Springt de nieuwe Opel Frontera eruit tussen alle andere crossovertjes? (review)

Een Opel Frontera, dat was toch een omgeturnde Isuzu-4×4 waarmee je serieus door de drek kon jakkeren? Zo zullen de meeste mensen zich hem herinneren (áls ze zich hem herinneren). Toch vond Opel het een mooi plan om de naam nieuw leven in te blazen voor een compacte, moddervrezende crossover. Tja, ze zijn niet de eersten die zo’n geintje uithalen en zullen ook de laatsten niet zijn.

De nieuwe Frontera is een zusje van de Citroën C3 Aircross en komt dan ook met dezelfde techniek, waarmee we eerder ook al in de C3 kennismaakten. Hij is er in een 48-volt hybride en een vol-elektrische variant, en hij belooft veel ruimte en een heuse detox-ervaring.

Wat is er nieuw aan deze Opel Frontera?

Zoals gezegd maakt hij gebruik van de spulletjes die op de Citroën (ë-)C3 debuteerden. De Electric-versie die wij rijden, heeft een elektromotor op de voorwielen met een bescheiden 113 pk, een al even bescheiden (kobaltloze) accu van 44 kWh en een gewicht van 1.514 kilo. Dat maakt ‘m inderdaad bepaald niet tot een strepentrekker.

Binnenin kun je kiezen voor twee schermen, of voor enkel een tellerscherm en een houder voor je telefoon – die meteen ook een soort magneetbord is om je parkeerkaartje op te prikken. Bijzonder. De hybrideversie is ook als zevenzitter te krijgen; bij de Electric is daarvoor geen ruimte in verband met de accu in de vloer.

Foto: © Opel

Hoe rijdt ie?

Op de kronkelende bergwegen van Mallorca krijgen we stevige huurauto-vibes: de Opel Frontera Electric laat zich lekker uitwringen en gaat dan nog steeds maar 63 km/u. De besturing is niet te licht en het onderstel is mooi in balans – comfortabel zonder week te worden. Het beetje vermogen dat er is, komt er niet erg bruusk in: de reactie op het rechterpedaal is voorzichtig, zogezegd. Dat is in deze omstandigheden zowaar niet gek, want het regent en de 17-inch Bridgestones onder onze testauto blinken niet uit door grip op nat wegdek.

Het gewicht van de Frontera Electric zorgt dat hij wat moeizaam heuvels op en bochten uit komt, en dan hebben we nu nog maar twee man aan boord. In normale Benelux-situaties komt hij heus goed met het verkeer mee, maar een ongeremd aanhangertje trekken kun je vergeten. Dan kun je beter de 136-pk hybride nemen, die niet alleen krachtiger, maar ook bijna 200 kilo lichter is.

Foto: © Opel

Hoe is het interieur van de Opel Frontera?

Verrassend. Achterin zit je als volwassen persoon van west-Europese lengte als een koning/koningin, met hoofd- en beenruimte te over. Kijk je achter je, dan zie je daar nog een hoedenplank van het formaat twijfelaar – en dus een joekel van een bagageruimte (er is immers ook plek voor een derde zitrij). Stellantis heeft een serieuze dosis bewegingsvrijheid weten te creëren in een auto die toch maar 4,39 meter lang is.

De materialen zijn misschien niet de indrukwekkendste – het klinkt hier en daar wat hol – maar het ziet er allemaal wel strak uit. De stoelen (met een gespleten zitvlak om je rug minder te belasten) zitten prima en er is gewoon een knop om de snelheidswaarschuwing uit te schakelen – top. Bizar genoeg dien je de auto nog te starten door er een sleutel in te steken. We dachten dat dat wel verleden tijd was in deze prijsklasse. Het infotainment werkt snel en intuïtief, maar is wat beperkt in z’n, tja, info. Het gemiddelde verbruik van onze testauto kunnen we bijvoorbeeld nergens vinden. Misschien is dat dan die detox waar ze het telkens over hebben.

Foto: © Opel

Verder nog bijzonderheden?

De Opel Frontera Electric komt met zijn 44-kWh accu volgens WLTP 305 kilometer ver. Dat houdt niet echt over, maar met een laadsnelheid van maximaal 100 kW kun je wel weer relatief snel op pad. We zouden graag flippers achter het stuur hebben om de regeneratieve remwerking in te stellen. Die is nu altijd stevig of (met een druk op de C-knop, van Comfort) iets minder stevig. Rijmodi zijn er verder niet, maar daar kunnen we ons bij dit soort auto’s niet druk om maken.

Oh, en als we qua uiterlijke samenstelling een tip mogen geven: tijdens de introductie zijn er hybrides voorhanden met 16-inch witte stalen velgen. Bestel die vooral. Ze doen denken aan de wieltjes die je in de jaren ’80 op Opels zag, en wij zijn wel dusdanige retro-softies dat we daar heel blij van worden.

Wat is de prijs van de Opel Frontera?

De Opel Frontera Electric koop je in Nederland vanaf 30.499 euro; in België mag je minimaal 28.490 euro meenemen. De hybride Frontera met 136 pk koop je daar al voor 25.050 euro, terwijl ie in Nederland juist 500 euro duurder is dan de Electric. Er is ook een hybride met 100 pk, maar die is in Nederland niet leverbaar. In België kost die instapper 23.250 euro. De meerprijs van de sportief ogende GS-uitvoering is in Nederland 3.000 euro, in België een fractie minder.

Foto: © Opel

Dus, moet je de Opel Frontera kopen?

Voor het geld – hij is zelfs een fractie goedkoper dan een elektrische Corsa – is de Opel Frontera Electric absoluut een interessante auto. Wat ie ontbeert aan kracht en snelheid, maakt ie immers goed met ruimte. Hij ziet er ook tof uit, als je het ons vraagt. Maar wanneer je hem met opties begint aan te kleden en richting die 35 mille gaat, komt er ook alweer ander leuks in beeld – zoals de Kia EV3 en de net onthulde Ford Puma Gen-E. De keuze is reuze in dit segment, dus het hangt er maar net van af waar je naar op zoek bent.

Opel Frontera Electric GS specificaties (2024)