven zitplaatsen. Maar nee, bij Opel kregen de marketeers onderling mot. De productmanager van de Zafira vond het geen goed idee om de Antara als zevenzitter te leveren en moet fijntjes hebben gewezen op kannibalisme. De productmanager van de Antara heeft zich er bij neergelegd. Of misschien was het wel één en dezelfde persoon – dan loopt die z’n marketingpraatjes waarschijnlijk tegen zichzelf te verkondigen.  

 

We zouden en zullen het niet meer over die Captiva hebben. Dus zullen we niet vermelden dat die momenteel al in de showroom staat, dat hij leverbaar is als zevenzitter en dat voor nagenoeg dezelfde prijs als de Opel Antara. Wil je per se een Opel Antara, ga dan in februari naar de showroom. Daar zal een gewiekste verkoper je vertellen dat er in de Antara ‘vanwege de aflopende daklijn helemaal geen ruimte is voor twee extra passagiers. Ach mevrouw, mijnheer, koopt u dan liever een Zafira!’ Gelijke voorruiten, gelijke kansen? We zijn benieuwd welke meer verkocht wordt: de Captiva of de Antara…